رهبری شرکتی چندتریلیون‌دلاری که امروز به‌عنوان ستون اصلی موج جدید هوش مصنوعی شناخته می‌شود مأموریت ساده‌ای نیست. جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا که بیش از سه دهه سکان هدایت این شرکت را در دست دارد، این حقیقت را بهتر از هر کسی می‌داند.

هوانگ در گفت‌وگو با پادکست جو روگان صادقانه از فشار روانی هدایت شرکتی گفت که چندین‌بار تا مرز ورشکستگی پیش رفت اما امروز به ارزشمندترین شرکت دنیا با ارزش بازار ۴٫۴ تریلیون دلار رسیده است. هوانگ می‌گوید عبارت «۳۰ روز تا ورشکستگی» را طی ۳۳ سال تکرار کرده و این حس آسیب‌پذیری، ناامنی و عدم قطعیت هنوز هم همراهش است.

انویدیا در دهه‌ی ۹۰ حداقل سه بار تا آستانه‌ی نابودی رفت، اما همین تجربه‌ها ذهنیت «همیشه درخطر بودن» را در هوانگ شکل داد؛ ذهنیتی که هنوز با او همراه است و حتی موفقیت شگفت‌انگیز انویدیا هم باعث نشد کمتر کار کند. خودش می‌گوید: «هفت روز هفته کار می‌کنم.»

آسیب‌پذیری؛ ویژگی فراموش‌شده رهبری

هوانگ باور دارد که مدیر بودن الزاما به معنی بی‌نقص بودن نیست. او می‌گوید یک رهبر می‌تواند همزمان آسیب‌پذیر باشد و تصمیم‌های بزرگ بگیرد. این رویکرد باعث می‌شود بازخورد دیگران را بپذیرد و اگر لازم بود، بدون ترس از اشتباه مسیر را تغییر دهد.

زندگی در وضعیت «اضطراب همیشگی»

هوانگ می‌گوید محرک اصلی‌اش «ترس از شکست» است و بیشتر از میل به موفقیت، از زمین خوردن می‌ترسد. او ماجرای یکی از اولین بحران‌های انویدیا را تعریف می‌کند؛ زمانی‌که به‌خاطر ناتوانی در اجرای قرارداد، نزدیک بود همکاری با سگا از دست برود اما مدیرعامل وقت این شرکت ژاپنی با ۵ میلیون دلار به آن‌ها فرصت دوباره داد.

مسیر موفقیت با رنج و تنهایی گره خورده است

به‌گفته‌ی هوانگ، موفقیت فقط بخش روشن راه نیست؛ سال‌ها رنج، عدم قطعیت، ترس و حتی خجالت در این مسیر وجود دارد. هوانگ تأکید می‌کند که درد و سختی بخشی از سفر است و باید این واقعیت را به نسل بعد منتقل کرد.

مقاله‌های مرتبط:

خواندن هزاران ایمیل در روز

هوانگ روز را خیلی زود شروع می‌کند و بخش زیادی از صبحش را صرف خواندن هزاران ایمیل می‌کند. او این‌کار را بخشی از فرهنگ «کاملاً هوشیار ماندن» می‌داند و می‌گوید تنها راه هوشیاری واقعی، توجه مداوم به جزئیات است.

خانواده‌ای بدون مرخصی

هوانگ که به‌ خودی خود معتاد به کار است، می‌گوید فرزندانش نیز همین مسیر را ادامه داده‌اند: «هر دو فرزندم در انویدیا کار می‌کنند؛ هر روز. من واقعاً خوش‌شانس هستم.»

source

توسط wikiche.com