نقد و بررسی فصل اول سریال Duster

1

سریال کلاسیک و هیجان‌انگیز Duster از سرویس آنلاین HBO Max ترکیبی از قهرمان عضلانی فیلم‌های اکشن قدیمی و جلوه‌های بصری چشم‌نواز و مدرن است که همه این‌ها در دل منظره‌ای نفس‌گیر از غرب وحشی دهه ۱۹۷۰ شکل می‌گیرد. بخش‌هایی از سریال Duster به طور اجتناب‌ناپذیری یادآور فیلم‌های جاده‌ای کلاسیک آن دوران است، به‌ویژه فیلم Easy Rider محصول ۱۹۶۹ (البته بدون موتورهای هارلی) و در عین حال، بزرگداشت بی‌پرده‌ای از چشم‌انداز جنوب‌غربی آمریکا دارد.

سریال Duster با تمام وجود، روح شهر فونیکس آریزونا را در خود جای داده است: از راننده فراری آزاد و بی‌قید جیم الیس (با بازی جاش هالووی بازیگر Lost و Mission: Impossible – Ghost Protocol) گرفته تا خودروی پلاک دار و نارنجی‌رنگ Plymouth Duster مدل دهه ۷۰ میلادی‌اش که با بنزین بدون سرب و وعده‌های جاده‌ای بی‌پایان سوخت‌گیری می‌کند.

ظاهر کلاسیک Duster به‌اندازه نسیمی خنک در روزی داغ از تابستان دلنشین است. این سبک غوطه‌ورکننده، بیننده را پای تلویزیون نگه می‌دارد و باعث می‌شود بتوان از برخی نقص‌های ساختاری سریال که در ادامه مشخص می‌شوند، چشم‌پوشی کرد. خالقان سریال، جی جی آبرامز و لاتویا مورگان به‌طرز تحسین‌برانگیزی موفق شده‌اند Duster را هم‌زمان هم قدیمی و هم تازه جلوه دهند، اثری که در عین زمان ناپذیری، پرانرژی و باطراوت است. همان‌طور که خودرویی که نام سریال از آن گرفته شده، قدرتمند و خوش‌ساخت است، Duster نیز سریالی است که آماده است تا به یکی از هیجان‌انگیزترین آثار جدید HBO Max بدل شود.

جاش هالووی به‌راحتی در نقش راننده فراری دهه هفتادی، جیم الیس، خوش می‌درخشد

جاش هالووی با جذابیتی متواضعانه، نقش جیم الیس را بازی می‌کند، مردی درستکار با میل بیش از حد به خطر. نقص‌های جیم، به‌ویژه ناتوانی‌اش در ارتباط عمیق گرفتن در یک مکان یا رابطه، مانع از آن می‌شود که به پدری تبدیل شود که در دلش می‌خواهد. جیم سرکش، با وجدان و راننده‌ای حرفه‌ای است که ترجیح می‌دهد زندگی‌اش را در سایه پیش ببرد، تا زمانی که پای خانواده‌اش به میان کشیده شود. در بسیاری از صحنه‌های Duster، جیم همان رفیق جاده‌ای و هم‌پیاله‌ای ایده‌آلی است که به همان اندازه که به کارش جدی است، به خوش‌گذرانی هم علاقه دارد.

در پس ظاهر شیک و بیش از حد راحت جیم، روح و جوهری وجود دارد که در نهایت خودش را نشان می‌دهد. هالووی با پیچیدگی‌هایی که به شخصیت می‌افزاید، وجه انسانی جیم را آشکار می‌سازد و کلیشه بودن او به‌عنوان یک شخصیت دهه هفتادی را از بین می‌برد. راز بزرگ جیم این است که درواقع فردی حسابگر است، هیچ‌گاه شتاب‌زده عمل نمی‌کند، اما همیشه آماده است در صورت لزوم وارد عمل شود. جالب آنکه، جیم حتی برادری به نام جوی دارد که نزد رئیس خلافکارشان، ازرا ساکسون (با بازی قانع‌کننده کیت دیوید)، عزیزتر و خوش‌نام‌تر است.

