تأثیرات دنیاگیری کووید–۱۹ همچنان در سراسر جهان احساس می‌شود، اما برخی از پیامدهای آن کمتر آشکار هستند. یافته‌های پژوهشی تازه حاکی از آن است که بخش قابل توجهی از مردم پس از ابتلا به کووید–۱۹ حس بویایی خود را از دست داده‌اند، بدون آنکه از این موضوع آگاه باشند.
از پیش مشخص بود ابتلا به کووید–۱۹ می‌تواند موجب از بین‌رفتن کامل حس بویایی یا کاهش آن شود. این پدیده در بسیاری از عفونت‌های ویروسی دیگر نیز دیده می‌شود، زیرا ویروس‌ها عملکرد سلول‌ها و گیرنده‌های بویایی در مسیر بینی را مختل می‌کنند. در بسیاری از موارد، حس بویایی پس از مدتی بازمی‌گردد.
به‌گزارش ساینس آلرت، در پژوهش جدید گروهی از محققان در ایالات متحده به بررسی اثرات بلندمدت کووید–۱۹ بر توانایی بویایی پرداختند. آن‌ها آزمایش بویایی را روی ۲٬۹۵۶ داوطلبی که پیش‌تر به کووید–۱۹ مبتلا شده بودند و ۵۶۹ نفر که سابقه ابتلا نداشتند، انجام دادند. این آزمایش‌ها حدود ۶۷۱ روز پس از ابتلای اولیه شرکت‌کنندگان انجام شد.
در میان گروه مبتلایان، ۱٬۳۹۳ نفر تصور می‌کردند دچار اختلال بویایی هستند و آزمایش‌ها نیز در حدود ۸۰ درصد از آنان این مسئله را تأیید کرد. نکته شگفت‌انگیز این بود که نتایج نشان داد از میان ۱٬۵۶۳ نفر دیگر که هیچ مشکلی گزارش نکرده بودند، ۶۶ درصد دچار درجاتی از کاهش یا فقدان حس بویایی شده‌اند.
دکتر لئورا هورویتز از دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک می‌گوید: «یافته‌های ما تأیید می‌کند افرادی که سابقه ابتلا به کووید–۱۹ دارند، به طور ویژه در معرض خطر کاهش حس بویایی هستند و این مشکل در میان مردم کمتر شناخته شده است.»
همچنین در گروهی که هیچ سابقه‌ای از ابتلا نداشتند، حدود ۶۰ درصد کاهش در توانایی بویایی دیده شد، که رقمی غیرمنتظره و نسبتاً بالا است. پژوهشگران احتمال می‌دهند برخی از این افراد ممکن است بدون آنکه بدانند پیش‌تر به کووید–۱۹ مبتلا شده باشند.
اگر الگوهای به‌دست‌آمده از هزاران داوطلب این مطالعه را به جمعیت جهانی تعمیم دهیم، ممکن است میلیون‌ها نفر در سراسر جهان بی‌آنکه بدانند، دچار کاهش بویایی باشند. پژوهشگران در مقاله خود نوشته‌اند: «یافته‌های ما با مطالعات پیشین که ارتباط کووید–۱۹ با اختلال ماندگار بویایی را نشان داده‌اند، هم‌خوانی دارد و تأیید می‌کند که بیماران معمولاً شدت واقعی کاهش بویایی خود را دست‌کم می‌گیرند.»
دلیل اینکه چرا بسیاری از مبتلایان به کووید–۱۹ متوجه کاهش بویایی خود نمی‌شوند، هنوز روشن نیست. به گفته پژوهشگران، ممکن است این مسئله به آسیب‌های مغزی مرتبط باشد که آگاهی فرد از حواس خود را کاهش می‌دهد.
از دست دادن بویایی تنها به معنی از بین‌رفتن لذت بوهای خوشایند نیست؛ این حس نقشی حیاتی در تشخیص خطر نیز دارد، مانند هشدار نسبت به نشت گاز یا مواد غذایی فاسد. از این رو، پژوهشگران تأکید دارند که باید مطالعات بیشتری برای درک اثرات بلندمدت این مشکل انجام شود و شاید در آینده بتوان راه‌هایی برای بازگرداندن این حس پس از عفونت پیدا کرد.
هورویتز می‌گوید: «متخصصان مراقبت‌های بهداشتی باید بررسی حس بویایی را به عنوان بخشی از مراقبت‌های پس از کووید در نظر بگیرند. حتی اگر بیماران فوراً متوجه نشوند، کاهش بویایی می‌تواند اثرات عمیقی بر سلامت روانی و جسمی آنان داشته باشد.»
پژوهش در ژورنال JAMA Network Open منتشر شده است.
source