آیا شما هم به فوتبال علاقه مند هستید؟ آیا شما هم دوست دارید یک بازیکن حرفه ای فوتبال شوید؟ برای بازیکن حرفه‌ای فوتبال شدن، فقط موضوع این نیست که شخص باید ورزشکار خوبی باشد بلکه این راه تمرکز، فداکاری و سخت کار کردن می‌طلبد. با اینکه غیر ممکن نیست، اما اگر بخواهیم به این قضیه منطقی نگاه کنیم شانس اینکه تا سطح حرفه‌ای پیش بروید، خیلی کم است. برای بالا بردن شانس خود، در تیم دبیرستان یا دانشگاهتان بازی کنید. یاد بگیرید چطور خود را به عنوان ورزشکار به تیم‌ها نشان دهید و همچنین مدنظر داشته باشید که باید یک مدیر برنامه خوب پیدا کنید.

بازی کردن

زود شروع کنید.

هرچه زودتر روی توانایی‌های جسمی خود کار کنید. بیشتر بازیکنان حرفه‌ای دنیا حداقل از دبیرستان شروع به تمرین کرده‌اند.

• اگر از مقطع دبیرستان گذشته‌اید ولی همچنان آرزوی بازیکن حرفه‌ای فوتبال شدن را در سر دارید، می‌توانید به یک لیگ محلی بپیوندید و یا یک اردو تیمی پیدا کنید. هرکاری که بتواند مهارت و دانش شما را در این زمینه بالا ببرد را انجام دهید.

تمرین کنید.

در دبیرستان شما باید روزانه حداقل 10 تا 15 ساعت از زمان خود در هفته را، به تمرین هفتگی اختصاص دهید، این زمان در بلند مدت باید به حدود 25 تا 30 ساعت در هفته برسد.

• برای حرفه‌ای شدن باید تا می‌توانید فوتبال بازی کنید و تمرین را متوقف نکنید.
• منتظر این امر باشید که به خاطر تمرین‌ها مجبور شوید بعضی موارد را فدا کنید. تبدیل شدن به یک حرفه‌ای، تعهد عظیمی را می طلبد.

برای ادامه تحصیل اماده شوید.

اگر می‌خواهید به جرگه حرفه‌ای ها بپیوندید، بهترین شانس شما این است که به دانشگاه خوبی وارد شوید. روی معدل خود و کلاس‌هایی که شانس شما را برای رسیدن به دانشگاه‌های بهتر افزایش می‌دهند، تمرکز کنید.

• کلاس بیولوژی و سلامت را بگذارنید. هرچه بیشتر راجع به بدن انسان و توان بدنی بدانید، بهتر است.
• به یاد داشته باشید، بازی در تیم دانشگاهی به معنای تضمین ورود به عرصه حرفه‌ای نیست، فقط 1.7 درصد از بازیکنان تیم‌های دانشگاهی به سطح حرفه‌ای رسیده‌اند.

در دیدرس بازیکن یاب‌ها باشید.

اگر یک بازیکن یاب به مدرسه شما آمد، سعی کنید بهترین رفتار خود را نمایش دهید. نیازی به ادعای بیهوده کردن نیست و به هم تیمی‌های خود هم بی احترامی نکنید.  برای این افراد دو مسئله خیلی مهم است: چطور در زمین بازی و در تیم رفتار می‌کنید.

• رابطه خوبی با مربی خود داشته باشید. شاید مربی شما بازیکن یاب را بشناسد و بتواند به شما راهنمایی‌های خوبی بکند. بعلاوه داشتن یک توصیه نامه از یک مربی می‌تواند عامل تعیین کننده‌ای در انتخاب شما باشد.
• هر چه پیش بیاید، باید برخورد خوبی داشته باشید. خود را در گرم کردن پر انرژی نشان دهید و در حواشی خوب باشید. اگر از یک بازیکن یاب بازخورد منفی گرفتید، از نکات گفته شده یادبگیرید و روی رفع نقطه ضعف‌های خود تمرکز کنید.

داشتن کیت مطبوعاتی

رزومه فوتبالی داشته باشید.

این رزومه شامل اطلاعات اولیه فردی، پستی که بازی می‌کنید و هر هنری است که به عنوان بازیکن فوتبال از خود بروز داده‌اید. در رزومه خود هرچه که مرتبط با اهداف شماست را لیست کنید.

• اگر در یک اردو فوتبال کار میکنید یا کمک مربی در یک تیم محلی کوچک هستید، در رزومه خود بیاورید. هر موردی که شما را در رقابت با سایرین پیش بیندازد، مهم است. هدف شما بازیکن فوتبال بودن به صورت تمام وقت است، پس رزومه‌ای بسازید که بیانگر این خواسته باشد.

هر خبری که ردی از شما در آن بود را جمع کنید.

