هر محصول در این صفحه توسط ویرایشگر بازار هارپر انتخاب شده است. ممکن است در مورد برخی از اقلامی که شما برای خرید انتخاب می کنید کمیسیون دریافت کنیم.
در میان مشکلات زنجیره تامین و همه‌گیری مداوم، دوخت لباس‌های خود لحظه‌ای است.
قبل از همه‌گیری، کیت بائر حتی نمی‌دانست چگونه روی یک دکمه بدوزد. اما زمانی که این دانشجوی دکترا مقیم تورنتو و خالق محتوا، که از @readwritethrift استفاده می‌کند، موفق شد در اکتبر 2020 یک چرخ خیاطی رایگان از همسایه‌اش در ساختمان کاندوش به دست آورد، خودش را برای یادگیری به چالش کشید.
بائر که سبکش به شادی و حداکثری می‌چرخد، تصمیم گرفت از پارچه‌های گل‌دار قدیمی که از Etsy خریداری کرده بود، «یقه‌ی بزرگ بچه‌دار» بدوزد. او یک کتابچه راهنمای PDF چرخ خیاطی خود را دانلود کرد تا بفهمد که چگونه سوزن را نخ ببندد و دستورالعمل های کافی از آموزش های یوتیوب و وبلاگ های خیاطی را با هم ترکیب کرد تا پارچه را با لرزش به یک لوازم جانبی واقعی و پوشیدنی تبدیل کند. زمانی که او پروژه را به پایان رساند، بائر کمی شبیه یک جادوگر بود، با توانایی معجزه آسایی برای تجسم اشیا از هوای رقیق. او می‌گوید: «راستش، احساس سورئال می‌کرد.
تنها در یک سال، باوئر از یقه سرگردانی به «خیاطی پزشکی قانونی» رسیده است – به این فکر می‌کند که چگونه یک لباس را فقط با نگاه کردن به آن مهندسی معکوس کند. از جمله چیزهایی که او ساخته است: یقه‌ای که از ملحفه‌ی ارزان قیمت هارلی دیویدسون بلند شده و لباسی حجیم که از روکش لحاف IKEA با چاپ توت فرنگی ساخته شده است.
اگر آغاز همه‌گیری با لشکری از خیاطان آماتور بود که گرد و غبار سینگرها و هوسکوارناهای خود را برای بیرون زدن ماسک‌های پارچه‌ای بیرون می‌کشیدند. هرچه بیشتر طول بکشد، بیشتر جای خود را به گروهی کاملاً جدید از مردم داده است که به توانایی مولد برای خلق چیزی از هیچ جذب شده اند. عضویت در Seamwork ، یک منبع اجتماعی برای فاضلاب مبتدی، از سال 2020 تا کنون 50 درصد افزایش یافته است. شرکت الگوی Muna و Broad شاهد افزایش 41 درصدی فروش در سال 2021 نسبت به سال 2020 بوده است. و Floriane Cabanel، که الگوهای خیاطی را با نام Lysimaque می فروشد، می گوید الگوی فروش فقط در چند ماه گذشته دو برابر شده است. (اگرچه کابانل در فرانسه مستقر است، تخمین می زند که 90٪ از فروش او در ایالات متحده است.)
وقتی پروژه را تمام کرد، بائر کمی شبیه یک جادوگر بود
بر خلاف بافندگی یا قلاب بافی، صنایع دستی انفرادی که درک نسبتاً آسانی دارند، خیاطی برای افراد ضعیف نیست. به طور سنتی، مهارت بسیار تخصصی نیاز به یک مربی دارد و از نظر تاریخی از نسلی به نسل دیگر در خانواده ها منتقل می شود. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا فرمانی از اصطلاحات پیچیده مورد نیاز برای رسیدن به سطح پیشرفته – تعصب، گوشه‌های متحرک – ایجاد شود و حتی پس از یک عمر تمرین، تسلط واقعی به ندرت به دست می‌آید. (مادر من که در چهل سال گذشته یک خیاط حرفه ای بوده است، هنوز هم هر سال در یک دوره خیاطی شیک شرکت می کند تا تکنیک های جدیدی را یاد بگیرد، حتی که با آن آشنا نبود.) و با این حال، این سرگرمی که قبلاً بداخلاق بود، اخیراً رنسانس خود را پشت سر گذاشته است. که تعداد زیادی از مردم بدون دانش قبلی از خیاطی به طور فزاینده ای سوزن و نخ را به دست می گیرند.
جیمیل آتامان، کاندیدای دکترا در UPenn که مد آهسته را مطالعه می‌کند، می‌گوید: «خیاطی رابطه متفاوتی با زنجیره تأمین به مردم ارائه می‌دهد. صنعت مد سریع مدرن یک آشغال سمی از پارچه های قابل اشتعال، مواد شیمیایی سوپ دار، استانداردهای نفرت انگیز کار است که افراد بیشتری به آنچه در دسترس است نگاه می کنند و به درستی از آن انصراف می دهند. (دانشمندانی که متوجه شدند کاپشن بچه گانه خریداری شده از خرده فروش چینی SHEIN دارای 20 برابر مقدار توصیه شده سرب است، آن را به عنوان "ضایعات خطرناک" توصیف کردند.)
