بررسی بازی Dead Rising Deluxe Remaster

این روزها کلمه ریمستر گستره معنایی وسیعی را شامل می‌شود. در یک سر طیف بازی‌هایی قرار دارند که تفاوت چندانی با نسخه‌های اصلی‌شان ندارند، به جز مواردی مثل افزایش رزولوشن؛ مثل بازی Mafia II: Definitive Edition. اما در طرف دیگر شاهد عناوینی هستیم که دست‌خوش تغییرات گسترده‌ای نسبت به بازی اصلی خود شده‌اند. خوشبختانه بازی Dead Rising Deluxe Remaster جزو دسته دوم به شمار می‌رود. بازی‌ای که بی‌نقص نیست اما نهایت تلاش خود را کرده تا با حفظ اکثر جنبه‌های مثبت نسخه اصلی، تغییرات لازم برای مدرن شدن را نیز صورت دهد. با بازیسنتر همراه باشید تا با بررسی بازی Dead Rising Deluxe Remaster به نقاط قوت و ضعف این اثر بپردازیم.

حوالی سال ۲۰۰۵ مجموعه کپکام – به واسطه استقبال گسترده گیمرها از بازی‌هایی مثل رزیدنت ایول ۴ – روزهای خوبی را سپری می‌کرد. همین موفقیت‌ها نیز باعث شد تا کپکام تصمیم به ساخت یک بازی زامبی‌محور دیگر، اما این بار با رویکردی متفاوت بگیرد. ایده اصلی کپکام برای ساخت این بازی جدید در دو مورد خلاصه می‌شد. مورد اول نگاه متفاوت به مسئله زامبی‌ها بود. آن‌ها سعی داشتند تا برخلاف سری رزیدنت ایول، در این بازی جدید نگاهی طنزگونه به این موضوع داشته باشند. مورد دوم هم به نحوه تعامل متفاوت بازیکنان با زامبی‌های درون بازی مربوط می‌شد. مجموع این ایده‌های جدید در نهایت به ساخت بازی‌ای به نام Dead Rising ختم شد. در این بازی شما باید با قرار گرفتن در نقش خبرنگار مستقلی با نام Frank West از اتفاقات عجیبی که در یک مرکز خرید بزرگ شهر خیالی Willamette رخ داده، پرده بردارید. در حالی که فرانک با یک هلیکوپتر به سمت این مرکز خرید می‌رود، متوجه می‌شود که ارتش ملی آمریکا به شکل عجیبی شهر را قرنطینه کرده است. در همین لحظات است که فرانک برای اولین بار انسان‌های عجیبی – که بعدها متوجه می‌شود مردم به آن‌ها زامبی می‌گویند – را می‌بیند که بخش زیادی از شهر را فرا گرفته‌اند. تمامی این اتفاقات باعث می‌شوند تا فرانک وست تصمیم بگیرد تا بزرگ‌ترین گزارش زندگی‌اش را تهیه کند. برای همین از خلبان می‌خواهد که او را روی سقف مرکز خرید پیاده کرده و ۷۲ ساعت بعد به دنبالش بیاید. کلیت داستان بازی شاید ساده به نظر برسد اما با پیشروی در بازی مساله برای شما جذاب و جذاب‌تر می‌شود. در طول بازی شما متوجه اتفاقاتی می‌شوید که کشف رازهای پنهان Dead Rising تبدیل به یک موضوع جالب برای‌تان می‌شود.

ایده اصلی بازی حول محور همین مدت زمان ۷۲ ساعته شما جریان دارد. بسته به انتخاب‌های شما در طول بازی ممکن است شما در این مدت زمان رازهای بزرگی را کشف کنید و با نجات دادن افراد مختلف، با هلیکوپترتان از این شهر عجیب فرار کنید. از طرف دیگر هم ممکن است به دلیل انتخاب‌های اشتباه، بدون دستاورد خاصی از این مرکز خرید خارج شوید. Dead Rising چندین پایان مختلف را برای شما تدارک دیده که همین موضوع از جذابیت‌های آن به شمار می‌رود. به طور کلی عنصر زمان از اهمیت بسیاری در Dead Rising برخوردار است. در بسیاری از لحظات بازی شما باید علاوه بر زمان‌بندی درست، از بین ماموریت‌های مختلف تعدادی را فدا کنید تا بتوانید ماموریت‌های مهم‌تر را به سرانجام برسانید. همین موضوع ممکن است برای تعدادی از مخاطبین آزاردهنده به نظر برسد. در بازی‌های داستان‌محور امروزی چندان رسم نیست که سازندگان گیمرها را تا این حد مجبور و محدود کنند. به طور کلی بازی‌های قدیمی – برخلاف عناوین امروزی – اصلاً رعایت حال بازیکنان را نمی‌کردند. برای نمونه یکی از مشکلات اساسی ما در نسخه اصلی بازی Dead Rising ذخیره کردن بازی بود. در Dead Rising نیز مانند رزیدنت اویل‌های آن دوران، فقط می‌توانستید در محل‌های خاصی بازی را Save کنید و همین موضوع باعث می‌شد بارها و بارها دست‌آوردهای ما در حین تجربه بازی از بین برود. اما در Dead Rising Deluxe Remaster اصلا این موضوع وجود ندارد و بازی از قابلیت ذخیره خودکار بهره می‌برد. به همین دلیل با این که مکان‌های مخصوص Save کردن در این نسخه نیز وجود دارد، اما عملاً هیچ کاربردی در بازی نخواهند داشت.

