در نگاه اول، آمارها نویدبخش‌اند: انسان در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری در تاریخ غذا تولید می‌کند، اما موفقیت عمدتاً در چند منطقه‌ی خاص و محدود موسوم به «سبد نان» روی داده است. کشورهایی مانند اوکراین و روسیه که بیش از یک‌سوم صادرات جهانی گندم و جو را تأمین می‌کنند، از جمله مراکز اصلی تولید هستند. با‌این‌حال، مناطق دیگر نیز دراثر تغییرات اقلیمی در مسیر تجربه‌ی کاهش شدید برداشت محصولات قرار دارند.
به‌گزارش وایرد، پژوهشی تازه نشان می‌دهد کاهش تولید غذا پیامدی جهانی دارد، چراکه تغذیه‌ی جمعیت رو‌به‌رشد زمین نه‌تنها دشوارتر، بلکه پرهزینه‌تر خواهد شد. این موضوع هم معیشت کشاورزان را تهدید می‌کند و هم سفره‌ی خانواده‌ها را کوچک‌تر می‌سازد.
با ادامه‌ی روند فعلی گرمایش زمین، تا پایان قرن جاری عملکرد شش محصول غذایی اصلی به‌طور متوسط بیش از ۱۱ درصد کاهش خواهد یافت. برخلاف انتظار، کاهش عمدتاً در زمین‌های پربازده و پیشرفته روی می‌دهد، نه در نواحی فقیر و حاشیه‌ای. مناطقی مانند میدوست آمریکا که تاکنون از مهم‌ترین مراکز تولید ذرت و سویا در جهان بوده‌اند، به‌شدت آسیب‌پذیر خواهند شد.
شش محصول غذایی اصلی بیش از ۱۱ درصد کاهش خواهند یافت
نمونه‌هایی از آثار تغییرات، همین حالا نیز مشاهده می‌شود: سیلاب‌ها در تاجیکستان برنج‌زارها را نابود کرده‌اند، باران‌های سنگین خیارهای اسپانیا را از بین برده‌اند و توفان‌های بهاری در آمریکا میلیون‌ها دلار خسارت به مزارع وارد ساخته‌اند. در سال‌های گذشته، موج‌های گرما باعث کاهش شدید محصولاتی مانند بلوبری، زیتون و انگور شدند.
دیدگاه کارشناسان کشاورزی، مانند اندرو هالتگرن از دانشگاه ایلینوی، بر این موضوع تأکید دارد که کشاورزی آسیب‌پذیرترین بخش اقتصاد در برابر تغییرات آب‌و‌هوایی است، بخشی که هر نوسان جوی، مستقیماً بر آن اثر می‌گذارد.
بر پایه‌ی نگرانی‌ها، تلاش‌هایی برای مقابله با چالش‌ها در جریان است. کشاورزان در حال آزمایش محصولات مقاوم‌تر، تغییر زمان کاشت، اصلاح مصرف کود و آب و ایجاد زیرساخت‌هایی مانند مخازن ذخیره‌ی آب هستند. این اقدامات نشانه‌ی تلاش برای سازگاری است، اما پرسش اساسی این‌جاست که آیا چنین اقداماتی می‌توانند با سرعت تغییرات اقلیمی همگام شوند؟
برای پاسخ به پرسش، تیمی از پژوهشگران به سرپرستی هالتگرن، داده‌های کشاورزی و اقلیمی ۵۴ کشور را از دهه‌ی ۱۹۴۰ تا‌به‌امروز تحلیل کرده‌اند. تمرکز بررسی بر شش محصول اساسی یعنی ذرت، گندم، برنج، مانیوک (کاساو)، ذرت خوشه‌ای (سورگوم) و سویا بوده که در مجموع، دوسوم از انرژی غذایی انسان را تأمین می‌کنند.
بیشتر بخوانید
یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که اقدامات سازگارانه می‌توانند بخشی از کاهش‌ها را جبران کنند، اما توان مقابله‌ی کامل با تبعات گرمایش زمین را ندارند. بر اساس برآوردها، با هر یک درجه افزایش دمای زمین، سهم هر نفر از غذای روزانه‌اش حدود ۱۲۰ کالری کاهش می‌یابد. حتی با درنظر‌گرفتن اثرات مثبت احتمالی، مانند افزایش فصل رشد یا بیشتر‌شدن کربن دی‌اکسید، همچنان در سناریوی فعلی تنها یک‌سوم از کاهش‌ها جبران‌پذیر خواهد بود.
هالتگرن هشدار می‌دهد که گرم‌شدن سه درجه‌ای زمین نسبت به سال ۲۰۰۰، می‌تواند به کاهش ۱۳ درصدی مصرف روزانه‌ی کالری منجر شود. این رقم معادل حذف یک وعده‌ی کامل غذایی، مانند صبحانه یا حدود ۳۶۰ کالری در روز برای هر نفر است.
source