برای برخی این به معنای صرفه‌جویی و خرید دست دوم است، برای برخی به معنای خرید برچسب‌های گران‌قیمت است که در دسته‌های آهسته و با استفاده از بکرترین کار ساخته می‌شوند، اما برای برخی دیگر مقاومت در یادگیری نحوه ایجاد لباس از ابتدا آشکار می‌شود. خیاطی نه تنها تضمین می کند که لباس فرد از نظر اخلاقی ساخته شده است (شما آن را خودتان درست کرده اید!)، بلکه استقلال هیجان انگیزی را برای نشان دادن لباسی که فرد تصور می کند و اجرای آن مطابق با مشخصات دقیق خود ارائه می دهد. با توجه به کیفیت پارچه و طول عمر بسیار پایین لباس های بازار انبوه، یادگیری نحوه خیاطی را می توان کمتر به عنوان یک سرگرمی خاص و بیشتر به عنوان یک نوع مقاومت ضروری در نظر گرفت.
خیاطی برای افراد ضعیف نیست
اریکا سوئرنز، خالق محتوا در تولسا، اوکلاهاما، می‌گوید: «این احساس غرور بی‌نظیر با دوختن لباس‌های خود به وجود می‌آید. سوئرنز که در دهه 90 بزرگ شد، خیاطی اولیه را از مادربزرگش آموخت و هرگز دستمال کاغذی یا حوله چای را پشت سر نگذاشت. اما زمانی که الیزابت سوزان، برند بوم‌گردی در آوریل 2020 بسته شد و محبوب‌ترین الگوهای خود را برای دانلود رایگان منتشر کرد، Soerens به سراغ JoAnn Fabrics رفت و ارزان‌ترین پارچه ممکن را تهیه کرد و شروع به ساخت تونیک جعبه‌دار «Harper» کرد. در آن زمان، سوئرنس هرگز از یک الگو دوخته نشده بود. اما اکنون او به طور مرتب پروژه های خود را با 15 هزار دنبال کننده در اینستاگرام تحت عنوان @modernconsciouslife به اشتراک می گذارد. سوئرنز اکنون به شدت لباس های خانگی را در کمد لباس خود ترجیح می دهد – نه تنها به او احساس "راحتی و اعتماد به نفس" بیشتری می دهد، بلکه می تواند ترجیح خود را برای مواد طبیعی مانند کتانی ترجیح دهد. "چرا ما باید تحت الحمایه هر شرکت بزرگی باشیم که پارچه و مدل آن برای آن فصل است؟"
آنچه قابل توجه است این است که احیای فعلی خرس‌های خیاطی چقدر شباهت کمی به تکرارهای گذشته دارد. دکتر اما تامپسون، که تحقیقات دکترای او در دانشگاه کوئینز بر روی شیوه‌های دوخت لباس در کینگستون، اونت متمرکز بود، می‌گوید: «زمانی بود که ساختن لباس‌های خود صرفه‌جویی می‌کرد. در مقابل، اکثر افرادی که در حال حاضر به خیاطی گرایش دارند، عمدتاً ثروتمند هستند و انگیزه خیاطی دارند تا کیفیت و تناسب لباس‌هایی را که در حال حاضر در کمد لباس‌هایشان هستند بالا ببرند، نه صرفه‌جویی در هزینه. بین هزینه پارچه های باکیفیت و زمان صرف شده برای کار، به ندرت دوخت چیزی ارزان تر از خرید آن از قفسه است. از قضا، این واقعیت که خیاطی از روی ناچاری انجام نمی شود، و آن را بدیع و منحصر به فرد می کند تا معمولی، بخشی از چیزی است که باعث محبوبیت آن می شود.
منشأ به مهم ترین عنصر در تعیین ارزش یک شی تبدیل شده است
بائر می گوید: «سبک شخصی واقعاً به خط مقدم مد آمده است و مردم شروع به خیاطی هم به عنوان راهی برای تمرین مصرف پایدار و هم به عنوان یک راه کلیدی برای لباس پوشیدن عمیقاً شخصی و فردی می دانند. با شروع دهه 1970، ترجیح مشخصی برای اقلام با نام تجاری فروشگاهی نسبت به اقلام دست ساز وجود داشت. به لطف شوق لوگومانیا در دهه های 80 و 90، نام هایی مانند کالوین کلین، رالف لورن، آرمانی و فندی غیرممکن بود که در خانه جعل شوند. سوئرنز می‌گوید: «مادر من هنوز در مورد اینکه چقدر از [مادرش از دوخت کمد لباس‌هایش] متنفر است صحبت می‌کند، زیرا او هرگز نمی‌توانست همه لباس‌های جذاب را از فروشگاه تهیه کند. (این آهنگ را دنبال می کند. من می توانم خاطره نوجوانی بسیار شرم آور را به یاد بیاورم که به اوایل دهه 00 بازمی گردد که در آن من یک برچسب تامی هیلفیگر نجات یافته را روی هودی که مادرم برایم ساخته بود بخیه زدم.) اما همانطور که نفتا رقابتی را به سمت پایین ایجاد کرد و اکثر فروشگاه ها لباس خریداری کردند. تا حدودی دور ریختنی شد (یا حداقل، نگرش ما در مورد آنها شد)، روایت‌های فرهنگی پیرامون لباس‌های دست‌ساز به‌عنوان «فقیر» یا «درجه دوم» روی سرشان تغییر کرده است.
