برای بازدید مجدد از این مقاله، سپس به نمایه من مراجعه کنید مشاهده داستان های ذخیره شده
برای بازدید مجدد از این مقاله، حساب من را انتخاب کنید، سپس مشاهده داستان های ذخیره شده
یک چمن سبز در گذشته یک نماد وضعیت بود، اما صاحبان خانه از حیاط آراسته و وسواس گونه برای چیزی نزدیکتر به آنچه طبیعت در نظر داشت چشم پوشی می کنند: چمن ملیله.
مجموعه ای از گیاهان کم ارتفاع در هم آمیخته، چمن های ملیله نه تنها چشم نواز (و رنگارنگ تر) هستند، بلکه سازگار با محیط زیست هستند و از تنوع زیستی حمایت می کنند – آنها از آب کمتر و مواد شیمیایی کمتری استفاده می کنند و فقط نیاز به چمن زنی گاه به گاه دارند. جانیس پارکر از معماران منظر جانیس پارکر در گرینویچ، کانکتیکات می‌گوید: «جنبش بزرگی به دور از لقاح و علف‌کش‌ها و حرکتی بزرگ به سمت خلاص شدن از سمیت مناظر خودمان وجود دارد.
مزیت اضافه شده این است که این تکه تکه ملیله سرسبز، چمنی را ایجاد می کند که تعمیر و نگهداری کم دارد. بر خلاف کمالی که از یک چمن سنتی انتظار می رود، چمن های ملیله به معنای "نمایش پویایی هستند که در آن چرخه های شکوفه از گونه ای به گونه دیگر منتقل می شود و گیاهان به طور طبیعی از طریق رقابت تدریجی با یکدیگر گسترش می یابند، گسترش می یابند یا کاهش می یابند." به کوین لنهارت، مدیر طراحی در Yardzen ، یک شرکت طراحی محوطه سازی سفارشی. در مجموع، اتاق تکان دادن زیبایی‌شناختی بیشتری برای چمن‌های ملیله‌کاری وجود دارد که به شما آزادی می‌دهد تا از نگهداری دور شوید و به طبیعت اجازه دهید کار خود را انجام دهد.»
اگرچه چمن‌های ملیله‌کاری ممکن است شبیه ترکیب‌های پیچیده به نظر برسند، اما ساختن آنها به تنهایی کار سختی نیست. ما توصیه کارشناسان منظر پارکر و لنهارت را برای این راهنمای آموزشی وام گرفته ایم.
قبل از اینکه تصمیم بگیرید که آیا یک چمن ملیله برای حیاط شما مناسب است یا خیر، در نظر بگیرید که بیشتر چمن های ملیله کاری ترافیک سنگین پا را تحمل نمی کنند، بنابراین آنها گزینه های خوبی برای مناطق بازی کودکان یا حیوانات خانگی نیستند. لنهارت می‌گوید: قبل از کاشت، علف‌های هرز و علف‌های هرز موجود را «به روش قدیمی و با کندن آنها» پاک کنید. این امر از هرگونه سبقت از گیاهان نوپا جلوگیری می کند و احتمال رشد ناخواسته در جاده را کاهش می دهد. راه دیگر برای از بین بردن علف های هرز (و غنی سازی خاک) ورقه مالچ با لایه بندی روزنامه یا مقوا به طور متناوب با کمپوست یا سایر مواد با نیتروژن بالا است. این فرآیند می تواند تا شش ماه طول بکشد و زمانی که هوا گرم است بهترین کار را دارد.
زمین پایه یک چمن ملیله و هر باغی است و باید برای حمایت از گیاهان جدید شما آماده شود. پارکر می گوید: «خاک خوب اساس همه چیز است. او حداقل هشت اینچ خاک با کیفیت را توصیه می کند. باید درشت و بدون تخلیه باشد. می تواند شنی باشد.» بسته به چیزی که می کارید، ممکن است نیاز به دانه بندی خاک، اضافه کردن خاک سطحی یا استفاده از مواد آلی یا کمپوست داشته باشید.
انتخاب گونه بسیار مهم است و لنهارت انتخاب پالت گیاهان با نیاز آبی کم را توصیه می کند. او می گوید: «از گونه های بومی یا سازگار با آب و هوا و غیر تهاجمی استفاده کنید و آنها را در گروه هایی با نیازهای مشابه به آب و نور بچینید. "این تضمین می کند که هر گونه شکوفا می شود و هیچ یک [منفرد] بر آن تسلط ندارد." اگرچه گیاهان بومی به مناطق جغرافیایی گره خورده اند، اما برخی از گیاهان وجود دارند که به زیبایی در مناطق وسیعی از ایالات متحده رشد می کنند، از جمله آویشن خزنده، شبدر سفید هلندی و بسیاری از انواع Sedum . برای مناطق سایه دار، لنهارت اشک بچه و خزه ایرلندی را برای فرش های سبز با بافت ریز توصیه می کند، که بین سنگ فرش ها و سنگ های پله نیز به خوبی کار می کنند.
