نسل نخست عینکهای هوشمند Spectacles در سال 2016 معرفی شد. با این حال تلاشهای Snap در زمینه واقعیت افزوده و مجازی، طی سالهای اخیر به درآمد بیشتر منتهی نشده؛ چرا که تمرکز عمده کسبوکار این شرکت بر فروش تبلیغات دیجیتال متمرکز بوده است. همچنین حضور رقبای قدرتمند در زمینه AR نیز به دشواری درآمدزایی در این بازار میافزاید. در همین رابطه شرکت متا ظاهراً قصد دارد در کنفرانس آتی توسعهدهندگان خود موسوم به Connect اولین عینک واقعیت افزوده خود را رونمایی کند..
اگر چه وزن Snap Spectacles 5 با طراحی جدید نسبت به نسل پیشین تقریبا دو برابر شده است و از 134 گرم به 226 گرم رسیده، اما هنوز نصف وزن عینکهای معمول واقعیت مجازی معمول است. ظرفیت باتری آن هم بدون اتصال به منبع برق، از 30 دقیقه به 45 دقیقه افزایش یافته است. عینک تازه Snap به چهار دوربین مجهز شده است و امکان ردیابی آنی دست کاربر را فراهم میسازد.
از لحاظ فنی، میکروپروژکتورها و موجبرهای کریستال مایع سیلیکونی یا به اختصار LCoS (micro-projectors and waveguides) از جمله مواردی است که توجه متخصصان را به خود جلب کرده است. با استفاده از این فناوری، در عینک Snap Spectacles 5 تصویری با میدان دید قطری 46 درجه ایجاد میشود که نسبت به میدان 26.3 درجهای عینکهای نسل چهارم این شرکت افزایش قابل توجهی را نشان میدهد. به علاوه، وضوح تصاویر نیز با 37 پیکسل در هر درجه نسبت به نسل پیشین، 25 درصد رشد را نشان میدهد. قابلیتهایی که در مجموع به گفته شرکت سازنده به یک صفحهنمایش 100 اینچی در فاصله 10 فوتی شباهت دارد.
با آن که Snap در خصوص توان پردازشی عینک تازه خود جزییات دقیقی را منتشر نکرده، اما آن را به دو چیپست کوالکام با معماری دوگانه مجهز کرده است که بار کاری سیستمعامل Snap OS را بین دو تراشه تقسیم میکند. به این ترتیب مصرف انرژی دستگاه کاهش مییابد و برای کمتر شدن حرارت تولیدشده نیز اتاقکهای بخار از جنس تیتانیوم مورد استفاده قرار گرفته است.
در کنار این موارد، حضور Snap OS و Snap Spatial Engine کاهش قابل ملاحظه تأخیر در تبدیل حرکت به فوتونهای نوری را به میزان 13 میلیثانیه نوید میدهند. در واقع ورودی چهار دوربین به تراشه کوالکام منتقل میشوند و نحوه حرکت دادن سرکاربر سنجیده میشود. سپس عناصر سهبعدی مجازی روی تصویر واقعی رندر میشود. فرآیندی که در مجموع تنها 13 میلیثانیه زمان میبرد و آن قدر کوتاه است که عملا توسط کاربر احساس نمیشود.
علاوه بر این، موتور Snap Spatial Engine وظیفه ردیابی حرکات دست کاربر را بر عهده دارد و به این ترتیب امکان تعامل با اشیاء مجازی، در دامنه دید عینک فراهم میشود. سیستمعامل Snap OS نیز از توانایی کنترل و درک دستورات صوتی برخوردار است.
گفتنی است که Snap با شماری از برندهای مطرح وارد همکاری شده تا با استفاده از نسخه بهروزشدهLens Studio و Snap OS، تجربیات منحصربهفردی را خلق کند. در همین راستا، شرکتLego برنامه BRICKTACULAR را ارائه کرده که به کاربر اجازه میدهد مجموعههای از لگوهای مجازی را با دست و صدای خود خلق کند. ILM Immersive نیز که توسط Lucasfilm تولید شده، وعده داده است که کاربران و دوستانشان را به Star Wars Galaxy وارد خواهد کرد. شرکت Niantic هم بازیهای Peridot و Scaniverse را برای استفاده در Spectacles توسعه خواهد داد، و کمپانی Wabisabi Games تولید برخی از بازیها را برای کار با این محصول در دستور کار دارد. اگر چه توجه به نیاز این بازیها به عینکهای Snap و فقدان دسترسی عمومی به این محصول، شمار اندکی شانس استفاده از این ترکیب پیچیده واقعیت و خیال را خواهند داشت.
همان طور که اشاره شد، Snap Spectacles 5 برای توسعهدهندگان طراحی شده است و افرادی که تمایل به استفاده از این عینک واقعیت افزوده دارند، باید در بخش توسعهدهندگان سایت ثبت نام و هزینه ماهیانه 99 دلار را برای حداقل یک سال پرداخت کنند. به این ترتیب میتوان گفت که Snap در واقع عینکهای خود را نمیفروشد، بلکه آنها را تنها به منظور استفاده در دستگاههای متمرکز بر توسعهدهندگان اجاره میدهد. به نظر میرسد Snap با این رویکرد به دنبال ایجاد تاثیری بلندمدت در بازار واقعیت افزوده/مجازی و حضور احتمالی نیرومند در زمانی است که بازار مصرفی این محصولات به شکل گسترده ایجاد شود.
البته تمرکز عینکهای Spectacles روی توسعهدهندگان به معنای کاربردناپذیری آن در گوشیهای هوشمند معمولی نیست. برای مثال، با استفاده از اپلیکیشن جدید Spectacles میتوان گوشی را به یک کنترلر بازی تبدیل کرد. همچنین با استفاده از حالت Spectator Mode افراد بدون این عینک هم میتوانند تجربه کاربری عینک را روی گوشی خود مشاهده کنند. به علاوه، امکان پخش محتوای نمایشگر گوشی روی عینک نیز وجود دارد؛ هرچند همه این امکانات در نبود کاربری عمومی چندان معنادار به نظر نمیرسد.
source