با این حال، شاید جیم حتی دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت سریال هم نباشد. ریچل هیلسون در نقش نینا هیز، مأمور آتشین و خستگی‌ناپذیر FBI، صحنه‌های بسیاری از سریال Duster را از آن خود می‌کند. نینا که به طور آزادانه از روی شخصیت واقعی سیلویا ماتیس، نخستین زن سیاه‌پوست در FBI، الهام گرفته، با جیم همراه می‌شود تا توطئه‌ای را کشف کنند که از دل جهان زیرزمینی خلافکاران فونیکس آغاز شده و تا لایه‌های بالای خود FBI نفوذ کرده است. این دو به‌طرز غافلگیرکننده‌ای تبدیل به یک زوج «پلیسی رفیق‌وار» فوق‌العاده می‌شوند. هیلسون، که پیش‌تر در سریال‌های This Is Us و Love, Victor بازی کرده، در سریال Duster احتمالاً بهترین بازی حرفه‌ای خود را به نمایش گذاشته است.

سریال Duster دقیقاً مثل خودرویی که به نام آن است: کلاسیک، شیک و ساخته‌شده برای ماجراجویی است

Duster برای تماشای شبانه یک انتخاب ایده‌آل است و توانایی نادری در جذب مخاطب بدون سنگین کردن بیش از حد داستان دارد. موسیقی متن آن کاملاً مناسب فضای دهه هفتاد است و به‌جرئت یکی از بهترین ویژگی‌های سریال محسوب می‌شود. در مقایسه با فصل دوم سریال Poker Face که آن هم حال‌وهوایی قدیمی دارد، Duster در نوستالژی دهه ۷۰ غوطه‌ور است؛ زمانی که آن دهه هنوز زنده بود. Duster باعث می‌شود بهترین‌های دهه ۷۰ نو و زنده احساس شوند، در حالی که سریالی مانند Poker Face، صرفاً در تلاش برای بازسازی ظاهر آن دوران است.

در Duster شخصیت‌ها از تلفن‌های سکه‌ای در دل بیابان استفاده می‌کنند، شماره‌ها را در دفترچه‌های رولودکس نگه می‌دارند و مکالمه‌های رو در رو را به‌عنوان روش اصلی کشف اطلاعات و کارآگاهی به کار می‌گیرند. این عناصر باعث خلق صحنه‌هایی می‌شوند که حضور و فوریت بیشتری دارند و روابط میان شخصیت‌ها را عمیق‌تر و طبیعی‌تر جلوه می‌دهند، بی‌آنکه فناوری‌های مدرن سدی در برابرشان باشند. سریال Duster فوراً حال‌وهوای خاص و لذت‌بخشی را به وجود می‌آورد، همانند گوش دادن به آلبوم «بهترین آهنگ‌ها» در حالی که پنجره ماشین پایین است و خورشید می‌تابد.

اگرچه سریال Duster گاهی از مسیر داستانی‌اش خارج می‌شود و با معرفی شخصیت‌هایی فرعی، سعی دارد جهان داستان را برای فصل دومی احتمالی گسترش دهد، این سریال زمانی در اوج خود است که چشم از جاده برنمی‌دارد. جیم و نینا، هوشمند، جذاب و با طراحی کلاسیکی هستند که جذابیت گسترده‌ای دارند، از آن دست شخصیت‌هایی که حاضر می‌شوید به خاطرشان سوار ماشین شوید، فارغ از اینکه مقصد کجاست. در نهایت، Duster به‌خوبی میان هیجان‌های کلاسیک و قلبی تپنده و ماندگار تعادل برقرار کرده است. وقتی این سریال کنترل را در دست دارد و هر دو دست روی فرمان است، تماشای آن واقعاً لذت‌بخش می‌شود.