گل های ظریف آویشن خزنده، Thymus serpyllum، چمن هوم را روشن می کند.
برای ایجاد یک طرح، پارکر پیشنهاد می‌کند از یک Carex با رشد کم، که یک جفت است، به عنوان ستون فقرات چمن ملیله استفاده کنید، شبیه به اینکه پرچین‌ها و سبزه‌ها پایه یک باغ هستند. او می‌گوید: «آنها همیشه آنجا هستند، و پس از آن همه چیز می‌تواند در آن به رقص درآید. سپس روی رنگ هایی که می خواهید ترکیب کنید تمرکز کنید. برای مثال، دوستداران رنگ بنفش می‌توانند از آجوگا (باگلوی) یا لیریوپ با خوشه‌های علف‌مانند گل‌دار استفاده کنند. هر کاری که انجام می‌دهید، مطمئن شوید که گیاهان شما ضد آهو هستند و از گونه‌های بدون چمن یا کم چمن‌زنی هستند، و از گیاهان علفزار خودداری کنید، زیرا برخی از گونه‌ها می‌توانند تهاجمی باشند و باغ را تسخیر کنند.
صرفه جویی در آب یکی از بزرگترین دلایلی است که مردم ترجیح می دهند چمن های سنتی خود را کنار بگذارند و طبق گفته لنهارت، آبیاری قطره ای معمولا بهترین انتخاب برای چمن های ملیله کاری است. او توضیح می دهد: «آب زیادی در اثر اسپری بیش از حد یا تبخیر در سیستم اسپری از دست می رود. "ابتدا برنامه ریزی کنید که گیاهان شما کجا قرار می گیرند، سپس سیستم قطره ای خود را نصب کنید. پس از اتمام ترانشه برای آبیاری گیاهان باید در زمین بروند.
هنگامی که محل، خاک و آبیاری در محل قرار گرفت، شروع به گذاشتن بذر گل یا گیاهان در زمین کنید. پارکر می‌گوید: «من دوست دارم با دوشاخه‌ها کار کنم، که مانند یک گیاه با اندازه یک چهارم است. این در مقدار کمی خاک است. شما آنها را بسته بندی می کنید، به آنها اجازه می دهید تا مستقر شوند، و سپس می توانید به همین ترتیب در قسمت های مختلف چمن خود ادامه دهید."
ایجاد چمن ملیله ممکن است تا یک سال طول بکشد. در این دوره به آبیاری منظم، وجین علف های هرز و کوددهی نیاز دارد تا بذرها بتوانند جوانه بزنند و ریشه رشد کنند. پس از آن، رژیم نگهداری سبک تر می شود: چمن زنی می تواند در حدود سه تا چهار بار در سال باشد. شما باید تیغه های ماشین چمن زنی خود را تیز نگه دارید، زیرا در غیر این صورت چمن ملیله شما ناهموار و ناهموار به نظر می رسد. ارتفاعی در حدود 3.5 تا 4 اینچ را هدف قرار دهید، که به گیاهان اجازه می دهد تا برخی از گل ها را برای جذب گرده افشان ها نگه دارند. ارتفاع نیز برای پرورش سیستم های ریشه عمیق تر، سایه ایجاد می کند. لنهارت می گوید: «اجازه دهید بریده ها روی چمن شما بخوابند. "این مواد مغذی را به خاک اضافه می کند و کمی کار را از بشقاب شما دور می کند."
© 2022 Condé Nast. تمامی حقوق محفوظ است. استفاده از این سایت به منزله پذیرش ماست توافقنامه کاربر و خط مشی رازداری و بیانیه کوکی و حقوق حریم خصوصی کالیفرنیا شما. Architectural Digest ممکن است بخشی از فروش را از محصولاتی که از طریق سایت ما به عنوان بخشی از شراکت های وابسته ما با خرده فروشان خریداری می شوند، به دست آورد. مطالب موجود در این سایت را نمی توان تکثیر کرد، توزیع کرد، انتقال داد، ذخیره کرد یا از آن استفاده کرد، مگر با اجازه قبلی کتبی Condé Nast. انتخاب های تبلیغاتی
