نحوه نصب و اندازه توپها هم اهمیت دارد: قطر معمول توپها بیش از ۹۱ سانتیمتر است، یعنی تقریباً به اندازه یک توپ ساحلی بزرگ، اما اگر سیمها کمتر از ۱۵ متر ارتفاع داشته باشند، توپهای کوچکتر ۵۱ سانتیمتر هم مجاز هستند. توپها معمولاً روی بالاترین سیم نصب میشوند و با فاصله تقریبی ۶۱ متر از هم قرار میگیرند تا دید هر قسمت از سیمها برای خلبانان تضمین شود.
رنگ توپها نیز استاندارد دارد: استفاده از رنگهای نارنجی روشن، سفید یا زرد توصیه میشود و گاهی رنگها به صورت متناوب نصب میشوند تا دیدهشدن آنها راحتتر باشد. یکی از رایجترین رنگها نارنجی بینالمللی (International Orange) است؛ زیرا در صنایع هوافضا و مهندسی برای متمایز کردن اشیاء از محیط اطراف بهطور گسترده استفاده میشود.
این اقدامات تنها محدود به آمریکا نیست؛ در بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله کانادا، استرالیا و اکثر کشورهای اروپایی و ایران چنین توپهایی نصب میشوند تا از برخورد هواپیماها، هلیکوپترها و پهپادها با خطوط برق جلوگیری شود. قوانین، رنگ، اندازه و فاصله نصب ممکن است کمی متفاوت باشد، اما هدف اصلی در همه جا یکسان است: ایمنی پرواز و جلوگیری از حوادث خطرناک.
با وجود نصب توپها، گاهی هواپیماها، هلیکوپترها و پهپادها با خطوط برق برخورد میکنند؛ اما این حوادث نادر هستند. به عنوان مثال، در آوریل ۲۰۲۵، هواپیمای کوچکی در ایالت ایلینوی آمریکا به خطوط برق برخورد کرد و پس از سقوط، موجب مرگ چهار نفر شد. خوشبختانه، این نوع حوادث معمولاً اتفاق نمیافتند و سفر هوایی یکی از ایمنترین روشهای حملونقل است.
source