پیامدهای بازی تاج‌‌وتخت آلتمن: در OpenAI چه می‌گذرد؟

هم آلتمن و هم موراتی ادعا می‌کنند که ماجرا فقط هم‌زمانی تصادفی اتفاقات است و نه چیزی بیشتر. هر دو می‌گویند با رفتن مدیر ارشد فناوری، شرکت به رشد خود ادامه می‌دهد. بااین‌حال موراتی از مصاحبه با رسانه‌هایی مانند ورج خودداری کرده و حاضر نیست درمورد دلایل کناره‌گیری خود، مشروح و شفاف پای صحبت خبرنگاران بنشیند.

شاید عجیب و تأمل‌برانگیز باشد که تقریباً اغلب محققان این شرکت پس از کناره‌گیری، حرف مشابهی را تکرار می‌کنند: اینکه جدایی آن‌ها نه به‌دلیل کدورت و اختلاف، بلکه با تصمیم شخصی‌شان‌ صورت‌گرفته است.

فقط ویجک زارمبا یکی از آخرین بنیان‌گذاران شرکت بود که خروج چهره‌های مطرح را به «مشکلاتی که والدین در قرون‌وسطی با آن مواجه بودند، وقتی از هر ۸ کودک ۶ نفر می‌مرد» تشبیه کرد.

در همان ماهی که براکمن به مرخصی رفت، جان شولمن یکی دیگر از هم‌بنیان‌گذاران و رهبران کلیدی شرکت نیز مقام خود در OpenAI را رها کرد تا به شرکت رقیب یعنی آنتروپیک بپیوندد، البته فقط به دلایل شخصی!

همان‌طور که لیک در پیام خداحافظی خود به تولید محصولات پرزرق‌وبرق اشاره کرد، تبدیل آزمایشگاه تحقیقاتی به شرکتی انتفاعی بسیاری از کارمندان قدیمی و باسابقه‌ی OpenAI را در موقعیتی ناخوشایند قرار می‌دهد.

چرا؟ واقعیت این است که اغلب نخبگانی که در آغاز کار به اوپن‌ای‌ای ملحق شدند، در اندیشه‌ی تحقیقات عمیق هوش مصنوعی ایمن و بشردوستانه بودند نه تولید و فروش محصولات تجاری برای کسب درآمد.

باتوجه‌به این‌که شرکت هنوز یک مجموعه‌ی غیرانتفاعی محسوب می‌شود، تصور اینکه نسخه‌ی متمرکز بر سودآوری آن چه شرایط بغرنج و مغشوشی به‌همراه خواهد داشت، کار دشواری نیست.

آزمایشگاه‌های تحقیقاتی نسبت‌به شرکت‌هایی که بر مدار درآمدزایی اداره می‌شوند، مبتنی‌بر جدول زمانی طولانی‌تری فعالیت و حرکت می‌کنند. آن‌ها می‌توانند در صورت لزوم معرفی محصول را به‌تعویق بیندازند و فشار کمتری را هم برای عرضه‌ی سریع محصولات و مقیاس‌پذیری متحمل می‌شوند. مهم‌تر از همه اینکه این گروه، در زمینه‌ی ایمنی هوش مصنوعی رویکرد محافظه‌کارانه‌تری دارند.

شواهد فعلی نشان می‌دهد که OpenAI روی عرضه‌ی سریع متمرکز شده، نه محصولات محتاطانه و ایمن. ماه جولای واشنگتن‌پست به نقل از یک منبع آگاه نوشته بود این شرکت جشنی برای انتشار GPT-4o تدارک دیده، «پیش از اینکه بداند انتشار این نسخه ایمن است یا خیر.»

روز جمعه هم وال‌استریت در گزارشی نوشت کارکنان این شرکت روزی ۲۰ ساعت کار می‌کردند و اصلاً فرصتی برای بررسی مجدد کار خود نداشتند. نتایج اولیه‌ی تست‌ها نشان می‌داد که GPT-4o به‌طور کامل به اصول ایمنی پایبند نیست، اما به‌هرحال این مدل معرفی و منتشر شد.

درهمین‌حال، محققان OpenAI به‌سختی مشغول کار روی چیزی هستند که آن را «گام‌های بعدی هوش مصنوعی در سطح هوش انسانی» می‌دانند. o1، اولین مدل «استدلال‌کننده‌ی» OpenAI، آغاز سری جدید مدل‌هایی است که شرکت امید دارد به‌خلق ایجنت‌های هوشمند خودکار منتهی شود.

سؤال این است که OpenAI دارد به چه پدیده‌ای تبدیل می‌شود؟ همه‌ی نشانه‌ها حاکی از این هستند که پاسخ این سؤال، یک شرکت متعارف تکنولوژی تحت کنترل مدیری قدرتمند و پرمدعا است، یعنی دقیقاً نقطه‌ی مقابل هدف اصلی بنیان‌گذاران از تأسیس آزمایشگاه سابق.