هر مقاله‌ای که اسم شما و یا تیمتان را آورده جمع آوری کنید؛ حتی اگر فقط یک مقاله در روزنامه مدرسه شما باشد. فیلم بازی‌های خود را بررسی کنید و قسمت‌هایی که از بازی شماست را جدا کنید تا بیانگر مهارت شما برای ارزیابی ها باشد.

• از دوست و یا اعضای خانواده بخواهید که از بازی شما فیلم بگیرند تا بتوانید صحنه هایی از لحظات درخشان خود جمع کنید.

کیت مطبوعاتی خود را برای تیم ها ارسال کنید.

کیت مطبوعاتی خود را برای تیم‌ها بفرستید. بعلاوه فراموش نکنید که پیگیر نظرات این تیم‌ها هم بشوید. مسیج بدهید و حتی تماس تلفنی داشته باشید تا در ذهن آنها مشتاق بودن شما برای حضور در تیم شان نقش ببندد.

• پیشاپیش از هر یک از تیم هایی که رزومه شما را دریافت می‌کنند، تشکر کنید. اجازه دهید بدانند قدردان زمان و دقتی که برای شما صرف می‌کنند، هستید.
• اگر شما به هیچ تیمی هم جذب نشدید، تسلیم نشوید. راجبه پیوستن به لیگ‌های دیگر فکر کنید. رزومه و کیت مطبوعاتی خود را به روز کنید و از ارسال انها به تیم‌ها ناامید نشوید.

مدنظر داشته باشید که مدیر برنامه استخدام کنید.

یک مدیر برنامه واسطی بین شما و تیم‌هایی است که شما می‌خواهید در آن ها بازی کنید. کسی را انتخاب کنید که بتواند بلیط ورود شما به تیم ملی فوتبال را برای شما بگیرد.

• در مورد بازیکنان دانشگاهی قوانین و مقررات مشخصی برای مدیر برنامه وجود دارد که باید دنبال شوند. مدیران به طور معمول قبل از اینکه بخواهند به طور جدی استخدام شوند باید تا انتهای کار حرفه ای یک بازیکن دانشگاهی صبر کنند.

تمرین کردن مثل حرفه‌ای ها.

مثل ورزشکاران حرفه‌ای تمرین کنید.

دانستن اینکه چطور بازی کنید یک موضوع است و وضعیت بدنی ورزشکاران حرفه‌ای را داشتن یک بحث جدای دیگر است. تمرینات ورزشی الویت کاری شماست.

• آمار دقیق رکوردهای فوتبالیست‌های حرفه‌ای را دنبال کنید و و سعی کنید با تمرین سخت به آنها برسید. تمریناتی که انجام می‌دهند را رصد و سعی کنید آنها را انجام دهید.

روی وزنه برداری تمرکز کنید.

تمریناتی مثل پرس سینه و وزنه برداری را انجام دهید. سعی کنید 5 بار به صورت صحیح سنگین ترین وزنه‌ای که می‌توانید را بلند کنید.

• بزرگترین ماهیچه‌ها مثل قفسه سینه، پشت سر و پشت ران را تقویت کنید.

تمرینات استقامتی انجام دهید.

حرکت های سرعتی در زمان طولانی را تمرین کنید. ابتدا تلاش کنید دو دور 150 متری را زیر 20 ثانیه بدوید و بین هر دور 30 ثانیه استراحت کنید.

• با گذر زمان سعی کنید مسافت را افزایش دهید. تلاش کنید به 3 دور 200 متری برسید و بین هر دور کمتر از 30 ثانیه استراحت کنید.
• بین هر دور تمرین به بدن خود، استراحت کامل بدهید. چیزی حدود 3 تا 5 دقیقه برای ریکاوری بین هر دور زمان لازم است.
• سعی کنید تپش قلب خود را بالا ببرید و برای مدت زمان کوتاهی آن را بالا نگه دارید. فوتبال به انرژی های انفجاری نیاز دارد. ورزش‌هایی انجام دهید که این تغییرات را شبیه سازی کند.

به یک رژیم غذایی سالم پابند باشید.

تمرین کردن مثل یک ورزشکار، غذا خوردن مثل یک ورزشکار را نیز به همراه دارد. همزمان با وزنه زدن‌های سنگین، به دریافت پروتئین متناسب هم نیاز دارید. مقدار درست پروتئین حدود یک سوم حجم وعده غذایی شماست.

• پروتئین‌های بدون چربی مثل مرغ، ماهی و حبوبات را بخورید. سعی کنید با وعده‌های گیاهی ترکیبش کنید. سویا یکی از سالمترین منابع پروتئین خالص است.
• پستی که در آن بازی می‌کنید در رژیم غذایی شما موثر است. اگر قرار است چابک باشید، پس باید سبک بمانید، در نتیجه کالری دریافتی شما روزانه بین 3 تا 5 هزار کالری است. اگر در خط دفاع هستید، باید کالری دریافتی شما نزدیک به 8 هزار کالری در روز باشد.