اما در سال ۲۰۲۱، گونزالو کاردونا، محیط‌بان و محافظ جمعیت طوطی‌های گوش‌زرد که باعث افزایش مناسب جمعیت آن‌ها شده بود، توسط گروهی ناشناس از جنایتکاران، به ضرب گلوله به قتل رسید و در قبری کم‌عمق دفن شد. بوترو دلگادیو می‌گوید تیم محققان او نیز باید در این زمینه محتاطانه عمل کنند.
یکی دیگر از گونه‌های پرندگانی که به‌تازگی در فهرست ۱۰ پرنده‌ی گمشده قرار گرفت، کبوتر قرقاولی گردن‌سیاه است. این پرنده به اندازه‌ی یک مرغ است و پس از ۱۲۶ سال گم‌شدن، در سال ۲۰۲۲ در یکی از مناطق دورافتاده‌ی پاپوآ گینه نو دیده شد.
حضور گونه‌ای از پرنده‌ها در طبیعت، ممکن است برای مدت‌های طولانی توسط علم مستند نشده باشد؛ اما این امر به معنی از دست‌رفتن گونه برای مردم بومی نیست. محققان برای یافتن کبوتر قرقاولی گردن‌سیاه در پاپوآ گینه نو که به عنوان پرنده‌ای زمینی در معرض بیشترین خطر قرار دارد، به روستاهایی سفر کردند که آخرین بار این پرنده در آن‌ها مشاهده شده بود.
جان سی میترمیر، بنیان‌گذار پروژه‌ی جستجوی پرندگان گمشده، یکی از اعضای گروه محققان جستجوگر کبوتر قرقاولی گردن سیاه در پاپوآ گینه نو بود. میترمیر می‌گوید: «مردمی که در آن روستاها زندگی می‌کنند، عمدتاً کشاورزان، ماهیگیران و شکارچیان معیشتی هستند و بنابراین، منطقه و حیات‌وحش آن را به خوبی می‌شناسند. ما از آن‌ها پرسیدیم آیا این گونه را که نام محلی‌اش او-وو است، دیده‌اند؟»
تاکنون بیش از ده مورد از پرندگان گمشده کشف شده‌اند
روزی یکی از این پرندگان، ناگهان در مقابل دوربین تله‌ای نصب‌شده ظاهر شد. دکتر میترمیر می‌گوید مشاهده‌ی اولین عکس‌های کبوتر قرقاولی گردن‌سیاه مانند یافتن اسب تک‌شاخ بود. هر پرنده‌نگار و حافظ محیط‌زیستی، تمام عمرش را در آرزوی چنین لحظه‌ای سپری می‌کند.
سه گونه پرنده نیز در آمریکای شمالی به عنوان پرندگان گمشده فهرست شده‌اند. مشهورترین آن‌ها، دارکوب نوک‌عاجی است. آخرین مشاهده‌ی تأییدشده از این پرنده در ایالات متحده، در سال ۱۹۴۴ در لوئیزیانا به ثبت رسید. این پرنده در سال ۱۹۸۷ نیز در کوبا مشاهده شد. از آن زمان، هیچ مشاهده تأییدشده‌ای وجود نداشته است. به دلیل ویدیوهای بی‌کیفیتی که ممکن است دارکوب نوک‌عاجی را نشان دهند، سازمان ماهیگیری و حیات‌وحش ایالات متحده هنوز این پرنده را منقرض‌شده اعلام نکرده است. دو پرنده‌ی گمشده‌ی دیگر در آمریکای شمالی، گیلانشاه اسکیمو و سسک باخمن هستند.
زمان زیادی نگذشت تا بعضی از ۱۴۴ پرنده‌ی گمشده‌ی پروژه پیدا شوند؛ تاکنون بیش از ده مورد از آن‌ها شناسایی شده‌اند. اولین مورد، قبل از انتشار مقاله پیدا شد: موسو تریلر، پرنده‌ای کوچک با دم و بال‌هایی بلند، توسط جاشوا برگمارک، راهنمای تور، در پاپوآ گینه نو عکس‌برداری شد.
دکتر میترمیر از این خبر بسیار خوشحال شد و وقتی که محققان پروژه اعلام کردند مشاهده‌ی سسک تک‌رنگ نیز در بولیوی مستند شده است، حتی بیشتر احساس خوشحالی کرد. او می‌گوید: «اشتیاق مردم در سراسر جهان، به من امید می‌دهد که بتوانیم پرندگان گمشده‌ی بیشتری را پیدا کنیم»
source