این گل های رز جدید در حالت خفته و "ریشه برهنه" حمل شده اند، یعنی بدون هیچ خاکی در اطراف ریشه ها.
اگر درختان، بوته ها، بوته های میوه، گل رز و حتی گل های چند ساله را از یک فروشنده پستی خریداری می کنید، احتمال دارد که گیاهان "ریشه برهنه" ظاهر شوند، یعنی بدون خاک در اطراف ریشه ها.
هزینه حمل و نقل گیاهان ریشه برهنه نسبت به گیاهانی که در کانتینر رشد می کنند و/یا گلوله شده و در مراکز باغچه پیدا می شوند بسیار کمتر است.
ارسال و رشد گیاهان بدون ریشه زمانی امکان پذیر است که: الف) نسبتاً جوان هستند، و ب.) در اوایل فصلی که گیاهان هنوز خواب هستند (یا اکثراً همینطور) حفر شده و ارسال می شود.
فروشندگان معمولاً از اواخر مارس تا اوایل آوریل حمل و نقل را به پنسیلوانیا آغاز می کنند – زمانی که باغبان ها بتوانند آنها را در زمین ببرند زیرا گیاهان برای شکستن خواب آماده می شوند.
گیاهان ریشه برهنه نیز گاهی در برخی از مراکز باغ در همین زمان از سال در دسترس هستند.
گیاهان ریشه برهنه ممکن است زمانی که وارد می شوند مرده به نظر برسند، اما آنها فقط خوابیده اند (یا حداقل باید باشند).
چگونه بفهمیم که آنها مرده اند و خواب نیستند؟
یکی از نشانه‌های بد این است که ریشه‌ها کپک زده، کپک زده یا بوی پوسیده (نه خاکی) به آن‌ها می‌دهند.
یکی دیگر از نشانه‌های بد این است که ریشه‌ها خشک، چروکیده و وزن کم باشند.
ریشه های سالم باید دارای "تراکم" باشند و باید سفت و گوشتی به نظر برسند.
یکی دیگر از نشانه‌های خوب این است که بتوانید نشانه‌هایی از سبز شدن را ببینید، چه در جوانه‌های در حال انبساط یا در برگ‌ها که شروع به "رنگ شدن" می‌کنند.
علامت گویای واقعی با فرا رسیدن بهار خواهد آمد. گیاهان ریشه برهنه شما باید ظرف چند هفته یا حداقل تا اواخر بهار شروع به رشد شاخ و برگ کنند.
اگر نه، با فروشنده تماس بگیرید. اگر دستورالعمل‌ها را دنبال کرده باشید، ممکن است خرابی‌ها تحت پوشش ضمانت قرار گیرند.
با فرض اینکه زمانی که گیاهان ریشه برهنه ظاهر شدند آماده و قادر به کاشت هستید، ابتدا مواد بسته بندی را بردارید. این معمولاً خاک اره، کاغذ یا نوعی فیبر نگهدارنده رطوبت است.
سپس ریشه ها را قبل از کاشت با خیساندن آنها در یک سطل آب طبق دستور فروشنده، هیدراته کنید. اگر دستورالعمل‌ها مشخص نشده باشد، معمولاً نیم ساعت برای گیاهان چند ساله و چهار تا پنج ساعت برای درختان، بوته‌ها و گل‌های رز با ریشه لخت مناسب است.
اگر بلافاصله پس از ظاهر شدن گیاهان نمی توانید بکارید، آنها را در بسته بندی مرطوب بسته بندی کنید و در مکانی خنک اما در دمای بالای انجماد مانند گاراژ یا سوله نگهداری کنید.
اگر قرار است بیش از دو یا سه روز طول بکشد، گیاهان را در گلدان قرار دهید، آبیاری کنید و در مکانی خنک و سایه دار نگهداری کنید. در امتداد دیوار خانه شرقی یا شمالی یا در گلخانه یا قاب سرد نقاط خوبی هستند.
در هر صورت، مطمئن شوید که ریشه ها را مرطوب نگه دارید. هرگز اجازه ندهید خشک شوند.
گیاهان با ریشه لخت را با باز کردن ریشه ها در سوراخ و بسته بندی خاک در اطراف و زیر آنها بکارید. خوب آبیاری کنید و اگر خاک ته نشین شد کمی دیگر خاک اضافه کنید.
عمق کاشت خود را با قرار دادن تاج گیاه – حد فاصل بین ریشه ها و محل ظهور شاخه های روی زمین – تعیین کنید. تاج باید در خط خاک یا درست بالای آن باشد.
برای درختان، به دنبال ریشه "شعله ور" باشید، جایی که تنه قبل از اینکه ریشه ها منشعب شوند، در پایه شروع به گشاد شدن می کند. این شعله ور شدن باید در خط خاک یا درست بالای آن باشد.
هنگامی که گیاه در زمین قرار گرفت، آبیاری شد و سطح خاک با یک یا دو اینچ مالچ پوشانده شد، با آن مانند هر گیاه دیگری که در ظرف رشد می کند یا گلوله و برلاپی شده رفتار می کنید، رفتار کنید.
