تفاوت بین ‏QLED، ‏OLED‏ و ‏UHD‏ چیست و کدام بهتر است؟

1

وقتی که قصد خرید یک تلویزیون جدید را دارید، احتمالاً با اصطلاحاتی مانند ‏QLED، ‏OLED‏ و ‏UHD‏ مواجه شدید. این اصطلاحات چه معنایی دارند و در واقع، تفاوت‌های ‏آن‌ها با یکدیگر چیست؟

QLED‏ چیست؟

QLED‏ مخفف ‏Quantum-dot Light-Emitting Diode‏ است. یک نمایشگر ‏QLED‏ ‏درست مانند یک صفحه نمایش ‏LED‏ معمولی است، با این تفاوت که از ذرات بسیار ریز ‏به نام نقاط کوانتومی برای افزایش روشنایی و رنگ استفاده می‌کند. به صورت خلاصه، ‏این نمایشگرها از فناوری ‏QLED‏ استفاده می‌کنند تا رنگ‎‌‎های بهتری را ارائه بدهند.‏
اگرچه فناوری ‏QLED‏ در سال ۲۰۱۳ توسط سونی معرفی شد، سامسونگ اکنون ‏تلویزیون‌های ‏QLED‏ می‌فروشد و با دیگر سازندگان ‏QLED‏ همچون سونی، ‏Vizio، ‏Hisense‏ و ‏TCL‏ همکاری می‌کند. ‏
نقاط کوانتومی، ذرت کوچکی هستند که با تابش نور به آن‌ها می‌درخشند. آن‌ها بسیار ‏کوچک هستند که حتی از یک ویروس نیز ریزترند. از آنجایی که اندازه آن‌ها بسیار دقیق ‏کنترل می‌شود، در نتیجه نور حاصل از آن‌ها را نیز می‌توان به همان دقت کنترل کرد. ‏آن‌ها همچنین بسیار پایدار هستند و با گذشت زمان، از بین نمی‌روند، برخلاف نمایشگرهای ‏LED‏ که می‌توانند از این مشکل رنج ببرند. سامسونگ اخیراً برای بهبود این فناوری، ‏Neo QLED‏ را معرفی کرده از فناوری مینی ال‌ای‌دی کمک می‌گیرد.‏

OLED‏ چیست؟

یک ‏Organic Light-Emitting Diode‏ یا به اختصار ‏OLED‏ با استفاده از ماده‌ای ‏ساخته می‌شود که در هنگام برخورد با الکتریسیته مشابه عنصر گرمایش در توستر ‏می‌درخشد. ‏OLEDها همان‌طور که از نامش مشخص است، از ترکیبات آلی ساخته شده‌اند ‏ترکیبات آلی با هم کار می‌کنند چراکه هر رنگ ‏LED‏ به ترکیب متفاوتی از ترکیبات آلی ‏نیاز دارد.‏
بسته به میزان جریان الکتریکی که هر پیکسل ‏OLED‏ دریافت می‌کند، فرکانس نور ‏متفاوتی تولید می‌کند. با جریان قوی، ‏OLEDها نور بیشتری تولید می‌کنند و بالعکس. ‏علاوه بر این، یک صفحه نمایش ‏OLED‏ سیاهی بسیار تیره‌تری را ارائه می‌دهد. ‏
یکی از نقاط ضعف بالقوه نمایشگرهای ‏OLED، خطر سوختن است که ممکن است زمانی ‏رخ بدهد که تصاویر ثابت برای مدت طولانی روی صفحه باقی می‌مانند. عوامل مختلف ‏مانند نوع محتوا و الگوهای استفاده می‌توانند منجر به سوختن شوند. با این حال، ‏راهکارهایی برای تعمیر این نمایشگرها وجود دارد.‏
UHD‏ چیست؟
UHD‏ نوعی فناوری نمایشگر نیست بلکه مخفف ‏Ultra High Definition‏ است و یک ‏وضوح نمایشگر محسوب می‌شود. این یک سطح بالاتر از ‏Full HD‏ است که ‏‏۱۹۲۰×۱۰۸۰ پیکسل است و از آن به‌عنوان 1080‏p‏ یاد می‌شود. با این حال، ‏UHD‏ ‏چهار برابر وضوح بیشتری دارد و رزولوشن آن ۲۱۶۰×۳۸۴۰ است. ‏
وضوح ‏UHD‏ را نمی‌توان با فناوری ‏QLED‏ مقایسه کرد چراکه دو چیز متفاوت هستند اما ‏می‌توان ‏UHD‏ را با دیگر رزولوشن‌ها مانند ‏Full HD‏ مقایسه کرد. این در حالی است که ‏فناوری ‏QLED‏ یا ‏OLED‏ را می‌توان با دیگر فناوری‌های نمایشگر مانند ‏Neo QLED، ‏QD-OLED‏ و ‏NanoCell‏ مقایسه کرد. فناوری‌هایی مانند ‏QLED‏ و ‏OLED‏ همگی ‏می‌توانند از رزولوشن ‏UHD‏ پشتیبانی کنند.‏

QLED‏ در برابر ‏OLED؛ کدام بهتر است؟

فناوری ‏OLED‏ کنتراست عالی، سیاهی عمیق‌تر و زاویه دید وسیع‌تری ارائه می‌دهد. از ‏سوی دیگر، فناوری ‏QLED‏ به طور کلی سطوح روشنایی بالاتر، گزینه‌های صفحه نمایش ‏بزرگتر و محدود قیمت به‌صرفه‌تری دارد. نمایشگرهای ‏QLED‏ همچنین بدون خطر ‏سوختگی مرتبط با ‏OLED‏ هستند و طول عمر بیشتری دارند.‏
تلویزیون‌های ‏QLED‏ به طور کلی دارای زمان پاسخگویی ۲ تا ۸ میلی ثانیه هستند و این ‏در حالی است که تلویزیون‌های ‏OLED‏ بسیار سریع‌تر هستند و زمان پاسخگویی 0.1 میلی ‏ثانیه دارند. اگر قصد استفاده از مانیتور با رایانه‌های شخصی گیمینگ را دارید، ‏تلویزیون‌های ‏OLED‏ بهترین گزینه هستند. ‏
با در نظر گرفتن تمام مزایا و معایب تلویزیون‌های ‏QLED‏ و ‏OLED، انتخاب یک ‏تلویزیون ‏OLED‏ منطقی‌تر خواهد بود. با این حال، در نهایت، همه چیز به بودجه و ‏نیازهای شما بستگی دارد که از چه فناوری‌ای برای تلویزیون و نمایشگر بعدی خود ‏انتخاب کنید.‏