فینالی که هرگز اتفاق نیفتاد

1

این مسابقه شامل «مهار قرن»، «تکل قرن» و یک گل پیروزی باشکوه بود. فیفا به تقابل پرهیجان برزیل و انگلستان در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک می‌پردازد.

برزیل ۱-۰ انگلستان

جام جهانی ۱۹۷۰ | مرحله گروهی
ورزشگاه جالیسکو، گوادالاخارا
تعداد تماشاگر: ۶۶,۸۴۳ نفر
گل برزیل: ژایرژینیو (دقیقه ۵۹)

ترکیب تیم‌ها

تیم برزیل

سرمربی: ماریو زاگالو
ترکیب اصلی: فلیکس؛ کارلوس آلبرتو، بریتو، ویلسون پیاتزا، اوروالدو؛ ژایرژینیو، کلودوالدو، ریولینو؛ پائولو سزار کاجو؛ پله، توستائو.
تعویض: روبرتو به‌جای توستائو (دقیقه ۶۸).

تیم انگلستان

سرمربی: آلف رمزی
ترکیب اصلی: گوردون بنکس؛ تامی رایت، برایان لابون، بابی مور، تری کوپر؛ آلن بال، آلن مولری، بابی چارلتون، مارتین پیترز؛ فرنی لی، جف هرست.
تعویض‌ها: جف آستل به‌جای چارلتون (دقیقه ۶۳)، کالین بل به‌جای لی (دقیقه ۶۳).

تاریخچه رویارویی دو تیم

• ۴ پیروزی برای برزیل
• ۲ تساوی
• ۱ پیروزی برای انگلستان

پیش از بازی

برزیل در آستانه جام جهانی ۱۹۷۰ عملکرد قابل‌توجهی نداشت، اما در بازی اول خود با پیروزی ۴-۱ مقابل چکسلواکی، درخشان ظاهر شد. از سوی دیگر، انگلستان در ۱۰ بازی اخیر خود شکست‌ناپذیر بود و حتی در آمستردام، یوهان کرایف و تیم هلند را شکست داده بود و با پیروزی مقابل رومانی، وارد مسابقات شد.
هر دو سرمربی به دلیل مصدومیت بازیکنان تغییراتی در ترکیب ایجاد کردند؛ زاگالو به‌جای گرسون از کاجو استفاده کرد و رمزی به‌جای کیث نیوتون، رایت را به میدان فرستاد.
این دیدار، تقابل پیشگامان فوتبال با استادان هنری آن بود؛ قهرمانان دوره گذشته مقابل پادشاهان دو دوره جام جهانی؛ هجومی‌ترین تیم مقابل مستحکم‌ترین دفاع. این رویارویی در اولین جام جهانی که به‌صورت رنگی در سراسر جهان پخش می‌شد، میلیون‌ها نفر را مجذوب خود کرد.

بازی

انتظارات بالا به‌خوبی برآورده شد و این مسابقه علی‌رغم گرمای شدید، از همان ابتدا هیجان‌انگیز و پرجنب‌وجوش بود. چارلتون به‌خوبی بازی را هدایت می‌کرد، در حالی که کاجو و ژایرژینیو در جناحین، دفاع انگلستان را دچار مشکل کرده بودند.

در یک صحنه، ژایرژینیو از سمت راست از کوپر عبور کرد و سانتری وسوسه‌انگیز به محوطه جریمه فرستاد. پله بالاتر از رایت بلند شد و ضربه سری قدرتمند به سمت گوشه پایین دروازه زد و فریاد «گل» سر داد. اما خوشحالی شماره ۱۰ برزیل کوتاه‌مدت بود؛ زیرا بنکس به‌طرز شگفت‌آوری بدن خود را به سمت چپ پرتاب کرد و توپ را با نوک انگشتان به بیرون فرستاد. این صحنه به عنوان «مهار قرن» شناخته شد.

