۶۶ سال پس از آنکه یک هواشناس جوان بریتانیایی در اعماق یخ‌های جنوبگان ناپدید شد، حرکت آرام اما بی‌امان یک یخچال طبیعی، راز مرگ او را برملا کرد و به معمای ناپدیدشدن او پایان داد. کشف بقایای انسانی، وسایل شخصی و شناسایی هویت از طریق فناوری دی‌ان‌ای، با روایتی از شجاعت، خطر و جست‌وجوی بی‌پایان در سردترین نقطه‌ی زمین، داستان فراموش‌شده‌ی دنیس بل را که در سمت راست تصویر دیده می‌شود، دوباره زنده کرده است.
به‌گزارش نیوساینتیست، بقایای پیکر دنیس «تینک» بل، هواشناس بریتانیایی که ۶۶ سال پیش در مأموریتی در جنوبگان جان خود را از دست داده بود، پس از سال‌ها انتظار پیدا و به کشورش بازگردانده شد. این جوان ۲۵ ساله، در ژوئیه ۱۹۵۹ برای مأموریت دو ساله‌ی «پیمایش وابستگی‌های جزایر فالکلند» که بعدها به «پیمایش جنوبگان بریتانیا» (BAS) تغییر نام داد، راهی جنوبگان شد. او به همراه یک همکار، در حال عبور از یخچالی طبیعی در جزیره کینگ جرج، نزدیک شبه‌جزیره‌ی جنوبگان بود که سرنوشتش به شکلی تلخ رقم خورد.
پیکر دنیس «تینک» بل پس از سال‌ها انتظار پیدا و به کشورش بازگردانده شد
سقوط ناگهانی بل به درون شکاف عمیق یخی، آغاز حادثه بود. او در ابتدا زنده ماند و با فریاد درخواست کمک کرد. همکارش طنابی را پایین فرستاد و او آن را به کمربندش بست. وقتی تنها چند لحظه با نجات فاصله داشت، کمربند پاره شد و بل دوباره به اعماق شکاف فرو افتاد، البته این بار بدون آنکه صدایی از او شنیده شود.
همکار بل با دست‌هایی یخ‌زده خود را به پایگاه رساند، اما سرمای مرگبار و طوفان‌های قطبی، ادامه‌ی عملیات نجات را غیرممکن کرد. ایون هاپکینز، از پیمایش جنوبگان بریتانیا، درباره‌ی آن سال‌ها می‌گوید کار در جنوبگان در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ پر از خطرهای مرگبار بود و از‌دست‌رفتن جان اعضای تیم‌ها، امری دور از انتظار محسوب نمی‌شد. به‌گفته‌ی او، به‌طور میانگین یک درصد احتمال داشت که پژوهشگران هیچ‌وقت از مأموریت برنگردند. محیط به‌شدت سخت و خطرناک بود و آن‌ها به‌سادگی همکاران خود را از دست می‌دادند.
بیشتر بخوانید
اوایل امسال، پژوهشگران ایستگاه لهستانی قطب جنوب آرکتوفسکی در جزیره کینگ جرج، قطعاتی از استخوان را بر سطح یخچال طبیعی یافتند که در طول سال‌ها با حرکت آرام اما قدرتمند یخ جابه‌جا شده بود. هاپکینز می‌گوید: «یخچال شبیه یک خشک‌کن غول‌پیکر است که همه‌چیز را مدام می‌چرخاند. اینکه حالا فقط با قطعات استخوان روبه‌رو هستیم، نشان می‌دهد چه نیروهای عظیمی در کارند.»
بقایا ابتدا با کشتی تحقیقاتی سر دیوید اتنبرو به جزایر فالکلند منتقل شد و سپس، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا آن را به لندن رساند. فرایند شناسایی به کمک دنیز سایندرکومب کورت، پژوهشگر کالج کینگ لندن، انجام شد. او با مقایسه‌ی دی‌ان‌ای به‌دست‌آمده با نمونه‌های برادر و خواهر بل، هویت این هواشناس را تأیید کرد. خانواده‌ی او در بیانیه‌ای اعلام کردند پس از این همه سال، از پیدا‌شدن برادرشان «بهت‌زده و شگفت‌زده» شده‌اند.
تیم لهستانی علاوه بر بقایای انسانی، صدها وسیله‌ی شخصی متعلق به بل را نیز پیدا کردند. وسایلی از جمله بقایای تجهیزات رادیویی، یک چراغ‌قوه، چوب‌های اسکی، ساعت مچی حکاکی‌شده، یک چاقو و ساقه‌ی پیپی از جنس ایبونیت، کشف شد که همگی به بل تعلق داشتند.
source