بانک مرکزی آیین‌نامه اجرایی ماده ۷ قانون «تأمین مالی تولید و زیرساخت‌ها» را به شبکه بانکی کشور ابلاغ کرد. در این آیین‌نامه، ۳۵ نوع دارایی به‌عنوان وثیقه رسمی برای دریافت تسهیلات بانکی معرفی شده‌اند. این دارایی‌ها شامل دارایی‌های فیزیکی و غیر‌فیزیکی است که برای نخستین بار در کشور به‌عنوان وثیقه به رسمیت شناخته می‌شوند.
بر اساس بخشنامه بانک مرکزی، از این پس می‌توان دارایی‌هایی نظیر اوراق بهادار بورسی و فرابورسی، سهام عدالت، چک و سفته شخصی، خودرو، ریال دیجیتال، بیمه عمر، سیم‌کارت، خطوط تلفن و مهم‌تر از همه، دانش فنی و دارایی‌های نامشهود شرکتهای دانش‌بنیان را برای دریافت وام نزد بانک‌ها وثیقه گذاشت.
در متن ابلاغیه بانک مرکزی، انواع دارایی‌های قابل‌توثیق به‌صورت مشخص نام برده شده‌اند. این فهرست شامل دارایی‌هایی است که پیش از این، به رسمیت شناخته نمی‌شدند یا امکان استفاده از آن‌ها به‌عنوان وثیقه وجود نداشت.
اوراق بهادار بورسی و فرابورسی، دارایی‌های فکری و دانش فنی، سهام عدالت، یارانه نقدی، بیمه عمر، ریال دیجیتال چک، سفته، خودرو، سیم‌کارت و خط تلفن ثابت از جمله مهم‌ترین این دارایی‌ها هستند.
پیش از این حامد رفیعی، رئیس مرکز تأمین مالی و توسعه سرمایه‌گذاری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری، در نشست خبری خود از رسمیت دادن به دارایی‌های نامشهود شرکتهای دانش‌بنیان خبر داده بود. رفیعی این نوع دارایی‌ها را دارایی اصلی زیست‌بوم دانش‌بنیان خوانده و گفته بود:
«دارایی‌هایی از جمله مالکیت فکری، نرم‌افزار، نشان تجاری و برند یک شرکت مهم‌ترین دارایی شرکتهای دانش‌بنیان است. سیستم مالی کشور پیش از این خیلی به این دارایی‌ها اهمیتی نمی‌داد و شرکتهای دانش‌بنیان هم نمی‌توانستند از این تأمین مالی استفاده کنند چون هیچ‌جا ثبت نمی‌شد. ما از مسیر معاونت علمی به ارزش‌گذاری دارایی‌های نامشهود رسمیت دادیم.»
بیشتر بخوانید
چرا این ابلاغیه مهم است؟
هفته گذشته، مرکز تأمین مالی معاونت علمی ریاست‌جمهوری اعلام کرده بود که ارزش‌گذاری دارایی‌هایی مانند مالکیت فکری، نرم‌افزار، برند و نشان تجاری باید مبنای تأمین مالی دانش‌بنیان‌ها قرار گیرد. در حال حاضر، با ابلاغ رسمی بانک مرکزی، این رویکرد در سطح نظام بانکی کشور اجرا می‌شود.
به رسمیت شناخته شدن دارایی‌های نامشهود به‌عنوان وثیقه بانکی، نقطه عطفی برای تأمین مالی استارتاپ‌ها، شرکتهای دانش‌بنیان و فعالان فناوری است و تحولی در موضوع تأمین مالی شرکتهای فناوری به حساب می‌آید. پیش‌تر، بسیاری از این شرکت‌ها به دلیل نداشتن وثیقه فیزیکی مانند ملک یا سپرده، امکان دریافت تسهیلات را نداشتند.
با این تغییر، شرکتهای دارای فناوری، دانش فنی یا برند معتبر، می‌توانند مسیر تأمین مالی خود را با اتکا به همین دارایی‌ها هموار کنند.
source