مطالعه‌ای نوین نشان می‌دهد که تشکیل سیارات ابرزمینی در مجاورت ستارگانی با فلزیت پایین، با محدودیت‌های شدیدی مواجه است. پژوهشگران با بهره‌گیری از داده‌های تلسکوپ فضایی TESS ناسا، به این نتیجه رسیده‌اند که در اطراف چنین ستارگانی، هیچ سیاره ابرزمینی یافت نمی‌شود. این یافته، مدل‌های موجود در مورد شکل‌گیری سیارات را به چالش کشیده و نشان می‌دهد که در مراحل اولیه شکل‌گیری کیهان، به دلیل کمبود عناصر سنگین، تشکیل سیاره‌های بزرگ‌جرم از نوع ابرزمین‌ها امکان‌پذیر نبوده است.
به گزارش سرویس اخبار نجوم رسانه فناوری تکنا، این پژوهش، دیدگاه‌های جدیدی را در مورد محدوده‌های تشکیل سیارات ارائه می‌دهد و به طور مستقیم بر تلاش‌ها برای یافتن حیات فرازمینی تأثیرگذار است. ستاره‌شناسان با سنجش میزان فلزیت یک ستاره (یعنی فراوانی عناصر سنگین‌تر از هلیوم در آن)، می‌توانند به سن تقریبی آن پی ببرند. ستاره‌های غنی از فلز معمولاً جوان‌تر هستند، در حالی که ستاره‌های کم‌فلز در مراحل اولیه شکل‌گیری کیهان متولد شده‌اند. مطالعات پیشین نشان داده بودند که بین فلزیت یک ستاره و تعداد سیارات تشکیل‌شده در اطراف آن، رابطه‌ای وجود دارد. به عبارت دیگر، با کاهش فلزیت ستاره، تعداد سیارات کوچک‌تر نیز کاهش می‌یابد.
این پژوهش برای اولین بار نشان می‌دهد که تشکیل سیارات ابرزمینی در اطراف ستارگان کم‌فلز بسیار دشوارتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد. این یافته حاکی از وجود یک آستانه مشخص برای فلزیت است که زیر آن، شرایط برای شکل‌گیری سیارات ابرزمینی فراهم نمی‌شود.
کرستن بولی، نویسنده اصلی این پژوهش، می‌گوید: «ستارگان در طول عمر خود، فضای اطرافشان را با عناصر سنگین غنی می‌کنند. به طوری که پس از گذشت مدتی، مواد کافی برای تشکیل سیارات فراهم می‌شود. اما این مطالعه نشان می‌دهد که حتی در ستارگان کم‌فلز نیز، این فرایند به طور کامل متوقف نمی‌شود.»برای بررسی این فرضیه، پژوهشگران فهرستی از ده هزار ستاره کم‌فلز را که توسط تلسکوپ TESS شناسایی شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. نتایج این بررسی نشان داد که هیچ سیاره ابرزمینی در اطراف این ستاره‌ها وجود ندارد. این یافته کاملاً غیرمنتظره بود، زیرا بر اساس مدل‌های قبلی، انتظار می‌رفت تعداد قابل توجهی از این سیارات در اطراف این ستارگان کشف شود.
این کشف نشان می‌دهد که برای یافتن سیارات قابل سکونت، باید به دنبال ستارگانی با فلزیت بالاتر باشیم. همچنین، این یافته می‌تواند به ما در درک بهتر فرایند شکل‌گیری سیارات و تکامل کیهان کمک کند. تلسکوپ‌های نسل آینده مانند تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن ناسا و ماموریت پلاتو آژانس فضایی اروپا، امکان مطالعه دقیق‌تر سیارات فراخورشیدی را فراهم خواهند کرد. این تلسکوپ‌ها به اخترشناسان اجازه می‌دهند تا سیارات زمین‌مانند را در مناطق قابل سکونت ستارگان خود پیدا کنند و به این ترتیب، شانس کشف حیات فرازمینی را افزایش دهند.
برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.
source