بازآرایی‌های گسترده کروموزومی؛ کلیدی برای مهاجرت کرم‌ها از دریا به خشکی

کرم‌های خاکی و خویشاوندان دریایی آن‌ها، کرم‌های خون، از نظر ظاهری بسیار شبیه به هم هستند. تا جایی که با مشاهده ظاهری آن‌ها به سختی می‌توان تفاوت بین گونه‌های ساکن خاک و گونه‌های دریایی را تشخیص داد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از نظر ساختار ژنتیکی، تفاوت‌های قابل توجهی بین این دو گروه وجود دارد.

به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، مطالعات جدید حاکی از آن است که گروهی از کرم‌ها که میلیون‌ها سال پیش از اقیانوس‌ها به زیستگاه‌های شیرین و خشکی مهاجرت کرده‌اند، دستخوش تغییرات ژنتیکی گسترده‌ای شده‌اند. این تغییرات شامل بازآرایی‌های عظیم در ساختار کروموزوم‌ها و تغییر در جایگاه ژن‌ها است. به طوری که ساختار ژنوم یک کرم خون بیشتر به نرم‌تنان مانند صدف شباهت دارد تا خویشاوندان خاکی خود.

یی-جون لو، زیست‌شناس تکاملی و سرپرست یکی از تیم‌های تحقیقاتی، بیان می‌کند که “کلیتلات‌ها” (گروهی از کرم‌های حلقوی) پیچیده‌ترین ژنوم‌ها را در میان جانوران مورد مطالعه تاکنون دارند. این یافته در مطالعاتی که به طور مستقل توسط سه گروه تحقیقاتی بر روی کرم‌های حلقوی انجام شده، تأیید شده است.

علت این تغییرات گسترده ژنتیکی و نقش آن در مهاجرت کرم‌ها از دریا به خشکی هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، شواهد موجود نشان می‌دهد که این تغییرات ژنتیکی با تغییر زیستگاه این جانوران ارتباط نزدیکی دارد. روزا فرناندز، زیست‌شناس تکاملی و سرپرست یکی از تیم‌های تحقیقاتی، معتقد است که بین تغییرات ژنتیکی و تغییر زیستگاه این کرم‌ها همبستگی قوی وجود دارد.

نتایج این تحقیقات برای دانشمندان بسیار شگفت‌انگیز بوده است. چرا که به طور سنتی تصور می‌شد که پایداری ساختار کروموزومی برای بقای گونه‌ها ضروری است. دارین شولتز، زیست‌شناس تکاملی، بیان می‌کند که تغییرات گسترده در ساختار کروموزومی به شدت غیرمنتظره است، زیرا انتظار می‌رود انتخاب طبیعی علیه چنین تغییراتی عمل کند. تحلیل‌های قبلی بر روی ژنوم‌های جانوری نشان می‌داد که ساختار کلی کروموزوم‌ها در گونه‌های مختلف تا حد زیادی حفظ شده است. اما مطالعات جدید نشان می‌دهد که در گروه کلیتلات‌ها، این ساختار به طور کامل تغییر کرده است. گروه تحقیقاتی فرناندز معتقد است که ژنوم‌های نیاکان دریایی کرم‌های حلقوی احتمالاً انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به تغییرات داشته‌اند. این انعطاف‌پذیری به ژن‌ها اجازه می‌داد تا آزادانه جابجا شوند و عملکرد خود را حفظ کنند.

برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.