تا 64% صرفه جویی کنید و یک هدیه رایگان دریافت کنید. اشتراک در "
هنگامی که شما از پیوندهای وابسته ما استفاده می کنید، ممکن است کمیسیون دریافت کنیم. با این حال، این بر توصیه های ما تأثیری ندارد.

هیچ چیز در طرح‌ریزی دستی خسته‌کننده‌تر از پاره‌شدن نیست – یعنی زمانی که چوب به جای اینکه بریده شود، به تکه‌های کوچک پاره می‌شود. در طول سال‌ها، راه‌حل‌هایی را برای از بین بردن آن جمع‌آوری کرده‌ام و راه‌حل‌های زیر را مفیدترین آنها دانستم.
هر زمان که در یک نمایشگاه نجاری مشغول کار در غرفه هستم، این احتمال وجود دارد که برخی از کارگران چوبی که فقط با ابزارهای برقی کار می کنند کمی غم و اندوه را به من بدهند. معمولاً با چند طعنه در حین نمایش دستی شروع می شود ("هی رفیق کجا آن چیز را وصل می کنی؟").
اما من همیشه از لحظاتی که شروع به پرسیدن سوالات واقعی می کنند لذت می برم. این سوال مورد علاقه من است (کمی ویرایش شده تا سس تر شود):
آنها می گویند: "پس آقای هندپلین". بیایید فرض کنیم که یک تخته هیکوری دارید که 8 اینچ از درختی که روی یک تپه رشد کرده است. تخته در باد است و کلاهبردار خوبی نیز در آن وجود دارد. چگونه آن تخته را صاف می کنی؟»
من پاسخ می‌دهم: «اوه این آسان است. "من با تبر پهن خود شروع می کنم."
"تبر؟" آنها می گویند، سردرگمی در پیشانی آنها پخش شده است.
"بله، من تخته را به طول 12 اینچ خرد می کنم و آنها را به اجاق هیزمی می خورم."
می‌دانم که به نظر می‌رسد مانند هذل‌العمل جنوبی (که من مستعد آن هستم)، اما وقتی می‌گویم بهترین راه برای کاهش مشکلات پارگی شما (هم با ابزار دستی و هم با ابزارهای ماشینی) جدی‌تر هستم، انتخاب دقیق انبار است.
حدود هفت سال پیش من با سام شریل و مایکل رومانو روی پروژه ای کار کردم تا کارگران چوب را تشویق به استفاده از الوار در پروژه های خود کنند که کارگران چوب از درختان شهری که از بین رفته یا محکوم به فنا شده بودند برداشت می کردند.
یکی از این پروژه‌ها میز ناهارخوری بزرگی بود که شریل با استفاده از یک بلوط غول پیکر ساخته بود. میز خوب بود، اما داستان پشت آن نبود.
الوار میز از شاخه‌های بزرگ بلوط در مقیاس ژوراسیک به دست آمده بود. تخته ها پهن بودند (مثل تخته ها) اما همچنان چوب واکنش بودند. چوب شاخه. چوب ناخواسته
هنگامی که شریل و رومانو رفتند تا چوب را خشک کنند و آن را روی سطح آن قرار دهند، چوب خود تخریب شد. تاب خورد، تقسیم شد. آنها داستان های وحشیانه ای از چگونگی منفجر شدن (بله، منفجر شده) در هواپیما تعریف کردند. به گفته شریل، آنها اکثر چیزهایی را که بریده بودند از دست دادند.
این داستان تا به امروز با من است. وقتی تابلوهایم را برای هر پروژه ای انتخاب می کنم. من در ارتباط با دانه های تخته های در دست هستم. اگر دانه به خوبی از طریق تخته برعکس شود، از تخته می گذرم یا آن را به طول های کوتاه می بینم، که ممکن است برای من دردسر ایجاد نکند.
که ضایع کننده به نظر می رسد. اما گرانبهاترین کالا در نجاری چوب نیست، بلکه زمانی است که برای کار (یا قصابی) آن صرف می کنیم. فقط با انتخاب بیشتر می توانید کار خود را سریعتر و آسان تر کنید.
همه باید سنگسار شوند وقتی مقداری پارگی دارم که نمی توانم آن را رام کنم، اولین جایی که برمی گردم سنگ های تیزکننده ام است. اتوی تیز تا حد زیادی پارگی را کاهش می دهد.
برای من تیز کردن مثل تعویض روغن ماشینم است. کثیف و وقت گیر است، اما شما آن را به طور منظم انجام می دهید وگرنه سرانجام بلای جانتان خواهد آمد.
