اولین لپ‌تاپ‌های مجهز به اسنپدراگون ایکس الیت در ماه ژوئن (خرداد و تیر ۱۴۰۳) عرضه شدند. این تراشه‌ی مبتنی‌بر معماری ARM، به لطف بهره‌وری انرژی فوق‌العاده‌اش از پردازنده‌های اینتل متمایز می‌شود. برتری یادشده در مصرف انرژی دو مزیت کلیدی را به همراه دارد؛ اول امکان دستیابی به عمر باتری بسیار طولانی‌تر و دوم، طراحی بدنه‌ای باریک و سبک‌تر. درواقع با سیستم-روی-چیپ مذکور دیگر نیازی به سیستم‌های خنک‌کننده‌ی بزرگ نیست.
اگرچه تراشه‌های سری اسنپدراگون ایکس الیت ابتدا با ادعاهای جسورانه‌ی کوالکام در زمینه‌ی مصرف انرژی معرفی شد و در نهایت به‌دلیل عمرباتری بالا نقدهای مثبتی دریافت کرد، تاکنون اطلاعات دقیقی در مورد معماری آن وجود نداشت.
وب‌سایت MyDrivers، تصاویر هسته و نقشه‌ی توزیع ماژول اسنپدراگون ایکس الیت را فاش و آن را با تراشه‌ی قدرتمند M4 اپل مقایسه کرده است و نتایج بسیار جالبی از این مقایسه به‌دست آمد.
مساحت هسته‌ی اسنپدراگون ایکس الیت برابر با ۱۶۹٫۶ میلی‌متر مربع است که تقریباً با اپل M4 برابری می‌کند. البته تراشه‌ی اسنپدراگون بر اساس فرایند ۴ نانومتری TSMC ساخته می‌شود؛ درحالی‌که M4 اپل از فرایند ۳ نانومتری همان شرکت بهره می‌برد.
بنابراین، اپل M4 به لطف فرایند ساخت کوچک‌تر، می‌تواند تعداد بیشتری ترانزیستور در هر میلی‌متر مربع جا دهد. به‌طور خلاصه، با کوچک‌تر شدن فرایند ساخت، فاصله‌ی ترانزیستورها کاهش می‌یابد و در نتیجه می‌توان ترانزیستورهای بیشتری را در همان فضای تراشه قرار داد.
با وجود مشابه‌بودن مساحت هسته‌ی اسنپدراگون ایکس الیت و اپل M4، به‌نظر می‌رسد سیستم-روی-چیپ اپل تعداد ترانزیستور بیشتری داشته باشد که نشان‌دهنده‌ی عملکرد و بهره‌وری انرژی بهتر نسبت به محصول کوالکام است. نکته‌ی جالب اینکه اختلاف عملکرد و مصرف انرژی دو تراشه‌ی مورد بحث چندان قابل توجه به‌نظر نمی‌رسد.
اگرچه تراکم ترانزیستور عامل مهمی محسوب می‌شود، معماری، انتخاب طراحی ازجمله مشخص کردن تعداد هسته‌های سی‌پی‌یو، ابعاد کش، فرکانس و بهینه‌سازی‌ها نیز تأثیر زیادی بر عملکرد دارند. برای مثال، طراحی هسته‌های پردازشی و استفاده از شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی نیز اهمیت ویژه‌ای دارد.
اسنپدراگون ایکس الیت به سی‌پی‌یو حداکثر ۱۲ هسته‌ای مبتنی‌بر معماری Oryon با اسم رمز Phoenix مجهز شده که هرکدام مساحتی معادل ۲٫۵۵ میلی‌متر مربع دارند. این مقدار کمی کوچک‌تر از هسته‌های پرفورمنس ۳ میلی‌متری M4 اپل و دقیقاً مشابه هسته‌های پرفورمنس A16 است.
هر هسته از یک کش ۱۹۲ کیلوبایتی L1 و یک کش ۹۶ کیلوبایتی L1 بهره می‌برد، درحالی‌که هر چهار هسته، ۱۲ مگابایت کش L2 را به‌اشتراک می‌گذارند که ظرفیت آن‌ها مجموعاً به ۳۶ مگابایت می‌رسد و مساحت هر گروه از این کش‌ها ۶٫۱ میلی‌متر مربع است.
در حالی که CPU فضای بسیار بیشتری را روی تراشه‌های سری اسنپدراگون ایکس الیت اشغال می‌کند، پردازنده‌ی گرافیکی Adreno X1 فقط ۲۴٫۳ میلی‌متر مربع مساحت دارد که ۲۵ درصد از مساحت پردازنده‌ی گرافیکی M4 اپل کوچک‌تر است.
source