وقتی به جلوه‌های بصری بازی نگاه می‌کنیم، با صحنه‌های بی‌نظیر و زیبایی روبرو می‌شویم که به صورت فوق‌العاده‌ای طراحی شده‌اند. گرافیک این نسخه به قدری نسبت به بازی اصلی پیشرفت کرده که می‌توانیم آن را حتی فراتر از یک عنوان ریمستر بدانیم؛ در واقع Dead Rising تنها نام Remaster را با خود یدک می‌کشد و اگر سازندگان برای بازی خودشان اسم ریمیک (Remake) را هم در نظر می‌گرفتند، احتمالاً به کسی بر نمی‌خورد. در کنار این تفاوت، موضوع دیگری که می‌تواند این نسخه را نسبت به بازی اصلی متمایز کند، بخش صداگذاری آن است؛ به دلیل مشکلات مختلف، سازندگان Dead Rising Deluxe Remaster تصمیم گرفتند تا از بازیگران جدیدی برای ایفای نقش شخصیت‌های اصلی و فرعی استفاده کنند. این تغییر ممکن است در نگاه اول به مذاق بعضی از طرفداران پروپا قرص خوش نیاد؛ ولی کمی که بازی را تجربه کنید متوجه می‌شوید که این تغییر هیچ تاثیر خاصی روی تجربه این نسخه ریمستر نمی‌گذارد و اصلاً آن را نمی‌توانیم به عنوان نقطه ضعف بازی در نظر بگیریم. یکی از ویژگی‌های نسخه اصلی که در آن دوران خیلی به چشم می‌آمد، تعداد پرشمار زامبی‌ها بود. برای اثری که در سال ۲۰۰۶ ساخته شده است، دیدن این حجم از زامبی‌ها در یک صحنه کاری خارق‌العاده بوده که سازندگان به خوبی از پس پیاده‌سازی آن برآمده‌اند. در بعضی از صحنه‌ها، حتی ۸۰۰ زامبی به صورت هم‌زمان در تصویر دیده می‌شدند که این تعداد در نوع خودش باورنکردنی‌ است. حالا همین ویژگی را به صورت بهبود یافته‌ای در نسخه ریمستر هم می‌توانیم ببینیم؛ علاوه بر بهتر شدن نوع طراحی زامبی‌ها و بالا رفتن تنوع آن‌ها، تعداد آن‌ها حتی از ۸۰۰ عدد نیز ممکن است بیشتر شود. نکته جالب اینجاست که این صحنه‌های بزرگ را می‌توانید بدون حتی ذره‌ای افت فریم تجربه کنید.

اما با همه این اوصاف، تمامی مشکات نسخه اصلی در Dead Rising Deluxe Remaster رفع نشده‌اند؛ مشکلات ریز و درشتی مثل ریسپاون شدن ناگهانی دشمنان در مسیری که یک بار از آن عبور کرده‌اید، یا مشکلات فنی مثل دیر لود شدن بافت‌ها و تکسچرها، از مواردی هستنند که می‌توانند تجربه شما از بازی را با مشکل روبرو کنند. یکی دیگر از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در هر دو نسخه دیده می‌شود، مبارزه با باس فایت‌ها است؛ با توجه به ایده سازندگان، به نظر می‌رسد که هسته اصلی مبارزات بازی حول صحنه‌های شلوغ و مبارزات بزرگ طراحی شده است؛ این مدل از مبارزه را در آثاری مثل Days Gone هم می‌توانستیم ببینیم. حالا با توجه به همین رویکرد، وقتی به باس فایت‌های بازی می‌رسیم، حس می‌کنیم که انگار در طراحی مبارزات با این غول‌های بی‌شاخ و دم یک چیزی سر جای خودشان نیست. به بیان ساده‌تر به نظر می‌رسد مبارزات بازی Dead Rising برای صحنه‌های شلوغ و پر از زامبی طراحی شده‌ است و استفاده از همین مکانیزم برای باس‌فایت‌ها خیلی خوب از آب در نیامده است. اما بزرگ‌ترین مشکلی که Dead Rising Deluxe Remaster از نسخه اصلی خود به ارث برده، هوش مصنوعی شخصیت‌هایی‌ست که در طول مسیر با شما همراه می‌شوند. حرکات و تصمیم‌هایی که این شخصیت‌های همراه در گاهی مواقع حساس می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. در حدی که ممکن است گاهی شما بی‌خیال این شخصیت‌ها شوید و به تنهایی به مسیر پیش روی‌تان ادامه دهید.

در نهایت باید اشاره کنیم که با وجود این ایرادات ریز و درشت، Dead Rising Deluxe Remaster می‌تواند هم برای گیمرهای قدیمی و هم برای گیمرهای نسل‌های جدید سرگرم‌کننده به نظر برسد. سازندگان سعی کرده‌اند تا با ساده‌سازی بازی در بخش‌های مختلف، این نسخه را تا حدی با معیارهای امروز تطبیق دهند. با این وجود تجربه Dead Rising Deluxe Remaster هنوز هم با چالش‌های زیادی همراه است که می‌تواند برای گیمرها بسیار سرگرم‌کننده باشد.