گیاهان پوشش زمینی بیش از چیزی زیبا برای دیدن، علف‌های هرز را خفه می‌کنند، فرسایش را در شیب‌ها کنترل می‌کنند، مناطقی را که علف رشد نمی‌کند پر می‌کنند و از ریشه‌های گیاهان همسایه در برابر شرایط سخت محافظت می‌کنند.
حتی اگر ملک شما با حیاط هایی از چمن سبز خوش طعم پوشیده شده باشد، بیشتر فضاهای بیرونی از ابعادی بهره می برند. اضافه کردن یک بوته در اینجا یا یک تخت گل در آنجا شخصیت و جذابیت را به چشم انداز شما می افزاید. اما اگر فکر داشتن چیز دیگری در حیاط خود برای نگهداری شما را پر از ترس می کند، یک راه حل آسان وجود دارد: گیاهان پوشش زمین. اگر می خواهید فضایی پر به نظر برسد بدون نیاز به نگهداری زیاد، گیاهان چند ساله با رشد کم گزینه مناسبی هستند.
گونه های پوشش زمین نه تنها راهی ایده آل برای از بین بردن چمن ها هستند، بلکه حل کننده مشکلات دیگر مشکلات باغبانی نیز هستند. به گفته کلی فانک، رئیس Park Seed ، گیاهان چند ساله "سخت، کم رشد و گاهی تشک" هستند، به این معنی که آنها می توانند "علف های هرز را خفه کنند، فرسایش در شیب ها را کنترل کنند، مناطقی را پر کنند که چمن در آن ها عمل نمی کند. رشد کنید و ریشه گیاهان مجاور را از گرمای تابستان و سرمای زمستان محافظت کنید." مهم نیست که منظره شما به چه چیزی نیاز دارد، گیاهان پوشش زمین معمولاً یک تعمیر سریع ارائه می دهند و رنگ های سرد و بافت های وسوسه انگیز آنها به این معنی است که در حین انجام این کار عالی به نظر می رسند.
اگر می خواهید گیاهان چند ساله را در فضای خود پیاده سازی کنید، گزینه های مختلفی برای انتخاب وجود دارد. به دنبال چیزی رنگارنگ هستید که در اواخر بهار یا اوایل تابستان شکوفا شود؟ آویشن خزنده را در نظر بگیرید که برای جذب گرده افشان ها عالی است. یا شاید به چیزی نیاز دارید که در آفتاب کامل شکوفا شود و بتواند در برابر طلسم های خشکسالی مقاومت کند. گونه های کم رشد سدوم در زیر پرتوهای آفتاب رشد می کنند و رطوبت کافی را برای زنده ماندن در آبیاری نادر حفظ می کنند.
به گفته دو متخصص باغبانی، مهم نیست که چه نیازهایی را می خواهید گیاهان پوشش زمین خود برآورده کنند، در اینجا ما لیستی از بهترین و محبوب ترین گزینه ها را ارائه می دهیم.
آجوگا یک گزینه پوشش زمینی با رشد سریع و متراکم است، برگ‌های سبز و شکلاتی-قهوه‌ای عمیقی دارد که به قدری بسته‌بندی شده‌اند که مانع بسیار مؤثری برای علف‌های هرز می‌شوند. گزینه کم نگهداری می تواند تقریباً در هر آب و هوایی رشد کند و هم در سایه کامل و هم در آفتاب کامل را تحمل می کند. اگرچه این گیاه به خشکی مقاوم است، اما باید هر دو تا سه هفته یکبار آبیاری شود و به خاکی با زهکشی خوب و مرطوب نیاز دارد.
برای کاشت آجوگا، تا آخرین یخبندان خود صبر کنید و سپس سوراخ هایی را به اندازه کافی عمیق برای گلوله های ریشه حفر کنید، مطمئن شوید که بین هر گیاه چند ساله حدود هشت اینچ فاصله باقی می ماند. ریشه گیاهان را شل کنید و سپس آنها را در زمین قرار دهید و در حین حرکت در خاک ببندید. پس از کاشت، محل را کاملا آبیاری کنید. هر سوم سال، آجوگا باید هرس شود، بنابراین به صورت تهاجمی رشد نمی کند.
