اوگنی نادلر، از نویسندگان مطالعه، اظهار داشت: «نتایج شگفت‌انگیز ما نشان می‌دهد که کاهش سطح سیستئین در موش‌های آزمایشگاهی، با فعال‌سازی مجموعه‌ای از مسیرهای زیستی مرتبط، به از دست رفتن سریع چربی منجر شد. گرچه دستیابی به کاهش وزن در درمان‌های بالینی همچنان یکی از اهداف مهم آینده است، در این مرحله بیشتر تحت‌تأثیر یافته‌های عمیق و بنیادی مربوط به متابولیسم قرار گرفته‌ایم.»
بیشتر بخوانید
توجه به این موضوع ضروری است که حذف سیستئین از رژیم غذایی انسان تقریباً غیرممکن است؛ زیرا این اسیدآمینه در تقریباً تمامی مواد غذایی وجود دارد. مهار تولید سیستئین از راه ژنتیکی نیز خطرات جدی برای سلامت به همراه خواهد داشت، زیرا این اسیدآمینه در عملکردهای حیاتی بدن ازجمله محافظت از اندام‌ها در برابر سموم و داروها نقش دارد.
دانشمندان معتقدند یافته‌هایشان دریچه‌ای تازه برای بررسی و درک فرآیند کاهش وزن گشوده است. به‌عنوان نمونه، آن‌ها اکنون قادرند با به‌کارگیری مهندسی ژنتیک، تولید سیستئین را به‌صورت انتخابی فعال کنند و تاثیر آن را بر کاهش وزن به‌طور دقیق‌تری مورد بررسی قرار دهند. اجرای این روش می‌تواند راه را برای ابداع تکنیک‌هایی به منظور محدودکردن این آمینواسید در انسان‌ها هموار کند و به آن‌ها در کاهش وزن کمک کند.
دان ال. لیتمن، نویسنده دیگر مقاله اظهار داشت: «با توجه به اینکه دستیابی به بیشترین کاهش وزن ناشی از کمبود سیستئین در موش‌ها منوط به ترکیب رژیم غذایی و حذف ژن بود، اکنون می‌توانیم تولید سیستئین را به‌طور ژنتیکی در سلول‌ها یا بافت‌های مشخص بازیابی و نقش هریک را در کاهش وزن مشاهده‌شده بررسی کنیم. امیدواریم در آینده بتوانیم با بهره‌گیری از بخش‌هایی از این فرآیند و بدون نیاز به حذف کامل سیستئین، به کاهش وزن مشابهی در انسان‌ها دست پیدا کنیم.»
مطالعه در مجله نیچر منتشر شده است.
source