لیلا کلهر، استاد بیومکانیک از لندن، می‌گوید: «قدردانی دوباره برای کیفیت اقلام دست ساز وجود دارد. و یکی از بنیانگذاران شرکت الگوی Muna and Broad. اهمیت برچسب های نام تجاری ritzy به داستان های اصلی تبدیل شده است – هر چه منحصر به فرد تر، بهتر. منشأ به مهم‌ترین عنصر در تعیین ارزش یک شی تبدیل شده است – تا جایی که عرضه یک برچسب جدید بدون توجیه وجود آن از طریق برخی روایت‌های پایدار (معمولاً ساختگی) تقریباً غیرممکن است.
مانند هر موفقیت یک شبه، موج فعلی خیاطی خانگی حداقل 10 سال در راه بود. هنگامی که سارای میتنیک، 11 سال پیش، Seamwork را، یک منبع اجتماعی برای فاضلاب مبتدی با کتابخانه الگو، راه اندازی کرد، خیاطی کار بسیار مهمی بود. تنها الگوهای موجود در بازار – Butterick، Simplicity و Vogue – بر روی کاغذ ظریف چاپ می‌شدند، فقط در فروشگاه‌های تخصصی موجود بودند و حداقل سه سال عقب‌تر از روندها بودند. به طور مشابه، به نظر می‌رسید که تنها مکان در دسترس برای خرید پارچه، JoAnn Fabrics باشد. اما به آرامی، سازندگان الگوهای مستقل مانند بیرجیتا هلمرسون و آنا آلن شروع به ارائه طرح‌های مد روز بیشتر و همچنین فایل‌های PDF قابل دانلود کردند، و فروشگاه‌های پارچه، که در آنها قابلیت لمس مساوی است، سرانجام به صورت آنلاین مهاجرت کردند. (برخی از موارد مورد علاقه جامعه خیاطی عبارتند از: پارچه های مرغ سیاه ، اینجا جمع کنید ، و صنایع دستی ببرهای فانتزی .)
خیاطی جایگزین مهمی برای سیستم معیوب است
در کنار هم، میزان خیاطی محتوای آنلاین نیز به طرز چشمگیری افزایش یافته است، به طوری که یوتیوب‌برها از طریق «دوختن» اقلام محبوب امرار معاش می‌کنند. اساساً هر سؤالی که یک مبتدی ممکن است نیاز داشته باشد از یک مربی بپرسد قبلاً در جایی آنلاین در جایی پاسخ داده شده است – و اگر اینطور نبود آنها می توانند برای مشاوره با انجمن خیاطی پویا اینستاگرام مشورت کنند.
همانطور که خیاطی جایگزین مهمی برای سیستم معیوب است، مهم است که اذعان کنیم که راه حل آسانی نیست. بسیاری از ایراداتی که سیستم مد مدرن را آزار می دهد، خود را در این صنعت تکرار می کنند. به عنوان مثال، کلهر خود را از الگوهای معمولی خارج کرده است، بنابراین راه حل او این بود که شرکت الگوهای سایز بزرگ خود را تأسیس کند. و اکثر فاضلاب ها فقط باید نگاهی به پارچه های پف کرده خود بیندازند تا تشخیص دهند که دوخت لزوماً مشکل مصرف بیش از حد را حل نمی کند. دکتر تامپسون حتی از ما می‌خواهد که این ادعا را که خیاطی ذاتاً پایدار است زیر سوال ببریم، و می‌پرسد: «چرا ما لباس‌های بیشتری به دنیایی اضافه می‌کنیم که در حال ترکیدن است؟»
با در نظر گرفتن همه چیز، خیاطی قطعاً اینجاست. میتنیک می‌گوید: «با دیده شدن بیشتر خیاطی به طور کلی و نحوه تجلی آن در رسانه‌های اجتماعی، فکر می‌کنم به رشد خود ادامه خواهد داد. این بیماری همه‌گیر واقعاً نحوه ارتباط مردم با دنیای مادی و نحوه گذراندن وقت خود را تغییر داده است و من لزوماً فکر نمی‌کنم که این یک تغییر موقتی باشد.»