بنابراین من یک فاشیست تیزبین نیستم. من تیز کن خوبی هستم، اما پنج تا 10 دقیقه بیشتر طول نمی کشد تا یک میکروبیول را تجدید کنم. اما من کاملاً معتقدم که اتوی تیز دومین راه خوب برای کاهش پارگی هنگام کار با دست است.
این باور وقتی ابزارهایم را تیز می کنم و توجه من به لبه هر ابزار را تنظیم می کند من را راهنمایی می کند. در اینجا کارهای تیز کردن معمولی من در مغازه من به نظر می رسد:
برای من، تیز کردن در پایان یک پروژه شروع می شود. با تکمیل تکه مبلمان و فشار مهلت مقرر، چند ساعت وقت می‌گذارم تا ابزارم را تیز کنم. من همیشه آهن اتصال دهنده ام را تیز می کنم، صاف می کنم و هواپیماها را مسدود می کنم. اگر از هر اسکنه ای برای بیش از یک پاره سریع استفاده کنم، آن ها را سنگ چین می کنم. سپس از طریق بقیه جعبه ابزار حرکت می کنم. هر هواپیمای نازک کاری (مانند هواپیماهای روتر، شانه، پرکننده و گاوآهن) و هواپیماهای قالب گیری که من استفاده می کنم، تیز می شوند. من همچنین چاقوهای علامت گذاری، هواپیمای جک، مارپیچ ها و سنج های علامت گذاری را بررسی خواهم کرد. اگر کسل کننده هستند، آنها را لمس می کنم.
من این کار را در پایان پروژه انجام می دهم، بنابراین وقتی یک قطعه مبلمان جدید را شروع می کنم، همه چیز آماده است. نگهدارنده مقعد؟ شاید. اما وقتی پروژه بعدی را می‌سازم، از تیز کردن دست نمی‌کشم، مگر اینکه ابزاری را با انداختن آن یا ضربه زدن به میخ آسیب برسانم، یا هواپیمای صاف‌کننده‌ام پاره شود.
اگر هواپیماهای دیگر من را درگیر کند، معمولاً می‌توانم صبر کنم. اما پاره شدن در مرحله هموارسازی یک پروژه، نبردی ناامیدکننده است. می‌توانید دسته‌ای از استراتژی‌های مختلف را برای از بین بردن پارگی امتحان کنید، اما اولین مورد باید این باشد که آهن هواپیمای صاف‌کننده خود را صاف کنید و دوباره امتحان کنید.
بیشتر علاقه‌مندان به هواپیمای هندی می‌دانند که در سراسر اقیانوس آرام، فرهنگی وجود دارد که حتی بیشتر از ما نسبت به مکانیک بریدن چوب با هواپیما وسواس دارد.
البته من در مورد ژاپنی‌ها صحبت می‌کنم که مسابقات دست‌پلانینگ را برگزار می‌کنند که در آن رقبا می‌بینند چه کسی می‌تواند طولانی‌ترین و نازک‌ترین اصلاح را با عرض کامل انجام دهد.
آنها ضخامت این تراشه های قهرمان را برحسب میکرون اندازه گیری می کنند. و نتایج اغلب تحت تأثیر آب و هوا است. یک روز مرطوب، تراشه ها را چند میکرون متورم می کند.
متأسفانه، نجاری‌های غربی با ایجاد براده‌های بسیار نازک وسواس پیدا کرده‌اند، که لازم است هواپیماها را با نت بسیار بالا تنظیم کنند. اشکال این فلسفه این است که به جای چیزهای خوب، روی زباله ها تمرکز می کند. تراشه ها دور ریخته می شوند، یادتان هست؟ این سطح کار به دست آمده است که ما نگه می داریم.
شما می‌خواهید بتوانید ضخیم‌ترین اصلاحی را که می‌توانید انجام دهید، بدون اینکه پارگی، پچ پچ یا نیازی به بزرگ‌کردن مانند کونان بربر داشته باشید. تراشیدن ضخیم شما را با گذرهای کمتری از سطح صاف کننده از روی قطعه کار خود به انجام می رساند.
پس اصلاح شما چقدر باید ضخیم باشد؟ سؤال خوبی بود. اکثر مردم در مورد گرفتن تراشه هایی با ضخامت کمتر از 0.002 اینچ صحبت می کنند. یا در مورد تراشه های "زیر تو" صحبت می کنند. بله، همه اینها بسیار تجربی است، به جز این واقعیت که تعداد کمی از کارگران چوب واقعاً می دانند که چگونه ضخامت اصلاح را اندازه گیری کنند. یک کولیس صفحه را به اندازه کافی محکم فشار دهید و می توانید تقریباً هر اصلاحی را به یک اصلاح "sub-thou" تبدیل کنید. کمپرس چوب. خم های فلزی.
