استیو ویلسون، کهنهسرباز آمریکایی در ۱۷ سالگی به ارتش پیوست و نزدیک به دو دهه در پایگاههای مختلف، از جمله کرهی جنوبی خدمت کرد. در همانجا با همسرش آشنا شد و پس از پایان خدمت، در ۳۸ سالگی به زادگاهش در کلرادو بازگشت و بهعنوان کارمند ایالتی مشغول به کار شد.
بهنوشتهی بینزساینسایدر، ویلسون هرگز تصور نمیکرد روزی دوران بازنشستگیاش را خارج از آمریکا سپری کند، اما پس از تحقیق دربارهی مقاصد محبوبی مثل تایلند، مالزی و کاستاریکا، در نهایت تصمیم گرفت همراه همسرش به کرهی جنوبی بازگردد؛ کشوری که ابتدا حتی در فهرست گزینههایشان نبود.
پس از آنکه ویلسون و همسرش متوجه شدند اتباع کرهای و همسرانشان میتوانند برای اقامت اقدام کنند، روند اخذ ویزا را آغاز کردند و فقط طی دو ماه و نیم موفق به دریافت کارت اقامت شدند. ویلسون و همسرش شهر پیونگتک را برای زندگی انتخاب کردند؛ شهری نزدیک به پایگاه نظامی آمریکا که دسترسی آسان به فروشگاههای بزرگ ارتشی، سیستم حملونقل عمومی و امکانات رفاهی دارد. آنها با حدود ۲۶۰ هزار دلار، آپارتمانی چهارخوابه در این شهر خریدند. هزینههای زندگی آنها اکنون تقریباً نصف زمانی است که در کلرادو ساکن بودند.
با وجود نگرانی اولیهی همسر ویلسون از تطبیق فرهنگی، این کهنهسرباز بهدلیل تجربهی زندگی قبلی در کرهی جنوبی سازگاری چندانی نیاز نداشت. اگرچه او بهطور کامل به زبان کرهای را مسلط نیست، اما با کمک اپلیکیشنهای ترجمه و تعامل روزمره توانست نیازهایش را رفع کند. او زندگی در کنار ترکیبی از نظامیان بازنشسته آمریکایی، شهروندان کرهای و کارکنان قراردادی را متنوع و لذتبخش توصیف میکند.
مقالههای مرتبط:
ویلسون حالا از سبک زندگی جدیدش لذت میبرد؛ دیگر خبری از شیفتهای فشرده و تماسهای کاری نیست. او و همسرش برنامهای انعطافپذیر دارند: ورزش، بازارگردی، وقتگذرانی در کافهها و خرید از بازارهای محلی. او حتی به علاقهی قدیمیاش، ساخت مدلهای مینیاتوری، بازگشته و کانالی در یوتیوب راهاندازی کرده است.
اکنون ویلسون زمان بیشتری برای خانواده دارد و از طرفی سرگرمیهایی را دنبال میکند که سالها به تعویق افتاده بودند. ویلسون این دوره از زندگیاش را فرصتی برای کشف دوبارهی خود توصیف میکند.
source