با شاهزاده اژدها آشنا شوید؛ گونه‌ای جدید از دایناسورها که حلقه گمشده تکامل تی رکس است

نمونه‌هایی که واقعاً توجه ووریس را جلب کردند، در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ در مغولستان کشف و در مقاله‌ای علمی در سال ۱۹۷۷ به آن‌ها اشاره شده بود. در آن زمان، این نمونه‌ها به‌عنوان گونه‌ای از سرده‌ی از پیش شناخته‌شده‌ی آلکتروسور شناسایی شدند؛ اما پس از بررسی دوباره، ووریس گفت:

فهمیدم با چیزی کاملاً متفاوت از هر آنچه تاکنون دیده بودیم روبه‌رو هستیم؛ و در واقع، این نمونه نماینده‌ی نیای همه‌ی تیرانوسورهای شکارچی رأس زنجیره‌ی غذایی است که ما هم در آلبرتا و هم در مغولستان و چین پیدا کرده‌ایم.

شاهزاده اژدها حدود ۸۶ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد و از نظر ظاهری شبیه به تیرانوسورها بود، اما فقط حدود ۴ متر طول و ۷۵۰ کیلوگرم وزن داشت. بسیاری از تیرانوسورهای بعدی بسیار بزرگ‌تر بودند. برای مثال، تی‌رکس تا ۱۲٫۵ متر طول و حدود ۱۰٬۴۰۰ کیلوگرم وزن داشت. شاهزاده اژدها همچنین در مقایسه با تیرانوسورهای بعدی، سری کوچک‌تر و دست‌هایی بلندتر داشت.

توماس هولتز، دیرینه‌شناس مهره‌داران از دانشگاه مریلند که در پژوهش مشارکت نداشت، به لایوساینس گفت: «این یک کشف تازه و جالب است که درک بهتری از این مرحله میانی در تاریخ تیرانوسورها به ما می‌دهد.»

ووریس معتقد است نمونه‌ها مربوط به دایناسورهای بالغ کوچک‌اند، نه نوزادان. او ویژگی‌های متعددی را شناسایی کرده که نشان‌دهنده بلوغ هستند: از جمله مهره‌های به‌هم‌جوش‌خورده، شاخ‌های کوچک و برجسته و بافت چین‌خورده استخوان بینی. او می‌گوید این اندازه، نماینده‌ی واقعی گونه است، نه اینکه حیوانی نابالغ بوده باشد.

بااین‌حال، هولتز توضیح داد تا زمانی که برشی عرضی از استخوان‌ها برای بررسی حلقه‌های رشد انجام نشود (به دلیل نادر بودن فسیل‌ها هنوز اجازه‌اش صادر نشده) نمی‌توان با قطعیت درباره بالغ بودن آن‌ها نظر داد.

به باور دارلا زلنیتسکی، دیرینه‌شناس از دانشگاه کلگری و یکی از نویسندگان مطالعه، شاهزاده اژدها برخلاف تیرانوسورهای بعدی، احتمالاً شکارچی دایناسورهای عظیم گیاه‌خوار مانند سوروپودها (دایناسورهای گردن‌دراز و دم‌بلند) نبوده و طعمه‌های کوچک‌تر از خود را شکار می‌کرده است. این یافته نشان می‌دهد که تیرانوساریدها در آن زمان هنوز کوچک بوده‌اند و تنها بعدها به غول‌هایی مانند تی‌رکس تبدیل شدند. بروست گفت:

آنچه این نمونه‌ها را بسیار مهم می‌سازد، سن آن‌هاست. حدود ۸۶ میلیون سال دارند، یعنی ۲۰ میلیون سال قدیمی‌تر از تی‌رکس و این نشان می‌دهد که تیرانوسورها در آن زمان هنوز نسبتاً کوچک بودند و تنها بعدها عظیم‌الجثه شدند.

پژوهشگران همچنین ۱۲ گونه از تیرانوسورها را با هم مقایسه کردند تا مشخص کنند چه زمانی و در کجا زندگی می‌کرده‌اند، چه ارتباطی با هم دارند و در چه زمان‌هایی مهاجرت کرده‌اند. آن‌ها دریافتند که حدود ۸۵ میلیون سال پیش، شاهزاده اژدها یا یکی از گونه‌های نزدیک به آن، از راه پلی زمینی در منطقه‌ای که اکنون تنگه برینگ قرار دارد از آسیا به آمریکای شمالی مهاجرت کردند. این مهاجرت به پیدایش نخستین تیرانوسورهای واقعی منجر شد؛ شکارچیان غالب آمریکای شمالی در دوره‌ی پایانی کرتاسه، یعنی حدود ۸۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش.

در جریان سومین مهاجرت، حدود ۶۸ میلیون سال پیش، یکی از تیرانوسورهای غول‌پیکر آسیایی به آمریکای شمالی بازگشت و به‌احتمال زیاد باعث پیدایش تی‌رکس شد، بروست توضیح می‌دهد:

این یافته‌ها نشان می‌دهند که چند رویداد مهاجرتی مهم بین آسیا و آمریکای شمالی، محرک بخش بزرگی از تکامل تیرانوسورها بود. بنابراین درخت خانوادگی تیرانوسورها درست مانند بسیاری از خانواده‌های انسانی ما با مهاجرت شکل گرفته است.

مطالعه ۱۱ ژوئن در مجله نیچر منتشر شد.