نقد و بررسی فیلم Superman؛ اثری از جیمز گان که فراتر از انتظارات است

1

در چند دهه اخیر، هالیوود شاهد رشد چشمگیر فرنچایزهای فیلم‌های ابرقهرمانی بوده است؛ به‌ویژه دنیای سینمایی مارول. اما در حالی‌ که مارول به قله‌های خیره‌کننده‌ای رسیده، دنیای دی‌سی در تلاش بوده تا به موفقیتی مشابه دست یابد. با این حال، به نظر می‌رسد که با فیلم Superman به کارگردانی جیمز گان، همه چیز در آستانه تغییر است.

زیر نظر مدیریت‌های پیشین، دنیای توسعه‌یافته دی‌سی (DCEU) هرگز نتوانست جایگاه محکمی پیدا کند. هرچند موفقیت‌هایی چون فیلم Wonder Woman و فروش یک میلیارد دلاری فیلم Aquaman وجود داشت، اما DCEU همیشه چند قدم (یا بیشتر) از MCU عقب‌تر بود. در این میان، جیمز گان و پیتر سفرن به‌عنوان مدیران جدید استودیوی DC منصوب شدند.

حالا استودیوی DC در حال راه‌اندازی یک دنیای جدید و نیمه ‌ریبوت‌ شده است که بخش‌هایی از DCEU را حفظ و بازسازی کرده است. یکی از مهم‌ترین این بخش‌ها، فیلم Superman به نویسندگی و کارگردانی جیمز گان است که در آن دیوید کورنسوت نقش کلارک کنت و ابرقهرمانش را از هنری کویل به ارث برده است.

جیمز گان که پیش‌تر با فیلم Guardians of the Galaxy Vol. 1 بخش کیهانی دنیای مارول را ساخت و با دو دنباله موفق آن را ادامه داد، حالا از مارول جدا شده و سکان هدایت خلاقانه دنیای دی‌سی را به دست گرفته است. فیلم Superman، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین پروژه این مسیر جدید است.

فیلم Superman جیمز گان: شروعی بی‌نقص برای دنیای جدید DC

سپردن یکی از نمادین‌ترین شخصیت‌های دی‌سی به جیمز گان و آغاز کل یک دنیای سینمایی با او، تصمیمی جسورانه بود. جیمز گان به شوخ‌طبعی خاص و سبک داستان‌سرایی منحصر‌به‌فردش شهرت دارد؛ سبکی که همیشه هم برای همه جواب نمی‌دهد. اما چیزی که همیشه در آثارش نمایان است، اهمیت قائل شدن برای شخصیت‌هاست و این در فیلم Superman به‌وضوح دیده می‌شود.

در هسته اصلی، فیلم Superman داستانی درباره کشمکش با هویت است، به‌ویژه در دنیایی که دیگران (از والدین گرفته تا شبکه‌های اجتماعی) نقش زیادی در شکل‌گیری این هویت دارند. جیمز گان، طنز همیشگی‌اش را (با لحنی ملایم‌تر برای مخاطب عام) به فیلم تزریق کرده و سکانس‌های اکشن هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده‌ای خلق کرده است. نتیجه، فیلمی ابرقهرمانی است که برای همه تماشاگران قابل لذت بردن است.

تماشای فیلم Superman نیازی به پیش‌زمینه ندارد

صحبت درباره فیلم Superman جیمز گان، بدون در نظر گرفتن جایگاهش در ژانر فیلم‌های ابرقهرمانی ممکن نیست. در سال‌های اخیر، بحث‌های زیادی درباره خستگی مخاطب از این ژانر و افت فروش آثار مارول مطرح شده است. در چنین شرایطی، راه‌اندازی یک فرنچایز جدید شاید ریسک‌پذیر باشد، اما فیلم Superman دقیقاً همان چیزی است که نیاز داریم.

با اینکه DCU جدید نوعی ریبوت ناقص است، برای تماشای فیلم Superman نیازی به آشنایی با آثار قبلی یا حتی پیشینه شخصیت سوپرمن ندارید. جیمز گان از روایت دوباره داستان منشأ کلارک کنت صرف‌نظر کرده اما آن را به‌اندازه‌ای توضیح می‌دهد که تازه‌واردها هم متوجه شوند.

