پل و الن اگِرز در دهه‌ی ۱۹۷۰ به‌عنوان داوطلب در سپاه صلح آمریکا به مالزی سفر کردند. تجربه‌ای که سال‌ها بعد، مسیر بازنشستگی آن‌ها را شکل داد. پس از دهه‌ها تدریس در دانشگاه‌های کالیفرنیا، تصمیم گرفتند به همان جایی برگردند که خاطرات خوبی از آن داشتند: مالزی. مقاله‌ای در مجله‌ی فوربز درباره‌ی بازنشستگی در خارج از کشور، نام پنانگ را در ذهن‌شان برجسته کرد؛ شهری ساحلی با هزینه‌های پایین و طبیعتی زیبا.
پل و الن اگِرز در سال ۲۰۱۵ سفری پنج‌هفته‌ای به مالزی داشتند تا شرایط زندگی را از نزدیک بررسی کنند. الن می‌گوید: «متوجه شدیم با درآمد بازنشستگی‌مان می‌توانیم زندگی باکیفیتی در مالزی داشته باشیم. گفتیم چرا که نه؟» در نهایت، بدون تردید از آمریکا خداحافظی کردند. همه‌ی دارایی‌هایشان شامل خانه، ماشین و صدها کتاب را واگذار کردند تا آزادانه مهاجرت کنند.
با گذشت ۷ سال از مهاجرت‌شان، خانواده‌ی اگِرز اکنون در پنانگ ساکن هستند؛ شهری که فقط یک آخر هفته در دهه‌ی ۷۰ به آن سفر کرده بودند. برخلاف شلوغی کوالالامپور، پنانگ ترکیبی از طبیعت و شهرنشینی ارائه می‌دهد. بدون نیاز به خودرو و با حمل‌ونقل عمومی کارآمد، زندگی ساده‌تری را تجربه می‌کنند. خانواده و دوستان‌شان ابتدا این تصمیم را عجیب دانستند، اما نداشتن فرزند باعث شد جابه‌جایی برایشان آسان‌تر شود.
به‌نوشته‌ی بیزنس‌اینسایدر، زوج داستان تحت ویزای «مالزی، خانه دوم من» (MM2H) در این کشور اقامت دارند. قوانینی که اخیراً تغییر کرده، شامل شرط خرید ملک است؛ اما آن‌ها پیش از تغییرات ویزا را دریافت کرده‌اند. خانه‌ی سابق‌شان در آمریکا را به قیمت ۲۹۰ هزار دلار فروختند و اکنون در سومین آپارتمان‌شان در پنانگ کنار دریا زندگی می‌کنند؛ خانه‌ای اجاره‌ای با امکاناتی چون استخر و باشگاه، با اجاره‌ی ماهانه حدود ۱۸۰۰ دلار.
مقاله‌های مرتبط:
الن می‌گوید: «دوست داریم چیزی نداشته باشیم. نه خانه، نه ماشین؛ این آزادی است.» هزینه‌ی ماهانه زندگی‌شان به‌طور میانگین بین ۲۸۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار است. آن‌ها وقت بیشتری برای علایق شخصی دارند، ورزش می‌کنند، مطالعه می‌کنند و حتی بازی محبوب «ماجونگ» را یاد گرفته‌اند. ارتباط با مردم از کشورهای مختلف برایشان بسیار طبیعی شده و از امکانات فرودگاه بین‌المللی پنانگ برای سفر به اروپا و اقیانوسیه استفاده می‌کنند.
در نهایت، پنانگ به خانه‌ی واقعی خانواده‌ی اگِرز تبدیل شده است. آن‌ها به زبان و فرهنگ مالزی آشنا هستند و عاشق غذاها، طبیعت و مردم خون‌گرم این کشور شده‌اند. پل می‌گوید: «آنچه متفاوت است، همان چیزی است که عاشقش شدیم.» الن هم لبخند می‌زند و اضافه می‌کند: «و البته، دیگر خبری از برف نیست.»
source