الکساندر گرست، فضانورد آژانس فضایی اروپا، میگوید: «ما یک مریخنورد به مریخ میفرستیم که دو متر در سطح آن حفاری میکند؛ شاید بتوانیم بفهمیم آیا ردهایی از حیات وجود دارد یا نه. خیلی از ما شبها به آسمان نگاه کردهایم و با خود فکر کردهایم: آیا تنها هستیم؟ شاید بالاخره پاسخش را پیدا کنیم.»
افزون بر این، ناوگان کاوشگران آژانس فضایی اروپا با تلسکوپهای فضایی جدیدی برای شکار سیارات فراخورشیدی مانند پلاتو در سال ۲۰۲۶ و آریل در سال ۲۰۲۹ تقویت خواهد شد. همچنین کاوشگر انویژن در اوایل دهه ۲۰۳۰ به سمت ناهید میرود و رصدخانه امواج گرانشی لیزا در اواسط همان دهه، پنجرهای جدید به روی پدیدههایی مانند برخورد سیاهچالههای ابرپرجرم خواهد گشود.
یوسف آشباخر، مدیرکل آژانس فضایی اروپا، با اشاره به افزایش ۱۰ درصدی بودجه علمی این آژانس، تأکید کرد که منابع مالی صرف «مأموریتهای خارقالعادهای میشود که جهان آنها را رصد کند». با این برنامههای جسورانه، به نظر میرسد بشر در دهههای آینده بیش از هر زمان دیگری به پاسخ یکی از بنیادیترین پرسشهای خود نزدیک خواهد شد.
source