احتمالاً برای سال اول نیاز خواهید داشت که درختان ریشه برهنه را در معرض خطر قرار دهید.
گیاهان خرچنگ تعداد زیادی سر بذر سیمی تولید می کنند که در فصل بعد بذر گیاهان جدید را می ریزند.
Crabgrass یکی از بدترین مهاجمان چمن ما است که از چمنزارهای نازک بهره می برد تا در اواخر تابستان از چمن های "واقعی" سبقت بگیرد.
این یک علف هرز کم ارتفاع، سریع خزنده و علف‌مانند است که یک دانه‌کننده پرکار نیز هست و در اوایل بهار و برخی سال‌ها تا تابستان زمانی که هوا بارانی است (یعنی مانند تابستان ۲۰۲۱) به‌شدت جوانه می‌زند.
تنها خبر خوب این است که خرچنگ در زمستان های ما مقاوم نیست، یعنی گیاهان با یخ زدگی از بین می روند. در آب و هوای پنسیلوانیا، خرچنگ باید هر فصل دوباره از دانه شروع شود.
اگر در گذشته مشکل علف خرچنگ بدی داشته اید، یک راه خوب برای مبارزه با آن استفاده از یک محافظ علف خرچنگ روی چمن در چند هفته آینده است.
پیشگیری کننده های علف خرچنگ، محصولات دانه ای هستند که از شروع علف خرچنگ جدید جلوگیری می کنند و به چمن فرصتی می دهند تا نواحی لخت یا نازک را بازیابی کند.
پیشگیری کننده های خرچنگ باید ابتدا در بهار، درست قبل از جوانه زدن محصول جدید، از بین بروند. زمانی که بوته‌های فورسیتیا به اوج شکوفایی رسیده‌اند، یک علامت زمان‌بندی خوب برای تماشای آن است.
پیشگیری کننده های شیمیایی رایج علف خرچنگ شامل محصولاتی با پندی متالین، بنفین با تری فلورالین، پرودیامین و دی تیوپیر است.
Siduron یک ماده شیمیایی است که از علف خرچنگ بدون آسیب رساندن به چمن "خوب" جلوگیری می کند – انتخابی برای صاحب خانه هایی که سعی می کنند بذر علف جدیدی بکارند و در عین حال سعی در حذف علف خرچنگ دارند.
کنجاله گلوتن ذرت یک پیشگیری کننده ارگانیک علف های هرز است. این ماده نسبت به بسیاری از پیشگیری کننده های شیمیایی موثرتر است، اما نیتروژن کمک کننده به رشد را به خاک اضافه می کند و به نظر می رسد اگر برای چند سال استفاده شود بهتر عمل می کند.
اکثر داروهای پیشگیری کننده از علف خرچنگ حدود هشت تا 10 هفته کار می کنند. به همین دلیل مهم است که برنامه را به خوبی زمان بندی کنید. محصول را خیلی زود کنار بگذارید، تا زمانی که خرچنگ هنوز در حال جوانه زدن است بخار آن تمام می شود.
برخی از متخصصان مراقبت از چمن، دو درمان ضد علف خرچنگ را به فاصله 8 تا 10 هفته توصیه می کنند – حداقل در سال هایی که به صورت مرطوب و اواخر بهار شکل می گیرند.
پیشگیری‌کننده‌های دیتیوپیر نهال‌های جوان خرچنگ را نیز می‌کشند، بنابراین آنها کمی بیشتر دوام می‌آورند و می‌توان آن‌ها را کمی دیرتر از بسیاری از پیش‌گیرنده‌ها از بین برد (در فاصله زمانی بین پایان شکوفایی فورسیتیا و شروع شکوفه‌دهی قاصدک).
یک استراتژی خوب در هر سال این است که چمن خود را تا حد امکان ضخیم نگه دارید. این امر فضاهای باز را که چمن خرچنگ – یا هر علف هرز – باید به داخل چمن بچسبد، مسدود می کند.
لکه‌های قهوه‌ای در این چمن هنوز هم زیرک هستند در حالی که چمن‌های "واقعی" اطراف آن شروع به سبز شدن می‌کنند.
چمن‌ها به‌طور محسوسی سبزتر می‌شوند، زیرا با افزایش دما، دوباره رشد می‌کنند. اما یکی از معمایی که منجر به سوالات بسیاری از صاحب خانه می شود این است که چه زمانی لکه های قهوه ای در میان سبزه های اطراف برجسته می شوند.
خرچنگ مرده سال گذشته یکی از توضیح های ممکن است. اینها تکه های پرزدار هستند که به دلیل "شاخک های" بلند و رشته ای خود متمایز هستند.
اگر از قبل متلاشی نشده باشد، علف خرچنگ مرده با باز شدن فصل شکسته می شود و در نهایت ناپدید می شود – چه در میان علف های "واقعی" تازه روییده یا در تکه ای از علف خرچنگ تازه جوانه زده 2022.