به گفته ملیندا مایرز، کارشناس باغبانی و میزبان مجموعه‌های DVD دوره‌های بزرگ نحوه رشد هر چیزی ، sedum گروه بزرگی از گیاهان را در بر می‌گیرد، اما گونه‌های کم‌رشد آن به‌خوبی به عنوان پوشش زمین عمل می‌کنند. یک سرده ساکولنت ، sedum به شش ساعت یا بیشتر از نور مستقیم خورشید در روز نیاز دارد. گیاه کم نگهداری و مقاوم به خشکی به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد که بتوان آن را نسبتاً خشک نگه داشت – فقط در زمان کاشت و هر زمان که دو اینچ بالای خاک خشک شد، آبیاری کرد. برای کاشت ساکولنت، سوراخی را به اندازه ای عمیق حفر کنید که قسمت بالای ریشه با سطح خاک همسطح شود، سپس اطراف را پر کنید. تنوع گیاهی که انتخاب کرده‌اید تعیین می‌کند که هر گلوله ریشه را در چه فاصله‌ای بکارید، بنابراین از مرکز باغ خود بپرسید یا دستورالعمل‌های برچسب مراقبت از گیاه را ببینید.
فانک می‌گوید: این پوشش زمین همیشه سبز «فرش انبوهی را تشکیل می‌دهد که با شاخه‌های دراز پهن پوشیده شده از برگ‌های براق، سبز زمردی و بافت آراسته شده است». می تواند در آفتاب یا نیمه سایه رشد کند و به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد که به طور مرتب آبیاری شود تا زمانی که ایجاد شود. هنگامی که گیاه ته نشین شد، فقط در دوره های خشکی به آبیاری گاه به گاه نیاز دارد. یک گزینه مطلوب اگر می خواهید چمنی بدون آفت داشته باشید، تمشک خزنده می تواند در برابر آهوها و ترافیک سبک پا مقاومت کند. هر گلوله ریشه را با فاصله 4 تا 6 فوتی از هم بکارید، از مناطقی که آبیاری مناسب ندارند یا خاک اغلب مرطوب است خودداری کنید.
لیلیتورف که برای کاشت در کرانه ها و دامنه ها ایده آل است، تشک غیر قابل نفوذی را تشکیل می دهد و از تابستان تا پاییز با شکوفه هایی مانند سنبل انگور گل می دهد. لیلیتروف مقاوم به گرما و خشکی در شرایط رشد ایده آل به سرعت رشد می کند. اگرچه این گیاهی است که در مکان های سایه رشد می کند، اما می تواند در برابر نور خورشید نیز مقاومت کند. این گیاه چند ساله باید در اولین فصل رشد خود به طور منظم آبیاری شود و سپس به یک عدد در هفته کاهش یابد. از خاک با زهکشی خوب استفاده کنید، زیرا لیلیترف شرایط مرطوب را دوست ندارد. میرز می گوید که این گیاه 8 تا 12 اینچ رشد می کند، به این معنی که باید هر نهال را با فاصله یک فوت از هم بکارید تا جایی برای رشد داشته باشند.
این درختچه همیشه سبز کم رشد مورد علاقه است زیرا به باغ شما جذابیت چند فصلی می بخشد. در بهار گلهای زرد طلایی و معطر آن شکوفا می شود. در طول تابستان و پاییز میوه های آبی مایل به سیاه تولید می کند. و وقتی زمستان فرا می رسد، شما با برگ های سبز بنفش باقی می مانید. میرز می گوید درختچه پهن برگ سایه را ترجیح می دهد اما آفتاب را تحمل می کند و خاک های مرطوب و اسیدی را دوست دارد. این گیاه باید در طول سال اول به طور مکرر آبیاری شود، اما پس از استقرار، آبیاری فقط در دمای بالا یا در زمان خشکسالی لازم است. فانک اشاره می کند که در خاک با زهکشی خوب، طرح از طریق ساقه های زیرزمینی تا حدود یک تا سه فوت گسترش می یابد. او می گوید: «بسته به اینکه پوشش مورد نظر شما چقدر ضخیم است، حدود دو تا سه فوت از هم بکارید.
