وینس گیلیگان، خالق سریال پرآوازه‌ی Breaking Bad، به‌صراحت هوش مصنوعی را «ماشین سرقت ادبی» نامید و اعلام کرد هرگز از آن در آثار خود استفاده نخواهد کرد. انتقادات تند او بار دیگر نگرانی‌ها درباره‌ی تأثیر هوش مصنوعی بر خلاقیت و چالش‌های اخلاقی در صنعت فناوری را برجسته کرده است.
وینس گیلیگان، نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی اِمی و خالق سریال Breaking Bad، در گفت‌وگویی صریح با مجله‌ی Variety اظهار داشت که هوش مصنوعی را «گران‌ترین و پرمصرف‌ترین ماشین سرقت ادبی جهان» می‌داند و میلیاردرهای سیلیکون‌ولی را به فروش «کیسه‌ای از بخار» در رقابت برای تبدیل شدن به نخستین تریلیونرهای جهان متهم کرد. او این سخنان را در جریان معرفی سریال علمی‌تخیلی جدید خود با عنوان Pluribus که از شبکه‌ی Apple TV+ پخش خواهد شد، بیان کرد. این سریال با پیام نهایی کنایه‌آمیز و انسانی «این نمایش توسط انسان‌ها ساخته شده است» پایان می‌یابد؛ عبارتی که به‌گفته‌ی گیلیگان صرفاً شوخی نیست، بلکه بیانیه‌ای آشکار است.
او در این گفت‌وگو افزود: «من از هوش مصنوعی متنفرم. این فناوری چیزی جز اغراق‌گویی و تبلیغ بیش از حد توسط ابرثروتمندانی که هدف زندگی‌شان تبدیل شدن به نخستین تریلیونرهای جهان است، نیست. آن‌ها در واقع چیزی جز یک توهم نمی‌فروشند.» به باور او، در زمانی که فیلمنامه‌های تولیدشده توسط هوش مصنوعی، بازیگران مصنوعی و دیالوگ‌های نوشته‌شده توسط ماشین‌ها به‌تدریج وارد هالیوود می‌شوند، Pluribus همزمان یک اثر سرگرم‌کننده و یک اعتراض هنری است.
گیلیگان نفرت خود از هوش مصنوعی را نه صرفاً از دیدگاه فلسفی، بلکه از زاویه‌ای عمیقاً شخصی بیان می‌کند. او معتقد است این فناوری چیزی جز یک میان‌بر عظیم صنعتی نیست که تقلید را با تخیل اشتباه می‌گیرد. او با طعنه گفت: «مردم می‌گویند هوش مصنوعی هنرمندان را جایگزین می‌کند. اما توستر من، چون پیتزای خوشمزه‌ای را گرم می‌کند، ناگهان تبدیل به توماس کلر نشده است.»
با این حال، نگرانی او چیزی فراتر از کاهش خلاقیت یا از دست رفتن شغل‌ها است. گیلیگان درباره‌ی «تکینگی» هشدار می‌دهد؛ لحظه‌ای که ممکن است هوش مصنوعی به آگاهی واقعی دست یابد. او گفت: «اگر روزی هوش مصنوعی به آگاهی برسد، باید موضوع برده‌داری را دوباره در مرکز گفت‌وگوها قرار دهیم.» سپس با لحنی انتقادی ادامه داد که احتمالاً «احمق‌های سیلیکون‌ولی تلاش خواهند کرد از ماشین‌های دارای آگاهی برای سودآوری مالی بهره‌کشی کنند.»
او همچنین نسبت به ناکارآمدی نهادهای نظارتی در مهار قدرت این فناوری بدبین است و پیش‌بینی می‌کند که ایالات متحده به دلیل رقابت اقتصادی با چین، از ایجاد نظارت مؤثر بازخواهد ماند. به گفته‌ی او: «ما آن‌قدر مشغول دنبال کردن آن‌ها خواهیم بود که از کنترل خود غافل می‌شویم.»
برای گیلیگان، مشکل فقط در این نیست که هوش مصنوعی چه کاری می‌تواند انجام دهد، بلکه در این است که چه چیزی را از انسان می‌گیرد. او باور دارد که قدرت داستان‌گویی، هنر و بازیگری از نقص‌ها و کاستی‌های انسانی سرچشمه می‌گیرد؛ چیزی که هیچ الگوریتمی، هرقدر هم پیشرفته، قادر به بازآفرینی آن نیست.
در کنار گیلیگان، بازیگر سریال Better Call Saul، ریا سیهورن، نیز در صف منتقدان هوش مصنوعی قرار گرفته است. او که در سریال Pluribus ایفای نقش می‌کند، در واکنش به اخبار مربوط به «تیلی نوروود»، بازیگر مصنوعی تولیدشده با هوش مصنوعی که ظاهرا به‌دنبال امضای قرارداد با آژانس‌های نمایندگی است، گفت: «من صراحتاً می‌گویم هیچ آژانسی نباید چنین بازیگری را نمایندگی کند. شرم بر آن‌ها!»
او تأکید کرد که قدرت احساسی هنر از تجربه‌ی زیسته‌ی انسان ناشی می‌شود، نه از مجموعه داده‌ها: «حتی اگر هوش مصنوعی بتواند به‌طور کامل تکنیک نقاشی پیکاسو را تقلید کند، دلیل اینکه اثر او ما را تکان می‌دهد، تجربه‌ی انسانی پشت آن است.»
گیلیگان نیز با استعاره‌ای طعنه‌آمیز، تولیدات سرگرمی توسط هوش مصنوعی را چنین توصیف کرد: «مثل گاوی است که دوباره و دوباره نشخوار می‌کند؛ چرخه‌ای بی‌پایان از یاوه‌گویی بی‌روح.» او در پایان، با لحنی تند خطاب به سیلیکون‌ولی گفت: «ممنونم سیلیکون‌ولی! باز هم دنیا را به گند کشیدید.» این اظهار نظر بازتابی از گفته‌های بازیگر بریتانیایی اِما تامپسون در هفته‌ی گذشته بود که همانند بسیاری از هنرمندان دیگر، هوش مصنوعی را عامل اخلال در روند نویسندگی خود دانست. او گفت اجازه نخواهد داد الگوریتم‌ها آینده‌ی داستان‌گویی را بنویسند. در جهانی که هوش مصنوعی مرز میان «آفرینش» و «تقلید» را محو می‌کند، گیلیگان بر جادوی نایاب و جایگزین‌ناپذیر انسان بودن پافشاری می‌کند.
source