می‌توانید با برداشتن تکه‌های خرچنگ مرده با دست، سرعت کار را افزایش دهید.
احتمال دیگر، انواع چمن های فصل گرم است که به محض علف های معمولی فصل سرد ما شروع به رشد نکرده اند.
بیشتر چمن‌های پنسیلوانیا از گیاهان آبی کنتاکی، چچم‌های چند ساله و فسکیوهای خوب تشکیل شده‌اند که بهترین رشد خود را در شرایط خنک‌تر بهار و پاییز انجام می‌دهند (یعنی انواع چمن‌های «فصل سرد»). آنها از زمستان های ما به خوبی زنده می مانند، اما سقوط آنها زمانی است که تابستان های گرم و خشک باعث قهوه ای شدن و خوابیدن آنها می شود.
از سوی دیگر، علف های فصل گرم از مریلند به سمت جنوب محبوبیت بیشتری دارند. این گونه‌های چمن، تابستان‌های گرم را به خوبی تحمل می‌کنند بدون اینکه به خواب بروند، اما نقطه ضعف آن‌ها این است که در اولین یخبندان پاییز قهوه‌ای می‌شوند و خاموش می‌شوند و تا ماه مه دیگر «سبز» نمی‌شوند.
دو نوع که بیشتر در چمنزارهای پنسیلوانیا ظاهر می شوند عبارتند از: چمن زویسیا و برموداگرس.
Zoysia یک علف متراکم و فرش مانند است که برخی افراد به دلیل عادت مقاوم به گرما و خفگی علف های هرز آن را می کارند. با این حال، بیشتر سال‌ها اینجا از اوایل نوامبر تا آوریل قهوه‌ای است.
وقتی Zoysia بذر می‌دهد یا به سمت غرفه‌های فصل سرد راه می‌رود، وقتی علف‌های فصل سرد به سرعت سبز شده و از اواخر مارس تا آوریل رشد می‌کنند، قهوه‌ای بودن واقعاً آشکار می‌شود.
برموداگرس یک علف درشت تیغه است که در بذرکاری بسیار ماهر است و آن را به علفی تبدیل می کند که می تواند در چمنزارهایی که صاحب آن هرگز هیچ یک از آن را نکاریده است ظاهر شود.
Zoysia و bermudagrass در آب و هوای گرم ما بیشتر و بیشتر در برابر زمستان مقاوم‌تر می‌شوند، بنابراین نسبت به دهه‌های گذشته بیشتر در چمن‌های خانه خودنمایی می‌کنند.
از آنجایی که هر دوی آنها چمن‌هایی هستند که از نظر بیولوژیکی شبیه به علف‌های فصل سرد ما هستند، نمی‌توان آنها را به‌طور انتخابی توسط یک علف‌کش چمن از بین برد. اگر آنها را در چمن های فصل خنک خود دوست ندارید، باید لکه ها را بیرون بیاورید یا از یک علف کش که همه چیز را از بین می برد استفاده کنید، زمانی که علف ها سبز شدند و شروع به رشد کردند. سپس می توانید بذر مورد نظر جدید را در فضای خالی بکارید.
سومین توضیح رایج برای لکه‌های قهوه‌ای در چمن‌های اوایل بهار، چابک ویل است. این یک علف سیمی و مقاوم در برابر زمستان است که در تکه های محکم و دایره ای شکل رشد می کند و توسط دونده های سطحی و دانه ها پخش می شود.
به اندازه کافی با چمنزار متفاوت است که وقتی پایین می آیید و از نزدیک نگاه می کنید کاملاً قابل توجه است.
مجدداً، هنگامی که یک وصله نیبل ویل رشد کرد و رشد کرد، به دنبال حفر آن یا استفاده از علف‌کشی هستید که همه چیز را از بین می‌برد و سپس دوباره بذرپاشی کنید.
توجه به خوانندگان: اگر چیزی را از طریق یکی از پیوندهای وابسته ما خریداری کنید، ممکن است کمیسیون دریافت کنیم.
ثبت نام در این سایت یا استفاده از آن به منزله پذیرش ماست قرارداد کاربر ، سیاست حفظ حریم خصوصی و بیانیه کوکی ، و حقوق حریم خصوصی شما در کالیفرنیا (توافقنامه کاربر در 1/1/21 به روز شد. خط مشی رازداری و بیانیه کوکی به روز شد 5/1/2021).
تنظیمات کوکی
© 2022 Advance Local Media LLC. تمامی حقوق محفوظ است ( درباره ما ).
مطالب موجود در این سایت را نمی توان تکثیر، توزیع، انتقال، حافظه پنهان یا در موارد دیگر استفاده کرد، مگر با مجوز کتبی قبلی Advance Local.
قوانین جامعه برای تمام محتوایی که آپلود می کنید یا به شکل دیگری به این سایت ارسال می کنید اعمال شود.
انتخاب های تبلیغاتی

source