چه انتظاراتی از توماس توخل برای انگلستان وجود دارد

1

پس از انتخاب توماس توخل به عنوان مربی انگلستان با قراردادی تا جام جهانی ۲۰۲۶، فیفا به بررسی انتظارات هواداران انگلستان از این مربی می‌پردازد. توخل به عنوان جانشین گرت ساوت‌گیت برای هدایت تیم ملی انگلستان انتخاب شده و این مسئولیت را برای هدایت شیرهای سه‌گانه به جام جهانی 2026 بر عهده می‌گیرد. این مربی آلمانی تنها سومین مربی خارجی است که این سمت را به عهده می‌گیرد، پس از سوئدی سون-گوران اریکسون و ایتالیایی فابیو کاپلو.

با اینکه توخل قرار است در ماه مارس آینده اولین بازی‌های خود را به عنوان سرمربی انجام دهد، نگاهی به انتظارات هواداران انگلستان از او خواهیم داشت.

انعطاف‌پذیر از نظر تاکتیکی

در طول ۱۵ سال حرفه‌ای خود به عنوان مربی، توخل از چندین سیستم و ترکیب ابتدایی متفاوت استفاده کرده است تا بهترین بهره را از ابزارهای در دسترس خود ببرد.

او در سال ۲۰۰۹ به عنوان مربی ماینس معرفی شد و پس از هدایت تیم زیر ۱۹ ساله این باشگاه به نخستین قهرمانی لیگ در تاریخ آن‌ها، به این سمت منصوب شد. در آنجا او عمدتاً از دفاع چهار نفره و یک هافبک الماس استفاده کرد، اما همچنین با شکل ۵-۲-۲-۱ نیز آزمایش کرد. سفر او در کشورش با بروسیا دورتموند ادامه یافت، جایی که تیم او با سیستم ۴-۱-۴-۱ بازی می‌کرد که در فصل دوم به ۳-۵-۲ تغییر یافت.

پس از ترک آلمان و پیوستن به پاری سن‌ژرمن در سال ۲۰۱۸، تیم جدیدش در لیگ داخلی با سیستم ۴-۲-۴ به شکلی درخشان بازی کرد و در فصل بعد به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و از سیستم ۴-۳-۳ استفاده کرد. یک سال بعد، او به عنوان مربی چلسی این جام را به دست آورد و از سیستم مستحکم ۳-۴-۳ بهره برد.

توخل همچنین قبلاً ترجیح داده که سیستم تیم قبل از ورودش را به ارث ببرد و به کمی تغییرات برای سازگاری با سبک بازی خود بپردازد. انگلستان به تازگی از سیستم ۴-۳-۳ استفاده کرده است که نشان می‌دهد ممکن است آنها کمپین انتخابی جام جهانی را با شکلی مشابه آغاز کنند.

بهترین استفاده از بازیکنانش

هایندر شومان، که توخل را در تیم‌های جوانان آوگسبورگ مربی‌گری کرده، گفت که حتی در جوانی او “دقیق و خواهان” بود. این تلاش برای کمال به داخل کادر مربیگری منتقل شده و به توخل کمک کرده تا بهترین عملکرد را از بازیکنانی که با آنها کار کرده است، به ویژه مهاجمان، به دست آورد.

در دوران حضورش در ماینس، شینجی اوکازاکی در فصل ۲۰۱۳/۱۴ رکورد ۱۵ گل لیگ را به ثبت رساند. پی‌یر-امریک اوبامیانگ نیز می‌تواند سال شگفت‌انگیز خود را به زمان حضورش در کنار توخل نسبت دهد و در فصل ۲۰۱۶/۱۷، ۳۱ گل در بوندسلیگا به ثمر رساند.

کیلیان امباپه در فصل ۲۰۱۸/۱۹ تحت هدایت او ۳۳ گل به ثبت رساند که همزمان با درخشش نیمار بود، به طوری که او بهترین فوتبال خود پس از بارسلونا را تجربه کرد. در ۶۵ بازی تحت هدایت توخل، این اسطوره برزیلی مجموعاً ۷۷ گل و پاس گل به ثبت رساند.

برای هواداران انگلستان، رکورد توخل با کاپیتان هری کین قابل توجه است. در تنها فصل حضورشان در بایرن مونیخ، کین موفق به ثبت ۳۶ گل در فقط ۳۲ بازی شد و به طور میانگین هر ۷۹ دقیقه یک گل به ثمر رساند. هر دو آمار برای این مهاجم بهترین عملکرد شخصی او هستند. در میان بازیکنانی که حداقل ۲۰۰۰ دقیقه برای یک مربی در تاریخ بوندسلیگا بازی کرده‌اند، تنها روبرت لواندوفسکی تحت هدایت هانسی فلیک نسبت گل به دقیقه بهتری دارد.

