با گوش دادن به اولین آلبوم Horsegirl Versions Of Modern Performance ، بلافاصله مشخص نیست که آهنگ ها در این دهه نوشته شده اند. آهنگ‌هایی مانند «Option 8» و «Dirtbag Transformation (هنوز کثیف)» هوش و ذکاوت هنرمندان پیشگام پست پانک مانند Sonic Youth و Wire را تداعی می‌کند. این صدایی نیست که انتظار شنیدن آن از سه نوازنده در اواخر نوجوانی را داشته باشید – و این عمدی است.
گروه موسیقی شیکاگو، متشکل از پنه لوپه لوونشتاین، دانش‌آموز ارشد دبیرستان و نورا چنگ و جیجی ریس، دانش‌آموزان سال اول کالج، معمولاً موسیقی را با موضوعی در ذهن نمی‌نویسند، اما آنها یک هدف کلی دارند: توانمندسازی جوانان دیگر برای کشف موضوعات نادیده گرفته شده. دوران موسیقی در عصری که نسل آن‌ها به میلیون‌ها آهنگ در دستان خود دسترسی دارند، Horsegirl همچنان به کلاسیک‌هایی مانند Brian Eno، Slowdive و The Microphones احترام می‌گذارد. موسیقی آنها به طور طبیعی تحت تأثیر تجربیات مدرن است. به عنوان بچه‌هایی که در عصر اینترنت متولد شده‌اند و سال‌های آخر دبیرستانشان تحت تأثیر یک بیماری همه‌گیر جهانی قرار گرفته است، موسیقی آن‌ها حس جدایی قابل درک را منعکس می‌کند. اما وقتی از زوم پرسیده شد که آرزو می‌کردند در چه دوره‌ای از موسیقی زندگی می‌کردند، پاسخ آن‌ها یک توافق فوری بود: دهه 90، طبقه‌بندی شده توسط برچسب محبوبشان، Flying Nun، که موسیقی اولیه Sonic Youth و Pavement را در خود جای داده بود.
ستایش آنها از Sonic Youth چیزی جز یک تصادف است. از نظر آنها، کیم گوردون نماد راک نهایی است. ریس حتی یک مقاله کامل در مورد یک خط از خاطرات گوردون نوشت. لوونستاین گفت: "من در طول سال ها از رسانه های کیم گوردون زیادی استفاده کرده ام." اما چیزی که بیش از همه مورد توجه قرار گرفت این بود که گوردون اعتراف کرد که هنگام شروع کار در Sonic Youth نمی‌دانست چگونه بیس بزند. ریس گفت: "ما در اطراف بسیاری از نوازندگان بودیم که فکر می کردند مهارت فنی در سازهای شما مهم و ارزشمند است." اگرچه ما خود را به عنوان یک موسیقیدان می دانیم، اما این دیدگاه را داریم که هنرمندانی هستیم که اجرا و خلق می کنیم – و در بسیاری از مواقع کمتر است.
Horsegirl این ایده "کمتر است بیشتر" را در موسیقی خود ترجمه کرده اند، چیزی که هنگام گوش دادن به آلبوم مشخص می شود. LP شامل غزلیات پراکنده است، در عوض ترجیح می دهد بر سیل سازهای بی پروا تمرکز کند. آلبوم باز کننده آنها "Anti-Glory" پیش نمایش آنچه را که برای تلاش 12 آهنگی در نظر گرفته است، ایجاد می کند، صدایی فریبنده با آکوردهای گیتار الکتریک هولناک، درام پایین و پیشرانه، و پخش صدای یکنواخت ایجاد می کند. آهنگ های دیگری مانند "Live And Ski" دارای آکوردهای خمشی و هماهنگی ظریف صوتی هستند.
بسیاری از آهنگ‌های آن‌ها قبل از تبدیل شدن به ملودی‌های غیرقابل انکار، با مخوفی از لحن‌های ناهماهنگ باز می‌شوند و طنز خودآگاهی را که در موسیقی آن‌ها وجود دارد، می‌پوشانند. این آلبوم شامل عناوین آهنگ هایی مانند "آهنگ زیبا"، "گیتار مرده است 3" و "سقوط دختر اسب اسب" است، آهنگی که به طور مشخص شعر کمی دارد. حتی نام گروه آنها، Horsegirl، اشاره ای به میم های ادگلورد در مورد کهن الگوی زننده ترین دختر سفیدپوست است. شوخ طبعی و دوستی آنها نه تنها در موسیقی آنها آشکار است، بلکه حتی در زوم نیز بیش از حد ملموس بود. بین هر سوال، این سه نفر به جوک‌های درونی اشاره می‌کردند، به تکه‌های تصادفی یکدیگر قهقه می‌زدند، و خاطرات اصلی دوستی را به یاد می‌آوردند.
برخلاف بسیاری از روابط دبیرستانی، دوستی آنها از طریق علایق مشترک به جای راحتی رشد کرد. هر یک از اعضای Horsegirl که در شهر بزرگی مانند شیکاگو بزرگ شده‌اند، به‌طور مستقل از تمام مؤسسات موسیقی شهر، دختران راک و مدرسه موسیقی محلی شهر قدیمی برای نام بردن یک زوج استفاده کردند. اگرچه همه آنها به مدارس مختلف رفتند، اما به عشق خود برای کشف مجدد موسیقی بدون موج پیوند خوردند. در نهایت، آنها با شرکت در تعدادی از نمایشگاه‌های DIY و انبارهای شیکاگو که ماهرانه سازماندهی شده بودند، به دوستان علاقه مند یکدیگر تبدیل شدند. در نهایت، آنها تصمیم گرفتند دانش موسیقی خود را مورد آزمایش قرار دهند و یک گروه راه اندازی کنند.