در ادامه بازی، «تکل قرن» از سوی بابی مور رقم خورد. ژایرژینیو با سرعت بالا در حال حرکت بود که مور با تکلی بی‌نقص او را متوقف کرد.
آستل، بازیکن تعویضی انگلستان، یک فرصت طلایی را از فاصله هشت متری از دست داد و بلافاصله برزیل این اشتباه را مجازات کرد.
توستائو ابتدا توپ را از بین پاهای مور عبور داد و با یک دریبل چشم‌نواز، رایت را زمین‌گیر کرد. سپس توپ را به پله رساند. پله با دیدی خارق‌العاده، سه مدافع را به خود جذب کرد و با چرخشی سریع، توپ را به سمت ژایرژینیو پاس داد. ژایرژینیو که با سرعت به سمت دروازه می‌رفت، توپ را از بالای سر بنکس عبور داد و به گل تبدیل کرد.
انگلیس بازنده بدشانس این نبرد مهیج بود، در حالی که برزیل و تماشاگران سراسر جهان برنده واقعی بودند.

نقل‌قول‌ها

• پله درباره مهار بنکس (۲۰۱۹):
  «آن ضربه سر را دقیقا همان‌طور که می‌خواستم زدم. او از ناکجاآباد ظاهر شد و کاری کرد که باورم نمی‌شد ممکن باشد. توپ را به‌طرز عجیبی به بالا و بیرون فرستاد. هنوز هم وقتی آن صحنه را می‌بینم، نمی‌توانم باور کنم.»

• آلن مولری درباره بابی مور:
  «وقتی بابی به مکزیک رسید، شبیه مردی بود که از گور برخاسته. تقریباً یک سنگ وزن کم کرده بود. اما بازی او هیچ‌گاه درباره قدرت یا سرعت نبود. او بی‌نقص‌ترین فوتبالیستی بود که دیده‌ام. آن تکل، تمام شخصیت او را نشان می‌داد. اگر آن تکل را نمی‌زد، شاید اخراج می‌شد.»
• توستائو درباره دریبل و پاس به پله:
  «بابی مور بازیکن بزرگی بود و در دنیا تحسین می‌شد. اما من آن حرکت را به خاطر او انجام ندادم. می‌دانستم باید کار خاصی انجام دهم تا جایگاهم در ترکیب اصلی حفظ شود.»
• ماریو زاگالو:
  «آن بازی، فینال واقعی بود. می‌دانستیم که برزیل و انگلستان بهترین تیم‌ها هستند. بازی هر آنچه باید را داشت؛ تکل مور، مهار بنکس، دریبل توستائو. مردم هنوز هم پس از دهه‌ها از این بازی صحبت می‌کنند.»

آمار

• جوان‌ترین بازیکن انگلیسی در این بازی، آلن بال ۲۵ ساله بود. در حالی که برزیل دو بازیکن ۲۰ ساله، کلودوالدو و کاجو را به میدان فرستاد. ادو، دیگر بازیکن ۲۰ ساله برزیل، دومین حضور خود در جام جهانی را تجربه می‌کرد.
• دمای هوا در زمان آغاز بازی که ظهر بود، به ۳۷ درجه سانتی‌گراد رسید.

نکات جالب

• هشت ماه قبل از شروع جام جهانی ۱۹۷۰، پزشکان به توستائو گفته بودند که به دلیل جداشدگی شبکیه دیگر نمی‌تواند فوتبال بازی کند. اما پس از جراحی در هیوستون، او تنها دو و نیم ماه پیش از جام جهانی به تمرینات بازگشت.

• بازیکنان برزیل با نواختن سامبا و تعامل با مکزیکی‌ها محبوب شدند، اما انگلیسی‌ها به دلیل امتناع از خوردن غذا و آب محلی، مردم را ناراحت کردند. شب قبل از بازی، طرفداران مکزیکی با بوق زدن و کوبیدن به سطل‌های زباله، تیم انگلستان را اذیت کردند و حتی به اتاق‌های بازیکنان نیز رفتند. جک چارلتون، مدافع ذخیره، گروهی از آنها را تا لابی هتل دنبال کرد.