خودرو جدید لانزانته با نام ۵۹-۹۵، برخلاف بسیاری از رقبا، ظرفیت سه سرنشین دارد. طراحی خودرو یادآور مک‌لارن F1 افسانه‌ای با صندلی وسط برای راننده است و توسط همان شرکتی ساخته شده که پیش‌تر نسخه‌ی مسابقه‌ای F1 GTR را برای استفاده‌ی خیابانی بازطراحی کرده بود.
ابرخودرو ۵۹-۹۵ بر اساس شاسی خودروهای مک‌لارن توسعه یافته و در کنار مک‌لارن اسپیدتیل و GMA T.50 به باشگاه کمیاب سوپراسپرت‌های سه‌نفره می‌پیوندد.
نام ۵۹-۹۵ اشاره‌ای است به خودرو شماره‌ی ۵۹ که در سال ۱۹۹۵ با مدیریت لانزانته در مسابقه‌ی لمانز پیروز شد. از این خودرو ۵۹ دستگاه تولید می‌شود.
موتور V8 تویین‌توربو چهار لیتری مک‌لارن در قلب خودرو بیش از ۸۵۰ اسب‌بخار قدرت و ۸۸۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. سیستم هیبریدی در کار نیست و نیرو فقط از طریق گیربکس ۷ سرعته‌ی دوکلاچه SSG به محور عقب منتقل می‌شود.
برای کاهش وزن، شاسی یکپارچه و بدنه‌ی فیبرکربنی در نظر گرفته شده تا وزن خودرو به ۱۲۵۰ کیلوگرم برسد؛ البته این عدد با سفارش پکیج LM30 حاصل می‌شود که شامل رینگ‌های فورج‌کاری‌شده، سیستم اگزوز تیتانیومی، پوشش‌های طلایی برای عایق حرارتی و چند قطعه‌ی سبک‌وزن دیگر است.
با وجود طراحی آشنا، هیچ نشانی از برند مک‌لارن روی بدنه دیده نمی‌شود. لانزانته صرفاً از زبان طراحی آن الهام گرفته و با اضافه‌کردن باله‌ی متحرک عقب و رنگ خاکستری به ارزش‌های F1 GTR وفادار مانده است.
خودرو در جشنواره‌ی سرعت گوودوود معرفی شد و فعلاً با عنوان «کانسپت با نیت تولید» شناخته می‌شود و احتمالاً به همین دلیل کابین خودرو هنوز به‌طور کامل رونمایی نشده است.
مقاله‌های مرتبط
قیمت پایه‌ی ۵۹-۹۵ در بریتانیا ۱٫۲ میلیون پوند (حدود ۱٫۶۳ میلیون دلار) اعلام شده که بسیار کمتر از اسپیدتیل با قیمت ۲٫۱ میلیون پوندی است؛ اما حدود ۴٫۵ برابر بیشتر از یک مک‌لارن 750S تمام می‌شود.
source