اما چرا نیم‌کره‌ی شمالی در حال تیره‌تر شدن است؟ پژوهشگران چند فرضیه را مطرح می‌کنند:
- اول، نیم‌کره‌ی شمالی سریع‌تر از جنوب در حال گرم‌شدن است. هوای گرم‌تر، بخار آب بیشتری را در خود نگه می‌دارد و بخار آب، خود جاذب تابش خورشید است.
- عامل دوم، پارادوکسی زیست‌محیطی است: کاهش آلودگی هوا و ذرات معلق (ائروسل‌ها) در کشورهایی مانند آمریکا و چین، باعث شده نور کمتری توسط جو بازتاب شود. همزمان، ذوب شدن سریع یخ و برف در شمالگان نیز از سطح بازتابنده‌ی زمین کاسته است.
در مقابل، در نیم‌کره‌ی جنوبی عواملی مانند فوران‌های آتشفشانی بزرگ و آتش‌سوزی‌های گسترده در استرالیا در سال‌های اخیر، میزان ائروسل‌ها را افزایش داده و به طور موقت به حفظ یا افزایش بازتابندگی آن کمک کرده‌اند.
برایان سودن درباره‌ی پیامدهای این پدیده هشدار می‌دهد: «وقتی تعادل در بازتابندگی به هم می‌ریزد، کل چرخه‌ی اقلیمی برای انتقال انرژی از نیم‌کره‌ای که مازاد انرژی دارد به نیم‌کره‌ای که با کمبود مواجه است، تغییر مسیر می‌دهد.»
به بیان ساده‌تر، وقتی تعادل در بازتاب تغییر کند، کل چرخه‌ی اقلیمی به ناچار خود را بازتنظیم می‌کند تا انرژی را از نیم‌کره‌ی دارای مازاد به نیم‌کره‌ی دارای کمبود منتقل کند. این جابه‌جایی می‌تواند بر جریان‌های اقیانوسی و موقعیت کمربندهای بارشی تأثیر بگذارد؛ تغییراتی که مستقیماً بر منابع آب نیز اثر دارند.
و طبیعتاً هرچه تابش خورشید بیشتری جذب شود، نیم‌کره‌ی شمالی داغ‌تر خواهد شد. در نتیجه، یخ و برف بیشتری ذوب می‌شود و چرخه‌ی گرمایش جهانی شدت می‌گیرد. پژوهشگران می‌گویند هنوز نمی‌توان ارتباط مستقیمی میان این پدیده و افزایش بارش‌های استوایی در نیم‌کره‌ی شمالی را تأیید کرد، اما نشانه‌هایی از این روند وجود دارد.
پژوهش در نشریه PNAS منتشر شده است.
source