بنابراین به جای آن به سراغ نشانه های بصری می روم.
ضخیم تر سریعتر است. اصلاح قابل توجهی مانند این، تعداد پاس‌های شما را کاهش می‌دهد، اما می‌تواند احتمال پارگی شما را افزایش دهد.
اگر چوب رفتار خوبی داشته باشد، من به اصلاح مات می روم – یعنی تا زمانی که انحنای لبه برش اتو من به اندازه کافی قابل توجه باشد که گوشه های آهن من را از کندن در کارم نگه دارد. عکس بالا را ببینید تا ببینید این اصلاح چه شکلی است. این اصلاح کار را سریع انجام می دهد. اگر سطح توسط یک صفحه اتصال دهنده صاف شده باشد، تراشیدن مانند این سطح را برای تکمیل نهایی در یک یا دو پاس می پوشاند.
اگر با یک اصلاح گوشتی پاره شوم، اتو را در دهانه هواپیمای دستی جمع می کنم و آن را دراز می کنم تا اصلاح مانند عکس زیر شود.
کمی لاغرتر این اصلاح تقریباً نصف ضخامت تراش ضخیم است. اگر پارگی روی سطح پروژه خود مشاهده کردید از این اندازه اصلاح استفاده کنید.

این اصلاح سطوح من را در سه یا چهار پاس تمیز می کند. معمولا پارگی را بیشتر از اصلاح بالا از بین می برد. اما گاهی اوقات من نیاز دارم که آهسته تر باشم.
و این زمانی است که ابزارم را فشار می‌دهم تا اصلاحی مانند آنچه در زیر این پاراگراف وجود دارد داشته باشم. این چیز در شرف فروپاشی است. در واقع، گاهی اوقات وقتی آن را از دهان خارج می کنید، از بین می رود. معمولاً برای رسیدن به این نوع اصلاح نیاز به یک تنظیم دقیق دارد. من نمی توانم این اصلاح را با هواپیمای آنانت، استنلی جدید یا گروز انجام دهم. آنها بیش از حد درشت هستند که نمی توانند به این سطح بالا تنظیم شوند. این همان چیزی است که هنگام خرید یک ابزار ممتاز پول خود را برای آن پرداخت می کنید. ابزارهای پریمیوم این کار را با کمی دقت انجام می دهند. هواپیماهای قدیمی من که با آنها سر و صدا کرده ام نیز این کار را انجام می دهند.
پاره شدن بافت متوقف می شود. قبل از اینکه سمباده را بشکنم، سعی می‌کنم اصلاحی مانند این را برش بزنم. بیشتر از آنچه من دوست دارم پاس می گیرد، اما احتمال پاره شدن دانه کمتر است.
نقطه ضعف این اصلاح این است که شما تعداد زیادی از آنها را برای از بین بردن پارگی روی تخته درست خواهید کرد. حدود 10 چرخه یا بیشتر برای برخی از پارگی های کوچک معمول است.
آیا می توانید مغذی تر شوید؟ مطمئن. اگر همه چیز شکست خورد، می توانم هواپیمای خود را طوری تنظیم کنم که چیزی بین اصلاح و گرد و غبار پاک کند. این "تراشه ها" واقعاً خیلی شبیه نیستند. چطور آن ها را بدست می آوری؟ آسان است. وقتی نازک‌ترین اصلاح ممکن را انجام دادم، مقداری پارافین را روی کف ابزار می‌مالم. این در واقع عمق برش را به اندازه ای کاهش می دهد که مواد خزدار و گرد و غباری را به دست آورد. مراقب باشید: انجام یک اصلاح کوچک شما را مجبور به انجام کارهای زیادی می کند. پاس های زیاد
اما وقتی به آن نیاز دارید، به آن نیاز دارید.
پس از گذراندن دوره اخیر در کار دستی، ریک گیل، خواننده و نقاش حرفه ای، از فروشگاه ما در مجله دیدن کرد و تعدادی از هواپیماهای جعبه ابزار دیواری من را نگاه کرد. او بلند شد و هواپیمای صاف Veritas Bevel-Up را بیرون کشید.
ریک گفت: «این هواپیما همه هواپیماهای دیگر را منسوخ کرده است. "خب، این چیزی است که مربی من گفت."
این یک بیانیه قوی است که بگوییم صدها سال ساخت هواپیمای دستی توسط یک ابزار تحت الشعاع قرار گرفته است، اما من می‌دانم که مربی ریک چه کار می‌کرد. هنگامی که صحبت از کاهش پارگی می شود، یکی از مهم ترین سلاح ها، زاویه برش ابزار است – با نام "زاویه حمله". و هیچ ابزار دیگری به این راحتی شما را به زاویه صاف کردن بالا نمی رساند.
