گوشی Polygon ثابت می‌کند که سامسونگ توانایی طراحی یک Galaxy S26 هیجان‌انگیزتر را دارد

کانسپت گوشی تاشوی Polygon از سامسونگ واقعاً چشم‌گیر و خیره‌کننده‌ست. اگر واقعا این گوشی به بازار عرضه می‌شد، اون‌قدر جذاب بود که هر کسی را وسوسه کند تا از کاربردهای عملی گوشی‌های شیشه‌ای کلاسیک دست کشیده و به‌جای آن سراغ چیزی بسیار شیک‌تر برود.

چه عاشقش باشید یا از آن خوشتان نیاید، نمی‌توانید انکار کنید که Polygon واقعا متفاوت و خاص است. در دنیای امروزی که طراحی گوشی‌های هوشمند به‌طرز فزاینده‌ای به نسخه‌های کپی هم تبدیل شدند، Polygon مثل نسیمی تازه‌ است که نشان می‌دهد هنوز هم نوآوری و جذابیت در طراحی ممکن است. متأسفانه، هیچ‌کس و به‌ویژه سامسونگ تمایلی ندارد که چنین ریسکی را در محصولاتی که واقعا به بازار عرضه می‌شوند بپذیرد.

ناهماهنگی در طراحی سامسونگ

البته، این اولین کانسپت جالبی نیست که از تیم طراحی Samsung Display بیرون می‌آید. لابراتوار طراحی سامسونگ طی سال‌ها مجموعه‌ای از ایده‌های حتی عجیب‌تر را تولید کرده است. گوشی‌های رول‌شونده، بوکلت‌های سه‌تا‌شونده و حتی اخیرا کلونی تاشویی از کنسول Nintendo Switch. بعضی از این طرح‌ها به قلمروی علمی‌تخیلی وارد می‌شوند اما Polygon کاملاً آماده‌ی حضور در قفسه‌های فروشگاه‌ها به‌نظر می‌رسد؛ و همین باعث می‌شود نداشتن امکان خریدنش بیشتر آزاردهنده باشد.

وقتی این نوع طراحی چشم‌نواز را با گوشی‌های تجاری مقایسه می‌کنیم، به‌سختی می‌توانیم فاصله‌ی بزرگی که بین «آنچه هست» و «آنچه می‌تواند باشد» وجود دارد را نادیده بگیریم. مثلا سری Galaxy S سامسونگ از سال ۲۰۲۱ و مدل Galaxy S21 عملاً طراحی یکسانی رو دنبال کردند. به‌جز چند تغییر جزئی در نوار دوربین، واقعا سخت است که S23، S24 و S25 را از هم تشخیص بدهید. مطمئن باشید خیلی از افراد حاضر هستند که با شما شرط ببندند که  Galaxy S26 سال بعد هم همان نقش خسته‌کننده‌ی تکراری را خواهد داشت. این یعنی پتانسیل عظیمی که هدر رفته است، درحالی‌که سامسونگ می‌توانست کارهای خیلی بیشتری بکند.

در حالی که کانسپت‌ها نشان می‌دهند چه چیزهایی در دسترس قرار دارد ولی طراحی‌های تجاری در یک چرخه‌ی تکراری گرفتار شده‌اند.

البته سامسونگ در این چرخه‌ی یکنواخت تنها نیست. آیفون اپل حتی بدتر است. این شرکت با چنگ و دندان به موفقیت طراحی آیفون ۱۱ در سال ۲۰۱۹ چسبیده است؛ مثل سریالی خسته‌کننده که حاضر نیست تمام شود. حتی جدیدترین گوشی‌های چینی هم همه آن طراحی دایره‌ای شکل برای ماژول دوربین را از هم کپی کرده‌اند. این‌ها باعث شده است که هر طرف که نگاه کنید، احساس می‌کنید گوشی‌های امروزی در یک زمان فریز شده‌اند.

در دیجینوی بخوانید:

سامسونگ از پنل نمایشگر EL-QD با روشنایی ۴۰۰ نیت رونمایی کرد

بدتر از این موضوع، ما وارد عصری شده‌ایم که سخت‌افزار داخلی هم دیگر تفاوت چشم‌گیری ایجاد نمی‌کند. گوشی‌ای که دو سال پیش خریده‌اید، هنوز عکس‌های فوق‌العاده می‌گیرد، سرعت بالایی دارد و تقریبا به خوبی پرچم‌دارهای امروزی کار می‌کند. حتی گوشی‌های میان‌رده هم حالا پنج تا هفت سال پشتیبانی نرم‌افزاری دارند و با ویژگی‌های جدید به‌روز می‌شوند. در نتیجه، تولید گوشی‌های تقریبا یکسان، سال‌به‌سال، کم‌کم بی‌معنی می‌شوند. اینکه “چیزی رو که خراب نیست درست نکن” خوب است ولی این موضوع حالا تبدیل به بهانه‌ای برای سکون و ایستایی شده است.

Galaxy S26 لازم نیست خسته‌کننده باشد

پذیرفتن ریسک بزرگ‌تری در زمینه‌ی طراحی می‌تواند همان بلیط طلایی برای تعریف بهتر نسل‌های جدید و برگرداندن جذابیت به خطوط تولیدی باشد. حتی اگر سخت‌افزار داخلی تقریبا همان شکل قبلی باقی بماند، یک ظاهر تازه می‌تواند به مشتریان دلیل جدیدی برای ارتقا بدهد. این کار می‌تواند حداقل، علاقه‌مندان را برای محصول بعدی مشتاق نگه دارد.

برای خود سامسونگ، این مزیت منحصربه‌فرد وجود دارد که یک مجموعه‌ی بزرگ از شرکت‌های فناوری را زیر چتر خودش دارد که هر کدام اجزای اصلی گوشی هوشمند مانند پردازنده، دوربین، صفحه‌نمایش و غیره را طراحی و تولید می‌کنند. این شرکت‌ها می‌توانند و باید همکاری نزدیک‌تری داشته باشند تا محصولاتی واقعا منحصربه‌فرد و خلاقانه تولید کنند. اگر یک برند وجود داشته باشد که بتواند طراحی گوشی‌های هوشمند را زیر و رو کند، آن برند قطعا سامسونگ است. شروع استفاده از طراحان خلاق پشت کانسپت‌های جسورانه برای تولید مدل‌های آینده‌ی Galaxy S و Z قطعاً یک قدم عالی به حساب می‌آید.

گوشی تاشوی Polygon ثابت می‌کند که سامسونگ هنوز قوه‌ی تخیل طراحی بالایی دارد. حالا فقط باید جسارت به‌کارگیری آن را در محصولات واقعی بازار هم داشته باشد، نه فقط در ویترین نمایشگاه‌ها.