تحقیقات اخیر حاکی از آن است که هوش مصنوعی (AI) ممکن است برای اولین بار موفق به گذراندن آزمون تورینگ شده باشد. این رویداد، نقطه عطفی قابل توجه در عرصه هوش مصنوعی به شمار میرود.
به گزارش سرویس تازه های فناوری آژانس خبری تکنا، در دنیای امروز تعامل ما با هوش مصنوعی بیش از هر زمان دیگری فراگیر شده است. برای سنجش توانایی انسانها در تشخیص هوش مصنوعی از انسان واقعی، پژوهشگران گروهی از افراد را گردهم آوردند. این افراد موظب شدند با چهار پاسخدهنده به گفتگو بپردازند. این پاسخدهندگان شامل یک انسان، یک برنامه هوش مصنوعی قدیمی به نام ELIZA (مربوط به دهه ۱۹۶۰) و همچنین دو مدل هوش مصنوعی پیشرفتهتر، GPT-3.5 و GPT-4 (هوش مصنوعی پشتبان چتگپت) بودند.
آزمون تورینگ، که اولین بار در سال ۱۹۵۰ توسط آلن تورینگ دانشمند علوم کامپیوتر، با عنوان «بازی تقلید» مطرح شد، به سنجش توانایی یک ماشین در نمایش هوش به گونهای غیرقابل تشخیص از انسان میپردازد. به عبارت دیگر، ماشینی که بتواند در یک مکالمه فردی را فریب دهد و او را به این باور برساند که با یک انسان در حال گفتگو است، آزمون تورینگ را پشت سر گذاشته است.
پژوهشگران برای شبیهسازی این آزمون، از ۵۰۰ نفر خواستند تا به مدت پنج دقیقه با چهار پاسخدهنده، شامل یک انسان، برنامه هوش مصنوعی قدیمی ELIZA، و همچنین GPT-3.5 و GPT-4 گفتگو کنند. پس از پایان گفتگو، شرکتکنندگان میبایست تشخیص میدادند که آیا با یک انسان یا هوش مصنوعی صحبت کردهاند. نتایج این مطالعه که در تاریخ ۹ می در سرور پیشچاپ arXiv منتشر شد، نشان میدهد شرکتکنندگان در ۵۴ درصد مواقع، GPT-4 را انسان تشخیص دادهاند.
این یافتهها نشاندهنده پیشرفت قابل ملاحظه هوش مصنوعی در زمینهی برقراری ارتباط طبیعی با انسان است. دکتر نل واتسون، پژوهشگر هوش مصنوعی در مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) در گفتگویی با لایو ساینس اظهار داشت: «مدلهای هوش مصنوعی جدید میتوانند همانند انسانها، با کنار هم قرار دادن توجیهات به ظاهر موجه، داستانهایی را به صورت پویا خلق کنند.»
دکتر واتسون در ادامه میافزاید: «این مدلها همچنین میتوانند تحت تأثیر سوگیریهای شناختی قرار بگیرند، فریب بخورند و دستکاری شوند. توانایی هوش مصنوعی در تقلید از رفتارهای انسانی، نشاندهنده پیچیدگی فزایندهی این سیستمها است. ظهور این ویژگیهای انسانگونه در هوش مصنوعی، آنها را نسبت به رویکردهای ابتداییتر که صرفاً فهرستی از پاسخهای از پیش تعیینشده داشتند، بسیار باورپذیرتر میکند.»
این مطالعه که بر پایه دههها تلاش برای قبولی آزمون تورینگ توسط هوش مصنوعی بنا شده است، نگرانیهایی را در مورد پیامدهای گسترده اجتماعی و اقتصادی سیستمهای هوش مصنوعی پیشرفته مطرح میکند. برخی از کارشناسان بر این باورند که شباهت فزایندهی هوش مصنوعی به انسان، میتواند منجر به سردرگمی و سوءتفاهم در تعاملات انسان و ماشین شود.
با این حال، نتایج این مطالعه همچنین حاکی از آن است که صرفاً شباهت ظاهری به انسان، نمیتواند ملاک کاملی برای سنجش هوش مصنوعی باشد. همانطور که در این پژوهش مشهود است، عواملی همچون سبک بیان و هوش احساسی در موفقیت در آزمون تورینگ نقش بسزایی ایفا میکنند. این امر نشان میدهد که درک ماهیت هوش مصنوعی نیازمند رویکردی جامعتر و توجه به ابعاد مختلف هوش است.
در خاتمه، دکتر واتسون بر اهمیت این یافتهها برای آیندهی تعامل انسان و ماشین تأکید میکند. وی معتقد است که این دستاورد، چالشهایی را برای نحوهی برقراری ارتباط با هوش مصنوعی پیش روی ما قرار میدهد. به گفتهی او، انسانها در آینده نیازمند توسعهی مهارتهایی برای تشخیص ماهیت تعاملات خود با سیستمهای هوش مصنوعی خواهند بود، به ویژه در حوزههای حساس که نیازمند دقت و اطمینان بالایی هستند. برای دیدن دیگر خبرهای مرتبط به صفحه اخبار هوش مصنوعی مراجعه کنید.
source