Bevel-up می تواند کمک کند. هر سه این ابزارها دارای اریب هایشان رو به بالا هستند. این واقعیت پیکربندی آنها را در زاویه حمله بالا آسان می کند. فقط کمی تیز کردن نیاز دارد.
هر چه زاویه حمله بیشتر باشد، احتمال اینکه الیاف چوب بلند شوند و پاره شوند کمتر می شود. خوب به نظر می رسد، درست است؟ گرفتاری چیست؟
تنها نقطه ضعف عملی زاویه حمله بالا این است که فشار دادن ابزار سخت تر است. و زمانی که تراشه‌های شما به اندازه بافت نازک هستند، این موضوع خیلی مهم نیست. بعلاوه، زاویه حمله بالا با چوب های سخت خوش رفتار نیز عالی عمل می کند.
پس هواپیمای Veritas چه ربطی به زاویه حمله دارد؟ به هر حال، به نظر می رسد کاتر آن بسیار پایین تر از کاتر هواپیمای سنتی است. خوب، تفاوت این است که Veritas (و برخی دیگر از ابزارهای شبیه صفحه بلوک مانند Lie-Nielsen No. 164) با مورب کاتر رو به بالا کار می کنند، در حالی که هواپیماهای سنتی با اریب رو به پایین برش می دهند.
این یک تفاوت بزرگ ایجاد می کند.
در یک هواپیمای سنتی با اریب رو به پایین، زاویه حمله تقریباً همیشه توسط قورباغه (ریخته گری که کاتر را نگه می دارد) تعیین می کند. تقریباً در تمام هواپیماهای فلزی قدیمی، این زاویه 45 درجه است (اما هواپیماهای جدید Lie-Nielsen به شما امکان می دهند قورباغه 50 یا 55 درجه انتخاب کنید).
وقتی کاتر را بر می‌گردانید، زاویه‌ای که اریب در آن تیز می‌شود، هنگام تعیین زاویه حمله وارد معادله می‌شود. به این صورت است: کاتر در یک هواپیمای اریب معمولاً در 12 درجه یا 20 درجه به کف هواپیما قرار می گیرد. بیایید از 12 درجه برای مثال خود استفاده کنیم. اگر کاتر را طوری تیز کنید که یک ریزپیچ 30 درجه روی آن باشد، سپس زاویه تخت (12 درجه) را به زاویه تیز شده روی کاتر خود (30 درجه) اضافه کنید تا زاویه حمله (42 درجه) به دست آید.
بنابراین این پیکربندی باعث می‌شود که یک هواپیمای اریب‌شده بسیار شبیه به یک هواپیمای معمولی به سمت پایین رفتار کند – یا شاید حتی کمی بدتر.
اما اگر کاتر را به جای 30 درجه در 45 درجه تیز کنید، دنیا تغییر می کند. شما 45 درجه را به 12 درجه اضافه می کنید و ناگهان زاویه حمله ای 57 درجه دارید – این نسبتاً شیب دار است. و شما می توانید به آن زاویه دست پیدا کنید (و آن را حذف کنید) تنها با یک تیز کردن سریع.
بنابراین بهترین زاویه حمله برای چوب های خرطومی چیست؟ من متوجه شده‌ام که تقریباً در همه چوب‌ها، پارگی با زاویه حمله 62 درجه ناپدید می‌شود – این به این معنی است که در مثال ما، یک اریب 50 درجه روی کاتر خود تیز کنید و آن را روی یک تخت 12 درجه قرار دهید.
اگر هواپیمای اریب دار دارید با تیز کردن اتو با لبه چاقو به این زاویه بالا می رسید که کار بیشتر است.
من سه فروند از هواپیماهای انقلابی شماره 98 کارل هولتی را نگه داشته ام (و استفاده کرده ام). اولین چیزی که در مورد این ابزارها متوجه می شوید بی عیب و نقص بودن آنهاست. هولتی مانند Gollum on the Precious توجه خود را به هواپیماهای خود جلب می کند. هر سطح، داخل و خارج، عالی است. هنگامی که آن را وارد کردید، نکته بعدی که متوجه می شوید دهانه غیر قابل تنظیم ابزار است. بر اساس اکثر استانداردهای اسنوب ابزار، به اندازه کافی بزرگ است که می تواند یک هواپیمای اسکراب را از بین ببرد. چه چیزی می دهد؟
یک مینی دهان. سفت کردن دیافراگم دهانه هواپیما در برخی موارد می تواند کمک کننده باشد، اما احتمالاً احتمال مسدود شدن کارها را افزایش می دهید.