دو شماره ۱۰

در شغل‌های قبلی، توخل ترجیح داده که دو شماره ۱۰ یا یک وینگر که در زمان مالکیت توپ به داخل می‌آید را پشت یک مهاجم تنها قرار دهد. در دورتموند، گونزالو کاسترو و ایلکای گوندوعان مسئولیت حمایت از اوبامیانگ را بر عهده داشتند. زمانی که چلسی در سال ۲۰۲۱ قهرمان لیگ قهرمانان شد، تیمو ورنر و میسون ماونت پشت کای هاورتز قرار گرفتند. در فصل گذشته، لروی سانه و جمال موسیالا از هری کین حمایت کردند.

در حالی که انگلستان با یک فهرست گزینه‌های زیاد در تقریباً هر پست خوش شانس است، یک حوزه که شیرهای سه‌گانه به ویژه با استعداد پر شده‌اند، پست شماره ۱۰ است. فیل فودن، کول پالمر، جود بلینگام و جیمز مدیسون، به عنوان مثال، در این پست بسیار مؤثر هستند و وظیفه توخل این است که تا حد امکان از این بازیکنان تأثیرگذار در زمین استفاده کند.

گل‌های فراوان

تیم‌های توخل معمولاً گل‌های زیادی به ثمر می‌رسانند. تیم PSG او که موفق به کسب قهرمانی‌های متوالی شد، از همه قوی‌تر بود. در ۱۲۷ مسابقه‌ای که او هدایت کرد، لز پاریزیان به طرز شگفت‌انگیزی ۳۴۸ گل به ثبت رساند – به طور میانگین ۲.۷۴ گل در هر بازی – و در ۱۴ مسابقه حداقل ۵ گل به ثمر رساند.

غول‌های فرانسوی تنها تیمی نیستند که او موفق به کسب گل‌زنی بیش از دو گل در هر بازی در آن‌ها بوده است. تیم بروسیا دورتموند او، هرچند تا زمان مدیریت او قهرمان لیگ نشد، به طور میانگین ۲.۴۲ گل در هر بازی به ثبت رساند. در بایرن مونیخ، ۶۱ بازی تحت هدایت او ۱۴۲ گل به ثمر رساند که به طور میانگین ۲.۳۲ گل در هر بازی بود.

تأثیر آنی

پس از امضای قراردادی ۱۸ ماهه با انگلستان، که توخل را تا کمپین انتخابی برای جام جهانی ۲۶ و خود رویداد در صورتی که کشور به آن برسد، در بر می‌گیرد، مارک بولینگام، مدیر اجرایی FA گفت که این آلمانی “تمرکز تک‌بعدی” بر روی پیروزی در این تورنمنت دارد.

توخل سابقه تأثیرگذاری آنی در نقش‌های قبلی خود را دارد. پس از اینکه در فصل ۲۰۰۹/۱۰ بوندسلیگا به ماینس پیوست، او این تیم را به رده نهم هدایت کرد. سال بعد، او این باشگاه را با ۵۸ امتیاز به رده پنجم رساند و به دور مقدماتی لیگ اروپا رسید – اولین بار در تاریخ باشگاه که به خاطر جایگاه لیگ، در یک تورنمنت قاره‌ای حاضر می‌شد. در پست بعدی خود، او دورتموند را از رده هفتم به دوم در اولین فصلش با ۳۲ امتیاز افزایش داد.

انتخاب او در چلسی نیز باعث تغییرات قابل توجهی در سرنوشت این باشگاه در استمفورد بریج شد. پس از جایگزینی فرانک لمپارد در ژانویه ۲۰۲۱، او بلوز را به عنوان تیمی با کنترل مالکیت توپ معرفی کرد که می‌توانست حریفان را تحت فشار قرار دهد. آن‌ها یک رشته بدون باخت ۱۴ بازی را آغاز کردند و تنها چهار ماه پس از شروع کارش، چلسی برای اولین بار در ۹ سال گذشته پس از پیروزی در فینال مقابل منچسترسیتی قهرمان اروپا شدند.

تا پایان سال ۲۰۲۱، این آلمانی سوپر کاپ اروپا و جام جهانی باشگاه‌های فیفا را به مجموعه افتخارات خود اضافه کرده و در جوایز فوتبال بهترین‌های فیفا آن سال به عنوان بهترین مربی شناخته شد.

نتیجه‌گیری

امیدهای هواداران انگلستان از توماس توخل این است که او بتواند این تیم را در رقابت‌های آتی به موفقیت‌های بیشتری برساند. توانایی او در استفاده از بازیکنان مختلف و ساختن تیمی مؤثر می‌تواند به انگلیس کمک کند تا در سطح جهانی درخشش بیشتری داشته باشد و به دنبال قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۶ باشد. توخل با تجربه و دانش خود می‌تواند تحولی در شیرهای سه‌گانه ایجاد کند و آن‌ها را به جایگاه‌های برتر برساند.