آیا امیدوارید گرده افشان هایی مانند زنبورها و پروانه ها را به باغ خود جذب کنید؟ آویشن خزنده یکی از راه های انجام این کار است. فانک می‌گوید برای کاشت بین سنگ‌های پیاده‌رو، لبه‌های باغ گل یا سبزی ، یا آبشار روی صخره‌ها یا چوب در یک باغ پلکانی عالی است. علاوه بر این، در طول تابستان، به گل های صورتی و بنفش خیره کننده شکوفا می شود.
پوشش زمین خاک قلیایی و با زهکشی خوب را ترجیح می دهد و پس از استقرار به خشکی بسیار مقاوم است و فقط هر 10 روز یک بار به آب نیاز دارد. باید در زمینی برهنه و آفتابی کاشته شود. این گیاه نسبت به خاک های مرطوب و زهکشی ضعیف غیرقابل تحمل است، بنابراین در هنگام کاشت، حتما بذرها را در مکانی برهنه، آفتابی و با آبیاری مناسب بکارید. فانک می‌گوید: «جوانه‌زنی می‌تواند آهسته باشد (تا یک ماه)، اما وقتی دانه‌ها جوانه زدند، هیچ مانعی برای آنها وجود ندارد. از کودهای اضافی باید پرهیز کرد، زیرا این گیاه سریع رشد می کند و ظاهری پاچه دارد.
یکی از محبوب‌ترین ساکولنت‌ها برای باغ‌های گرم و خشک، فانک می‌گوید که این پوشش زمین «رزت‌های روشن و مرتبی از شاخ و برگ‌ها را تشکیل می‌دهد که آزادانه توسط شاخه‌های خود پخش می‌شوند و تقریباً در هر محیطی نمایشی رنگارنگ و جالب ایجاد می‌کنند». این گیاه در خاک های شنی یا شنی و با زهکشی خوب رشد می کند و باید هر چند هفته یک بار به آرامی آبیاری شود زیرا گیاه به راحتی مستعد پوسیدگی ریشه است. برای کاشت، یک نقطه در حیاط خود را با نور جزئی تا کامل خورشید بکارید، سپس یک سوراخ عمیق سه اینچی برای "مرغ" – ساکولنت بزرگتر دسته – حفر کنید و جوجه ها را مستقیماً در بالای خاک خود قرار دهید. سپس فانک می‌گوید: "روکش نازکی از شن را روی سطح خاک بپاشید تا رطوبت در آن حفظ شود." در مرحله بعد، به طور کامل آبیاری کنید و در حین حرکت از برگ ها اجتناب کنید.
این پوشش زمینی با عمر طولانی و فوق العاده رنگارنگ هر چقدر که تعمیر و نگهداری کم باشد، خوشه های شایان ستایش از شکوفه های زرد را تشکیل می دهد. به گفته فانک، alyssum – که به عنوان سبد طلا نیز شناخته می شود – به هیچ وجه در مورد خاک غافلگیر نمی شود و خاطرنشان می کند که "حتی ممکن است در خاک های فقیر سخاوتمندانه تر گل دهد." فانک همچنین اضافه می کند که این گیاه برای شکوفه دادن در تمام بهار به آفتاب کامل نیاز دارد و کمی خشکسالی موفقیت آن را مختل نمی کند. آلیسوم باید در طول تابستان گهگاه آبیاری شود، اما فراتر از آن، تنها نگهداری واقعی که نیاز دارد هرس زمانی است که شکوفه‌های آن نامنظم می‌شوند. فانک کاشت آلیسوم را با فاصله 16 تا 18 اینچ از هم برای یک "فرش طلایی ضخیم" توصیه می کند.
