مردی سعی کرد سایت Lambo.com را ۷۵ میلیون دلار بفروشد، اما مفت از دستش داد

نزاع بر سر دامنه Lambo.com مانند بسیاری از اختلافات دامنه‌های اینترنتی آغاز شد؛ یک مرد اهل آریزونا که امیدوار بود طلای دیجیتال یافته باشد، این دامنه را به قیمت ۱۰ هزار دلار خرید و سال‌ها تلاش کرد با قیمت‌های سرسام‌آور آن را بفروشد، تا جایی که برچسب ۷۵ میلیون دلار روی آن گذاشته بود. اما در نهایت پرونده به دادگاه فدرال کشیده شد و قاضی حکم داد که او هیچ حقی نسبت به این نام ندارد و دامنه بدون هیچ هزینه‌ای به لامبورگینی منتقل شد.

تلاش برای فروش ۷۵ میلیون دلاری که به جایی نرسید

همه چیز از سال ۲۰۱۸ شروع شد، زمانی که ریچارد بلیر دامنه Lambo.com را خرید و بلافاصله شروع به نامیدن خود به عنوان «لامبو» در فضای مجازی کرد. او هرگز دامنه را به چیزی معنادار تبدیل نکرد؛ تنها کاری که انجام داد، گذاشتن قیمت‌های مختلف برای فروش بود: ابتدا ۱.۱ میلیون، سپس ۱.۵ میلیون، بعد ۳.۳ میلیون، ۱۲ میلیون، ۵۰ میلیون و نهایتاً ۷۵ میلیون دلار. بر اساس گزارش‌ها، چندین پیشنهاد برای خرید دامنه مطرح شد، اما بلیر هیچ‌کدام را نپذیرفت. تصور کنید اگر فقط آن را می‌فروخت، می‌توانست با یک لامبورگینی کمیاب و پول کافی بازنشسته شود.

پرونده به WIPO رسید

سال ۲۰۲۲، لامبورگینی دیگر تحمل نکرد. این شرکت شکایتی به سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) تحت سیاست حل اختلاف دامنه‌ها (UDRP) ارائه داد و استدلال کرد که بلیر دامنه را به قصد سوءاستفاده و کسب سود از علامت تجاری آن‌ها خریداری کرده است. پنل WIPO با این استدلال موافقت کرد و دستور انتقال دامنه به لامبورگینی را صادر کرد. بلیر می‌توانست حکم را بپذیرد، اما به جای آن، شکایت خود را در دادگاه ادامه داد.

بلیر تلاش کرد تصمیم WIPO را لغو کند. او مدعی شد که “Lambo” برای او معنای شخصی دارد و در واقع از کلمه گوسفند (lamb) گرفته شده، نه لامبورگینی. دادگاه این استدلال را نپذیرفت، به‌ویژه پس از بررسی رفتار آنلاین او و اظهارات مکتوبش درباره دفاع از برند Lambo.com.

شواهد موجود نشان داد:

• او تنها پس از خرید دامنه، خود را “Lambo” نامیده است.
• هرگز از “Lambo” به عنوان علامت تجاری یا هویت کسب‌وکار استفاده نکرده است.
• دامنه را برای حمله به لامبورگینی و تهدید به پرونده‌های حقوقی به کار برده است.
• تلاش کرده دامنه را با قیمت‌های نجومی بفروشد بدون آنکه وب‌سایت واقعی یا کسب‌وکاری راه‌اندازی کند.

WIPO این پرونده را نمونه کلاسیک از کلاهبرداری سایبری (cybersquatting) توصیف کرد و دادگاه منطقه‌ای آمریکا نیز همین نظر را تأیید کرد و شکایت بلیر را رد نمود.