تلسکوپ فضایی جیمز وب، با دقت و حساسیت بی‌نظیر خود، موفق به کشف نشانه‌هایی از ترکیبات شیمیایی جدید بر روی سطح شارون، بزرگ‌ترین قمر پلوتو شده است. این یافته که در مجله معتبر Nature Communications منتشر شده است، نشان می‌دهد که سطح شارون به مراتب پیچیده‌تر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد است.
به گزارش سرویس اخبار نجوم رسانه فناوری تکنا، مطالعات پیشین از جمله داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای نیوهوریزنز در سال 2015، حاکی از وجود یخ آب بر روی سطح شارون بود. اما با بهره‌گیری از توانایی‌های پیشرفته تلسکوپ جیمز وب در تشخیص طیف‌های فروسرخ، دانشمندان موفق به شناسایی دو ترکیب شیمیایی مهم دیگر به نام‌های دی‌اکسید کربن و پراکسید هیدروژن شدند.
کارلی هاوت، یکی از دانشمندان پروژه نیوهوریزنز، با ابراز شگفتی از این کشف، اظهار داشت که تلسکوپ جیمز وب امکان مشاهده جزئیات بسیار دقیقی از سطح اجرام آسمانی را فراهم کرده است که پیش از این قابل دستیابی نبود. پلوتو و قمرهای آن، از جمله شارون، در کمربند کویپر، منطقه‌ای فراتر از مدار نپتون، قرار دارند. فاصله بسیار زیاد این اجرام از خورشید و دمای بسیار پایین آن‌ها، شرایطی را فراهم کرده است که امکان وجود ترکیبات شیمیایی متنوعی را بر روی سطح آن‌ها فراهم می‌سازد.
دانشمندان بر این باورند که پراکسید هیدروژن موجود بر روی سطح شارون ممکن است در اثر برهم‌کنش پرتوهای کیهانی با مولکول‌های آب تشکیل شده باشد. همچنین، دی‌اکسید کربن ممکن است در نتیجه برخورد اجرام آسمانی به سطح شارون و آزاد شدن گازهای درون آن به وجود آمده باشد. این کشف جدید، گامی مهم در جهت درک بهتر فرآیندهای شکل‌گیری و تکامل اجرام آسمانی در منظومه شمسی به شمار می‌رود. دانشمندان امیدوارند که با مطالعه دقیق‌تر داده‌های جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ جیمز وب، بتوانند به سوالات اساسی درباره منشاء و ترکیب اجرام یخی در کمربند کویپر پاسخ دهند.
برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.
source