اما از نظر روان‌شناسی، ربات‌های انسان‌نما مدت‌هاست که تخیل بشر را تسخیر کرده‌اند، موضوعی که از دهه‌ها قبل در دهه‌ها فیلم و داستان علمی‌تخیلی بازتاب یافته است.
کافی است به میراث شخصیت‌هایی مانند C-3PO در جنگ ستارگان، «بِندِر» در فیوچراما یا ترمیناتور نگاه کنید تا ببینید انسان‌ها گاهی اوقات در کنار چیزی که شباهت زیادی به خودشان دارد، احساس راحتی بیشتری می‌کنند.
اپتیموس به تدریج از یک نمایش تبلیغاتی به ابزاری واقعی تبدیل می‌شود که حتی در رستوران تسلا کار می‌کند
در دنیای واقعی اما، ربات‌های انسان‌نما معمولاً نسخه‌هایی پر نقص، گران و نمایشی بوده‌اند و نسبت به همتایان سینمایی خود باگ‌های زیادی داشته‌اند، انگار برای تبلیغات مناسب‌ترند تا کاربرد واقعی.
حالا به نظر می‌رسد این شکاف با ظهور ربات‌هایی مانند اپتیموس و ربات‌های شیک‌تر دیگر که ما را به مرز در «دره‌ی وهمی» (Uncanny Valley) نزدیک‌تر می‌کنند، کمتر می‌شود: همان نقطه‌ای که شباهت زیاد ربات به انسان، هم‌زمان هم جذاب است و هم ترسناک.
اپتیموس در زندگی واقعی
در هفته‌های اخیر، ربات تسلا در محیط‌های عمومی بیشتری دیده شده است، مثلاً در حال سروکردن برگر و پاپ‌کورن برای مشتریان در رستوران هالیوودی تسلا.
ماه می ۲۰۲۵، سم آلتمن مدیرعامل OpenAI و خالق ChatGPT گفت که «جهان هنوز برای ربات‌های انسان‌نما آماده نیست»، اما درعین‌حال تأکید کرد که «آن لحظه در راه است». رابطه‌ی او و ایلان ماسک چندان گرم نیست، ولی در این مورد خاص هر دو هم‌عقیده‌اند که ربات‌ها در راه‌اند و ماسک قطعاً قدرت، نفوذ و پول لازم برای تحقق این آینده را دارد.
source