برگ‌های سبز بی‌شکل قرمز که مورد علاقه Meyers است، زیرا علاقه فصلی را فراهم می‌کند، در تابستان برگ‌های سبز قلبی شکل می‌کشد و سپس در بهار و پاییز یک رنگ قرمز ظریف ظاهر می‌شود. پوشش زمین نور را به سایه کامل ترجیح می دهد و نیاز به خاک متوسط تا ارگانیک غنی شده دارد که زهکشی خوبی داشته باشد و کمی مرطوب باشد. اگرچه در ابتدا باید به طور منظم آبیاری شود، اما به خشکی مقاوم است و پس از استقرار می تواند در شرایط کم آب مقاومت کند. هنگام کاشت گیاه چندساله، مطمئن شوید که ریشه های آن درست زیر سطح خاک قرار می گیرند، در غیر این صورت اگر خیلی عمیق کاشته شود، ممکن است پوسیده شود. مایرز می گوید کنترل علف های هرز تا زمانی که منطقه تعیین شده خود را پر نکند حیاتی است.
با این شاخ و برگ های رنگارنگ که حاوی شهد حیات وحش است، زنبورها و مرغ مگس خوار را به باغ خود بیاورید. زنگ‌های مرجانی به خاطر برگ‌های منحصر به فرد و گل‌های صورتی تا قرمز روشن، که در اواخر بهار شکوفا می‌شوند و تا اوایل تابستان دوام می‌آورند، شناخته می‌شوند. این گیاه باید در سایه کامل تا نیمه سایه در خاکی با زهکشی خوب با محتوای آلی بالا کاشته شود. علاوه بر این، پوشش زمین باید در دوره های خشک به طور سخاوتمندانه آبیاری شود و ساقه های گل مصرف شده باید به طور منظم هرس شوند. میرز می گوید باید با تاج (جایی که برگ ها به ساقه می رسند) در سطح خاک یا کمی بالاتر از آن کاشت کنید. او می‌افزاید که زنگ‌های مرجانی در معرض یخبندان قرار می‌گیرند، یعنی زمانی که گیاه با یخ زدن خاک و آب شدن آن در زمستان به سمت بالا رانده می‌شود و ریشه‌ها را آشکار می‌کند. اگر این اتفاق بیفتد، میرز توصیه می‌کند که دوباره کاشته شود یا در جای خود قرار داده شود.
در حالی که تعداد انگشت شماری از انواع Carx وجود دارد، پنسیلوانیا سج یکی از محبوب ترین ها است. به گفته فانک، "زیر کاشت نرم و مخملی در زیر درختان ایجاد می کند و به همان اندازه که رشد آن آسان است جذاب است." جگر بلوط خاک متوسطی را ترجیح می دهد که مرطوب باشد اما خیس نشده باشد و در سایه جزئی رشد کند. مایر توضیح می‌دهد که غالباً به عنوان جایگزینی برای علف‌های چمن استفاده می‌شود، کرکس را می‌توان درو کرد یا اجازه داد تا به یک کاشت علفزار مانند رشد کند. مراقبت از آن آسان است زیرا به بیماری مقاوم است، به خشکی مقاوم است و برای اکثر آفات اشتها آور نیست، باید هر دو هفته یک بار آبیاری شود. جوانه زدن بذر در این گونه دشوار است، بنابراین توصیه می شود به جای آن گیاهان کوچکی را که در ظرف رشد می کنند به چمن بزنید.
اسپیدول که متراکم است، گیاهی با رشد کم است که فانک می‌گوید «پانچ رنگارنگی دارد». او می‌افزاید که «انبوهی از گل‌های آبی روشن و ریز با چشمانی در اواسط تا اواخر بهار بیرون می‌آیند و مطمئناً در اولین سالی که کاشته می‌شوند، شکوفا خواهند شد». گیاه مقاوم به خشکی، گرما و رطوبت ، آفتاب کامل را ترجیح می دهد و می تواند در خاک های رسی، لومی، معمولی، شنی یا فقیر رشد کند، البته تا زمانی که زهکشی خوبی داشته باشد. باید به طور منظم یا هر زمان که سه اینچ بالای خاک خشک شد آبیاری شود. به گفته فانک، گیاهان با بالغ شدن حدود دو و نیم فوت گسترش می یابند، بنابراین باید با فاصله یک تا دو فوتی از هم کاشته شوند.

source