باستان‌شناسان پنج نقاب شگفت‌انگیز باستانی را در نزدیکی یک تئاتر کشف کردند

پنج نقاب تئاتری در یک محوطه باستانی در ترکیه کشف شده است که قدمت آن‌ها به دوران امپراتوری روم بازمی‌گردد. این نقاب‌ها در کنار تئاتری با ظرفیت ۵۰۰۰ نفر یافت شده‌اند که توسط رومی‌ها در سده نخست میلادی ساخته شده بود. یکی از نقاب‌ها چهره یک فیلسوف سالخورده را نمایش می‌دهد و نشان‌دهنده تنوع کارکردهای تئاتر باستانی است.

سری جدیدی از نقش‌برجسته‌های سنگی در جنوب ترکیه کشف شده که به‌طرزی شایسته با منطقه تئاتری محل کشف آن‌ها همخوانی دارد. باستان‌شناسان پنج نقش‌برجسته به‌صورت نقاب‌های تئاتری با چهره‌های تراشیده‌شده روی سنگ را در محوطه‌ای نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت شناسایی کرده‌اند.

اگرچه این نقاب‌های تزئینی جدیدتر از شهر باستانی کاستابالا با قدمت ۲۷۰۰ سال هستند، متخصصان همچنان معتقدند که آن‌ها به سده نخست میلادی تعلق دارند و به‌موازات تئاتر ۵۰۰۰ نفره ساخته‌شده در دوران امپراتوری روم طراحی شده‌اند.

فاریس دمیر، باستان‌شناس دانشگاه عثمانیه کورکوت آتا، در گفت‌وگو با خبرگزاری آنادولو اظهار کرده است که در فصل‌های پیشین نیز نقاب‌هایی در کاستابالا کشف شده بود و همچنین عناصر متعددی از معماری ساختمان صحنه نیز یافت شده؛ عناصری که به گفته او امکان بازسازی این سازه را فراهم خواهند کرد.

در مجموع، تیم پژوهشی تنها در سال جاری موفق به کشف ۳۶ نقاب شده است. تمرکز کاوش‌ها در بخش تئاتر باستانی باعث شده که کشف‌های پیاپیِ نقاب‌ها پیوند تاریخی این مکان با هنرهای نمایشی را بیش‌ازپیش تأیید کند. دمیر درباره نقش‌برجسته‌های تازه کشف‌شده اعلام کرده است که چهره یک فیلسوف سالخورده در میان آن‌ها به‌طور ویژه متمایز است.

به گفته دمیر، نقش‌برجسته‌های معماری در ساختمان‌های تئاتری به‌ندرت تصویر فیلسوفان را نمایش می‌دهند و همین امر او را به این نتیجه رسانده که فضای یادشده احتمالاً کارکردهایی فراتر از اجرای نمایش‌های نمایشی داشته و ممکن است محل برگزاری سخنرانی‌های فلسفی، خوانش‌های ادبی یا مناظره‌های عمومی نیز بوده باشد؛ فعالیت‌هایی که زندگی فرهنگی شهر را بسیار فراتر از حوزه سرگرمی غنی کرده‌اند.

دمیر همچنین توضیح داده که سبک‌های به‌کاررفته در نقاب‌ها ریشه در سنت‌های طراحی شرقی و غربی دارند و این امر نشان‌دهنده تلاقی فرهنگ‌ها در جامعه تئاتری گسترده امپراتوری روم است.

براساس گزارش Arkeo News، کاستابالا که با نام‌های هیراپولیس و پیراموس نیز شناخته می‌شود، در نزدیکی رود جیحان قرار دارد و در دوران هلنیستی، رومی و بیزانسی از فرهنگ عمیق و متنوعی بهره‌مند بوده است. باستان‌شناسان در کاوش‌های مختلف در سال‌های گذشته، یک نیایشگاه متعلق به الهه آرتمیس پراسیا، که در آن آیینی خاص انجام می‌شد و کاهنه‌ها مجبور بودند پا برهنه روی زغال داغ قدم بگذارند، یک معبد متعلق به الهه لوییایی کوبابا با قدمت سده ششم پیش از میلاد، یک خیابان ستون‌دار که اهمیت شهری منطقه را نشان می‌دهد، و یک دژ قرون‌وسطایی را کشف کرده‌اند که استفاده از این مکان را پس از دوران امپراتوری روم نیز ثابت می‌کند.

براساس گزارش The History Blog، این شهر حدود ۲۷۰۰ سال پیش در دوران متأخر هیتی تأسیس شده است. کاستابالا پس از پیوستن به استان کاپادوکیه در امپراتوری روم، شاهد ساخت تئاتر بزرگ سده نخست میلادی بوده است.

دمیر ابراز امیدواری کرده که این تئاتر نیز همچون دیگر یافته‌های مهم باستان‌شناسی، حفظ و برای آیندگان ماندگار شود. او اعلام کرده است که با پایان این پروژه، سازه صحنه تئاتر بازسازی خواهد شد و برای نسل‌های آینده باقی خواهد ماند.