فیلم Superman تجربه‌ای تازه در ژانر ابرقهرمانی است، چون تماشای آن نیازی به «تکلیف انجام دادن» ندارد. هرچند دیدن فیلم‌هایی مثل Thunderbolts که بر اساس پیشینه شخصیت‌ها ساخته شده‌اند، پاداش خاص خود را دارد، اما پس از سال‌ها تماشای فیلم‌هایی که نیاز به پیش‌زمینه دارند، لذت تماشای یک آغاز تازه و مستقل، کاملاً محسوس است.

دیوید کورنسوت، ریچل بروزناهان و نیکلاس هولت: بازیگرانی بی‌نقص

فیلمنامه هوشمندانه جیمز گان با اجرای بی‌نقص بازیگران جان می‌گیرد. دیوید کورنسوت نسخه‌ای چندلایه از مرد فولاد ارائه می‌دهد: از کلارک کنت فروتن گرفته تا سوپرمنی پرشور و دلگرم‌کننده. نوعی گرما و اصالت در نقش‌آفرینی‌اش دیده می‌شود که یادآور نسخه‌های کلاسیک شخصیت است و او را به یک محبوب جدید تبدیل خواهد کرد.

در کنار او، ریچل بروزناهان در نقش لوییس لین و نیکلاس هولت در نقش لکس لوتر حضور دارند که هر یک جنبه‌های متفاوتی از سوپرمن را نمایان می‌سازند. شیمی میان کورنسوت و بروزناهان در صحنه‌ها به‌خوبی حس می‌شود و رابطه‌شان واقعی و احساسی است. به همین ترتیب، تقابل میان کورنسوت و هولت نیز پرتنش و جذاب است و آن‌ها را به دشمنان کلاسیک خوبی بدل می‌کند.

شاید بزرگ‌ترین غافلگیری فیلم، ایفای نقش ادی گاتگی در نقش میستر تریفیک باشد که در کنار نیتن فیلیون (در نقش گرین لنترن) و ایزابلا مرسد (در نقش هاک‌گرل) عضو تیم Justice Gang است. گرچه همه این شخصیت‌ها روابط درونی جالبی دارند، اما میستر تریفیک از بقیه متمایزتر است.

در کنار ابرقهرمان‌ها، گروهی از شخصیت‌های روزنامه Daily Planet نیز در فیلم حضور دارند که نقش زیادی در داستان ندارند اما به غنای جهان دی‌سی کمک می‌کنند. تنها نکته منفی برای من، پرداخت نسبتاً ضعیف برخی شخصیت‌های فرعی بود، اما با توجه به اینکه تمرکز فیلم بر سوپرمن است، این مسئله قابل درک است.

فیلم Superman: فیلمی برای همه

در نهایت، فیلم Superman یک بلاک‌باستر تابستانی بی‌نقص است. فیلمی سرشار از اکشن، طنز و احساس که مخاطب را در طول بیش از دو ساعت کاملاً درگیر می‌کند و در عین حال چیزی متفاوت از دیگر آثار ابرقهرمانی ارائه می‌دهد. گان موفق شده شخصیتی شناخته‌شده و محبوب را با داستانی تازه بازآفرینی کند، بی‌آنکه به ریشه‌ها خیانت کند.

من امید زیادی به فیلم Superman داشتم؛ هم به‌عنوان تفسیری تازه از نماد دی‌سی و هم به‌عنوان آغازگر DC Universe، و فیلم جیمز گان از همه آن‌ها فراتر رفت. فیلم پر از غافلگیری‌هایی است که حتی طرفداران قدیمی را هم خوشحال خواهد کرد و در عین حال برای تمام اعضای خانواده سرگرم‌کننده است. اثری کلاسیک در ژانر ابرقهرمانی که تکراری احساس نمی‌شود.

در نتیجه، فیلم Superman اثری است که هم برای آن‌هایی که سه دهه است فیلم‌های ابرقهرمانی تماشا می‌کنند و هم برای تازه‌واردان یا کسانی که مدتی از ژانر دور بوده‌اند، رضایت‌بخش خواهد بود. بعد از تماشای فیلم Superman، بیش از همیشه مشتاقم ببینم جیمز گان و پیتر سفرن در ادامه چه برنامه‌ای برای DC Universe دارند.