هر سه عضو اعتراف می کنند که بزرگ شدن در شیکاگو "100 درصد" بر صدای آنها تأثیر گذاشته است. بخشی از آن به لطف صحنه سازماندهی شده DIY شهر بود. لوونشتاین به یاد می آورد: «زمانی که ما در دبیرستان دانش آموز زیرکلاسی بودیم، بچه های بزرگتر کارهای خود را انجام می دادند. "اگر ما در جایی بزرگ نمی شدیم که می دیدیم بچه ها برنامه های خود را رزرو می کنند، رویدادهای خود را میزبانی می کنند و گروه های موسیقی خود را راه اندازی می کنند، در جوانی هرگز چنین کاری ممکن به نظر نمی رسید." ریس افزود: «همانطور که بزرگتر شدیم، متوجه شدیم [جامعه DIY] یک چیز واقعاً ویژه است که شیکاگو دارد. یک صحنه جوان بسیار رایج در حال رخ دادن است و این بیش از هر چیز ما را تحت تأثیر قرار داده است.»
تماشای سایر جوانان در حال ساخت موسیقی انگیزه آنها را تقویت کرد، اما دید موسیقیایی آنها واقعاً در طول قرنطینه جمع شد. هر سه در یکی از دفتر خانه مادرشان غوطه ور می شدند و قبل از اینکه بعدازظهر را به نواختن موسیقی بگذرانند، در کنار هم در کلاس های زوم شرکت می کردند. ریس گفت: «وقتی زیادی را با هم گذراندیم، توانستیم، حتی بدون پخش موسیقی، این ایده را در مورد آنچه که Horsegirl می‌خواستیم باشد، پرورش دهیم. ما به خاطر آن زمانی که با هم بودیم احساس خوشبختی می کنیم.» بعدازظهر نودل زدن با سازها باعث شد تا آنها چند آهنگ را در قالب یک EP سه آهنگی منتشر کنند که به شوخی به نام Best Of Horsegirl نامگذاری شد. طولی نکشید که موسیقی آنها توسط "برچسب رویایی" ماتادور کشف شد، که در نهایت از طریق تماس زوم با گروه قرارداد امضا کرد. واکنش آنها به سؤال در مورد قرارداد با ماتادور تقریباً دقیقاً همان پاسخی بود که انتظار داشتید از یک نوجوان بشنوید: "خیلی شرم آور" آنها موافقت کردند. آنها در ادامه توضیح دادند که چگونه همه آنها در طول تماس اولیه "ترس" می کردند و نمی توانستند بت ظاهری خود را از برچسب پنهان کنند.
امضا کردن با برچسب رویایی آنها به عنوان دبیرستانی چیزی جز معمولی نیست، اما Horsegirl موفق می شود زندگی مدرسه و گروه خود را نسبتاً جدا نگه دارد. لوونشتاین در مورد واکنش همکلاسی هایش به موفقیت او در موسیقی گفت: "راستش، مردم واقعاً اهمیتی نمی دهند، که به نظر من خوب است." در واقع، بسیاری از معلمان لوونشتاین حتی نمی‌دانستند که او در یک گروه موسیقی حضور دارد تا زمانی که او به آنها اطلاع داد که کلاس را برای برگزاری تور غیبت می‌کند. من تمام سال روی انتشار این آلبوم واقعا سخت کار کرده ام و معلمانم هیچ ایده ای نداشتند. هفته پیش مجبور شدم به معلمانم بروم و بگویم: "هی، من دو هفته بیرون خواهم بود." من در یک گروه هستم. و آنها مانند "شما در یک گروه هستید؟"
لوونشتاین به غیر از جشن فارغ التحصیلی دبیرستانش با پخش آلبومی در شهر خود در همان شب، مطمئن نیست که آینده Horsegirl چه خواهد بود. وقتی از لوونشتاین پرسیده شد که در پنج سال آینده که از حمایت لیبل مستقل برخوردار هستند، کجا می بینند، لوونشتاین به شوخی گفت: "ما در مرحله آزمایشی خود خواهیم بود." چنگ با صدای بلند گفت: "این فقط عجیب تر می شود." ریس اضافه کرد: «پس شاید به محیط اطراف برویم. مانند بسیاری از افراد دیگر در مرحله انتقال از دبیرستان به کالج، اعضای Horsegirl در مورد آینده خود مطمئن نیستند. اما یک چیز مسلم است: آنها قصد دارند به الهام گرفتن و الهام گرفتن از خلاقان جوان اطراف خود ادامه دهند. لوونشتاین گفت: "این کاری است که ما دوست داریم انجام دهیم، بنابراین ما هیجان زده هستیم که آن را تا زمانی که ممکن است انجام دهیم."
نسخه های مدرن پرفورمنس 6/3 در Matador منتشر شده است. از اینجا پیش خرید کنید.

source