گوشی‌های اندرویدی جدید با امکانات فراوان و سخت‌افزار قدرتمند عرضه می‌شوند، اما در کنار همه این ویژگی‌های جذاب، اغلب میزبان تعداد زیادی اپلیکیشن از پیش نصب‌شده هستند. برخی از آن‌ها ضروری‌اند؛ مانند Phone، Messages، Calendar یا Gmail که در استفاده روزمره واقعاً کاربرد دارند. برخی دیگر نیز مفیدند، مثل YouTube، Gemini یا Google Maps که تجربه کاربری را بهبود می‌دهند. اما گروهی از این برنامه‌ها نه ضروری‌اند و نه سودمند، اپلیکیشن‌هایی اضافی، تکراری و گاه مزاحم که صرفاً به دلیل تصمیم سازنده یا اپراتور تلفن همراه روی گوشی شما نصب شده‌اند.

مشکل تنها به اشغال فضای ذخیره‌سازی ختم نمی‌شود. بسیاری از این اپ‌ها به طور مداوم در پس‌زمینه فعال‌اند، منابع پردازشی را مصرف می‌کنند و در نهایت باعث می‌شوند گوشی کندتر از حد انتظار عمل کند. خبر خوب این است که برای حذف آن‌ها نیازی به روت کردن دستگاه ندارید؛ اغلب این‌ها را می‌توان با خیال راحت حذف یا غیرفعال کرد. در ادامه پنج گروه از اپلیکیشن‌های رایج و غیرضروری را بررسی می‌کنیم که کندی گوشی شما را به همراه دارند.

۱. اپلیکیشن‌های آب‌وهوا

برنامه‌های هواشناسی قرار است شما را برای باران ناگهانی یا گرمای غیرمنتظره آماده کنند. بسته به محل زندگی‌تان، شاید هر روز آن را باز کنید یا اصلاً سراغش نروید. اما فارغ از میزان استفاده، این اپ‌ها معمولاً در پس‌زمینه داده دریافت می‌کنند، مکان شما را در فواصل کوتاه ردیابی کرده و اعلان‌های «فوری» ارسال می‌کنند. همین فعالیت‌های مداوم باتری را تحلیل می‌برد و بخشی از رم دستگاه را اشغال می‌کند. اگر ویجت آب‌وهوا روی صفحه اصلی دارید، مصرف منابع دوچندان می‌شود.

راه‌حل ساده‌تر این است که اپلیکیشن پیش‌فرض هواشناسی را حذف کرده و از Google app استفاده کنید؛ وضعیت فعلی هوا را می‌توانید مستقیماً از تب Discover ببینید، تنها با یک حرکت به سمت چپ روی صفحه خانه.

۲. اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی و خرید آنلاین

بیشتر گوشی‌های اندرویدی با چند اپلیکیشن شبکه اجتماعی از پیش نصب‌شده عرضه می‌شوند. این موضوع لطف سازنده نیست، بلکه نتیجه قراردادهای تجاری بین شرکت‌هاست تا برنامه‌هایشان از همان ابتدا روی دستگاه شما حضور داشته باشند. حتی اگر هرگز آیکون Facebook را لمس نکنید، باز هم احتمالاً نامش را در فهرست مصرف باتری و رم خواهید دید.

اپ‌های خرید مانند Amazon یا Walmart نیز وضع مشابهی دارند. این برنامه‌ها نه‌تنها فضای اضافی می‌گیرند، بلکه با اعلان‌های مکرر درباره «تخفیف‌های لحظه‌ای» تمرکز شما را برهم می‌زنند. بسیاری از آن‌ها مجوز اجرای پس‌زمینه را به‌صورت پیش‌فرض دارند، بنابراین مدام داده ردوبدل می‌کنند و باعث کندی عملکرد می‌شوند.

۳. فروشگاه‌های اختصاصی سازندگان و دستیارهای صوتی

تقریباً هر سازنده‌ای نسخه مخصوص خود از فروشگاه اپلیکیشن دارد؛ سامسونگ با Galaxy Store، شیائومی با GetApps و Oppo با App Market. این فروشگاه‌ها در پس‌زمینه به طور مداوم به دنبال به‌روزرسانی یا تبلیغ برنامه‌های «پیشنهادی» هستند و گاه حتی بدون اجازه، اپ‌هایی را نصب می‌کنند. در عمل، این سرویس‌ها کارکردی مشابه Play Store دارند و مزیت خاصی ارائه نمی‌دهند.

از سوی دیگر، دستیارهای صوتی اختصاصی مانند Bixby روی گوشی‌های سامسونگ به‌صورت پیش‌فرض فعال‌اند و حتی اگر هیچ‌وقت «Hi, Bixby» نگویید، همچنان در پس‌زمینه در انتظار فرمان شما باقی می‌مانند. اگر از این امکانات استفاده نمی‌کنید، بهتر است آن‌ها را از بخش تنظیمات غیرفعال کنید تا منابع سیستم آزاد شود.

۴. اپلیکیشن‌های تکراری

یکی از آزاردهنده‌ترین بخش‌های اندروید، وجود اپ‌های دوگانه است. در بسیاری از گوشی‌ها، دو مرورگر، دو گالری، دو پیام‌رسان و حتی دو صفحه‌کلید خواهید یافت. برای مثال، سامسونگ نسخه‌های مخصوص خود از مرورگر، گالری، تقویم و پیام‌ها را دارد، درحالی‌که همان عملکردها از سوی گوگل نیز از پیش نصب شده‌اند. این تکرارها علاوه بر اشغال حافظه، منابع پردازشی را نیز بیهوده مصرف می‌کنند.

البته برخی از این اپ‌ها کیفیت بالایی دارند و حتی ممکن است ترجیح داده شوند، اما همچنان تکراری‌اند. بهترین روش این است که فقط یکی از نسخه‌ها را انتخاب و بقیه را حذف یا غیرفعال کنید.

۵. نرم‌افزارهای اپراتور تلفن همراه

اگر گوشی خود را مستقیماً از اپراتور خریداری کرده‌اید، احتمالاً چند اپلیکیشن اضافی روی آن خواهید یافت. این برنامه‌ها معمولاً قبل از اولین روشن کردن دستگاه نصب شده‌اند و بخشی از توافق بین اپراتور و سازنده محسوب می‌شوند. در ظاهر شاید بی‌ضرر باشند، اما همین اپ‌های کوچک در مجموع باعث کندی محسوس سیستم می‌شوند.

برای رهایی از آن‌ها، وارد تنظیمات شوید و هر آنچه را می‌توانید غیرفعال کنید. برخی را می‌توان به طور کامل حذف کرد، اما در مورد بقیه تنها گزینه «Disable» در دسترس است.

منبع makeuseof

source

توسط wikiche.com