ما در پیش‌بینی فعالیت لرزه‌ای خیلی خوب نیستیم. متغیرهای زیادی وجود دارند و فرآیندی که باعث لرزش یا زمین‌لرزه می‌شود طولانی و پیچیده است. با این‌حال، دانستن محرک‌ها به این معنی است که می‌توانیم احتمال فعالیت لرزه‌ای را بهتر ارزیابی کنیم و بیشتر مراقب علائم هشدار اولیه‌ی بالقوه باشیم.
سالدانا و همکارش، یوشیتو هیراتا، ریاضیدان کاربردی از دانشگاه تسوکوبا در مقاله‌ای که سال ۲۰۲۲ منتشر شد، ارتباط بین فعالیت لکه‌های خورشیدی و فعالیت لرزه‌ای را شناسایی کردند؛ اما نتوانستند علت آن را مشخص کنند. یک فرضیه این بود که گرما ممکن است با آن ارتباط داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
فعالیت لکه‌های خورشیدی با چرخه‌های فعالیت خورشیدی که مربوط به معکوس‌شدن میدان مغناطیسی خورشید است، کاهش و افزایش می‌یابد. بیشینه‌ی خورشیدی یا نقطه‌‌ای که وارونه‌سازی میدان مغناطیسی خورشید در آن رخ می‌دهد، زمان فعالیت افسارگسیخته خورشیدی است. افزایش تابش خورشیدی دراثر شکل‌گیری شراره‌ها و سایر رفتارهای غیرعادی خورشید نیز باعث افزایش جزئی دما در حدود ۰٫۱ تا ۰٫۲ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌شود.
سالدانا و همکارانش در پژوهش‌های بعدی ارتباط احتمالی با دما را بیشتر بررسی کردند. آن‌ها سوابق فعالیت لکه خورشیدی و سوابق دمایی سطحی زمین را به مدل خود اضافه کردند و با انجام مدلسازی ریاضی و محاسباتی نشان دادند که آیا می‌توانند همبستگی ایجاد کنند یا خیر. نتایج آن‌ها نشان داد که افزودن دمای سطحی به ترکیب، دقت پیش‌بینی‌های زلزله آن‌ها را بهبود می‌بخشد؛ به‌ویژه برای زلزله‌های کم‌عمقی که از لایه‌ی بالایی پوسته زمین منشاء می‌گیرند، نه لرزه‌های عمیق‌تر ناشی از حرکت گوشته.
به گفته‌ی پژوهشگرها از آنجایی که پوسته‌ی بالایی بیشتر تحت تأثیر دمای جو و چرخه‌ی آب قرار می‌گیرد، منطقی است که تغییرات بر این بخش بیشتر اثر بگذارند.
یافته‌ی جدید نشان می‌دهد که سیاره ما چقدر پیچیده است و همچنین رابطه آن با ستاره حیات‌بخشمان را نشان می‌دهد؛ اما همچنین یک ابزار دیگر را در اختیار ما قرار می‌دهد تا به مجموعه‌ی در حال رشد متغیرها اضافه کنیم و مدل‌های پیش‌بینی زلزله را درنظر بگیریم. سالدانا می‌گوید: «این مسیری هیجان‌انگیز است و امیدواریم مطالعه‌ی ما تصویر بزرگ‌تری از عوامل زمین‌لرزه را روشن کند.»
مطالعه در نشریه Chaos: An Interdisciplinary Journal of Nonlinear Science منتشر شده است.
source