عصر ایران؛ امید جهانشاهی- وقتی نوآوری در فناوری به جایی می‌رسد که از زایش جهانی جدید خبر می‌دهد، جان‌ها می‌آشوبد از چیستی جهانی که در راه است. پس پیش‌بینی‌هایی ظهور می‌کنند برای پاسخ به این آشوب که طیفی هستند از آنها که می‌گویند فناوری نوظهور زود نابود می‌شود تا آنها که برآن‌اند جهانی دیگر متولد می‌شود و از نو آدمی.
هدف آن تسهیل یک گفت‌و‌گوی چند جانبه بود بین مهندسان و مدیران شرکت‌هایی که همه دغدغه‌شان رشد بیشتر فناوری است با سیاست‌گذارانی که دغدغه «مسایل عمومی» دارند و همچنین اهل علم که با مرزهای تازه‌ای مواجه‌اند تا سیاست‌مداران برای همکاری‌ها و رقابت بر سر منابع جدید قدرت.
ارباب سیاست و اصحاب صنعت تا علمای علوم از پایه تا میان‌رشته‌ای‌های نوظهور، همه جمع شدند تا دغدغه‌هایشان را بگویند: اینکه چگونه می‌توان از مقررات دست‌وپا گیر کم کرد و بر سرعت توسعه فناوری افزود، کاربردهای این توسعه در زیست‌شناسی، فیزیک، اقتصاد و … چیست تا بهتر و بیشتر از این فناوری در پزشکی، داروسازی، رباتیک، پردازش زبان طبیعی یا بینایی کامپیوتر، مدیریت صنعت حمل و نقل و … بهره برد.
اگر تاکنون هوش مصنوعی صرفاً موضوع مطالعه شرکت‌های فناوری بوده حالا این کنفرانس برای دعوت از علوم اجتماعی هم بود تا آنها هم بیشتر وارد گود شوند و در مورد پیامدهای مختلف ناخواسته و خواستنی هوش مصنوعی بر جامعه بیندیشند، چیزی که بی‌تردید یک همکاری بین رشته‌ای و البته بین‌المللی را می‌طلبد.
یکی از دغدغه‌های علمی این کنفرانس این بود که پروژه‌های پژوهشی به سختی قابل ارائه در نشریه های علمی با موازین امروز است و سخن از این رفت که رویکردی بازتر و کم‌مرزتر باید مورد توجه قرار گیرد.
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، از سرمایه‌گذاری حدود 112 میلیارد دلاری در توسعه هوش مصنوعی از سوی بخش خصوصی فرانسه سخن گفت و طرح‌های توسعه و برنامه‌های همکاری را توضیح داد که نشان دهنده عزم فرانسه برای ورود به عرصه رقابت با بزرگان جهان فناوری‌های جدید یعنی آمریکا و چین است. شاید برای ما ایرانیان جالب باشد که یکی از کشورهای سرمایه‌گذار در این طرح هایی که مکرون از آن سخن گفت امارات متحده عربی است.
به‌هرحال، مکرون همچنین بر لزوم مقررات‌زدایی در اتحادیه اروپا برای تسهیل توسعه هوش مصنوعی تاکید کرد. ویرکونن، مسئول ارشد دیجیتال اتحادیه اروپا نیز از بازنگری و اصلاح قوانین و «مقررات زدایی برای تسهیل رقابت» سخن گفت. مقامات اتحادیه اروپا از سوی فعالان فناوری هوش مصنوعی برای مقررات زدایی در فشار بوده‌اند؛ مثل ساندارپیچای، مدیرعامل آلفابت، که در این کنفرانس تاکید کرد «بهره‌وری در اروپا به استفاده از این فناوری وابسته است.»
اتحادیه اروپا سال گذشته قوانینی برای هوش مصنوعی وضع کرده بود که فعالان این حوزه را خوش نیامد. در دهه گذشته نیز اتحادیه اروپا در مورد به اصطلاح داده و حریم خصوصی و نحوه فعالیت رسانه های اجتماعی قوانین سخت‌گیرانه‌ای وضع کرده بود. البته ترامپ نیز در این تصمیم به بازنگری بی‌تاثیر نبود، چراکه او محدودیت‌های توسعه هوش مصنوعی که در دولت بایدن وضع شده بود را در ابتدای کارش لغو کرد.
آمودی و آلتمن از مدیران مطرح شرکت‌های پیشرو این حوزه، در این کنفرانس گفتند که سیستم هوش مصنوعی که با توانایی‌های انسان همسان باشد در کمتر از 5 سال آینده محقق خواهد شد. چیزی که از نگرانی‌های جدی بسیاری است.
اگرچه به عمد در این کنفرانس می‌خواستند که جنبه‌های مثبت و دستاوردها و تسهیل برای توسعه فناوری را موضوع بحث کنند و یکی از دستیاران رییس جمهور مکرون هم در روز افتتاحیه «ترس‌های اغراق آمیز» را نکوهش کرد. اما با این همه، صداهای منتقد و معترض به آغوش‌های گشوده به توسعه هوش مصنوعی وجود داشت.
برخی نگران بودند که این سیاست‌های باز به بازار کار ضربه می‌زند و افراد زیادی را بیکار می‌کند.
آنها برآنند که با این هیجان نمی توان همراه شد که توسعه هوش مصنوعی همسان با انسان جهانی برمی سازد سراسر خیر و خوبی چراکه این خیال شیرین با واقعیت ارزش‌های حاکم، و عرف‌های نهادینه شده و نهادهای جا افتاده نمی خواند. آنها از لزوم «چارچوب‌هایی برای نوآوری» و «تلاش برای هوش مصنوعی ایمن» سخن گفتند.
راستی جای ایران ما در این قبیل گفتگوهای جهانی کجاست؟ سهم ایران ما با این همه ذخایر و منابع در سرمایه‌گذاری برای فناوری‌های نوظهور کجاست؟
source