برای فهمیدن این موضوع، دو هواپیما را تیز کردم: شماره 4 Lie-Nielsen قابل اعتماد من با قورباغه 50 درجه و دهانه دهان بین 0.002 اینچ و 0025.00 عرض. سپس هولتی را تیز کردم تا زاویه حمله آن نیز 50 درجه باشد. سپس یک تخته جاتوبای بداخلاق و مزخرف (تقریباً به اندازه نارگیل پست است) برداشتم و با هر دو ابزار آن را برنامه ریزی کردم. سپس آن تخته را برگرداندم و با هر دو ابزار آن را روی دانه چیدم.

من این تخته را می شناسم و تقریباً به همان اندازه بد است که من می خواهم کار کنم. اکثر هواپیماهای با زمین استاندارد آن را از بین می برند. اما هولتی و لی-نیلسن هر دو آن را بدون هیچ مشکلی تمیز کردند – هم با دانه و هم در برابر دانه.
این آزمایش کوچک، وسواس اسنوب هواپیما را در مورد روزنه های کوچک دهان زیر سوال می برد. (در ضمن، من رئیس باشگاه اسنوب هواپیمای محلی هستم.) بعد از برنامه ریزی آن جاتوبا، باید از خودم می پرسیدم: آیا برای کارهای با تحمل بالا به دهان خوب نیاز دارید؟
من فکر می کنم پاسخ این است: بستگی دارد. من فکر می‌کنم سفت کردن دهانه هواپیما تنها یکی از سلاح‌هایی است که در نبرد با پارگی در اختیار دارید. اما من فکر نمی کنم این سلاح روز قیامت باشد.
تئوری قدیمی در مورد دهانه هواپیما این است که دیافراگم کوچک ترجیح داده می‌شود، زیرا وقتی چوب را برش می‌دهد، دانه‌های چوب را فشار می‌دهد. اگر دهانه سفت باشد، کاتر نمی تواند زیر دانه قرار بگیرد و آن را جلوتر از برش شما بالا ببرد و دانه ها را کنده کند. این منطقی به نظر می رسد، اما چیزهای بیشتری در آن وجود دارد.
مشکلی که گاهی اوقات فراموش می شود دیافراگم خوب این است که احتمال گرفتگی ابزار شما را افزایش می دهد، به خصوص اگر چیپ شکن را نزدیک تنظیم کرده باشید. بنابراین، یک دهان سفت معمولاً یک تنظیم زمان‌بر است، مگر اینکه یک صفحه صاف‌کننده مخصوص برش‌های ظریف داشته باشید.
فقط زمانی شروع به بستن دهانه ابزار می کنم که دیگر تلاش هایم با شکست مواجه شود: آهن را تیز کرده ام، آن را طوری تنظیم کرده ام که برش خوبی داشته باشد، و از ابزاری استفاده می کنم که زاویه (62 درجه) بالا دارد. از حمله اگر همه آن تلاش‌ها با شکست مواجه شوند، انتخاب‌هایم را می‌سنجیم: دهان را سفت کنم و با برخی مشکلات گرفتگی مواجه شوم، یا کاغذ خراش یا کاغذ سنباده را بیرون بیاورم و آن را یک روز صدا کنم.
خرابی در چیپ شکن. چیپ‌شکن قرار است پارگی را کاهش دهد، اما اگر خیلی نزدیک تنظیم شود، هواپیما شما را مسدود می‌کند. هنگامی که با ابزار خود مشکل دارید، ابتدا چیپ شکن را بررسی کنید.
اگر از حکمت مرسوم برای تنظیم چیپ شکن خود پیروی کنید، ممکن است از هواپیمای دستی خود متنفر شوید.
عقل متعارف چیست؟ بر اساس چارلز هولتزاپفل، نوزدهم
کار بر روی عمل برش ابزارها، شما باید چیپس شکن هواپیمای صاف کننده خود را 0.02 اینچ از لبه برش اتو خود تنظیم کنید (سایر منابع معتبر می گویند که آن را حتی نزدیک تر تنظیم کنید) و دهان بسیار سفت داشته باشید.
هولتزاپفل می گوید که این از پاره شدن جلوگیری می کند.
سردبیر محله شما می گوید که این باعث خفگی هواپیمای شما می شود.
تراشه‌شکن‌ها می‌توانند در یک هواپیمای دستی آسیب بیشتری نسبت به سود داشته باشند. هر زمان که با هواپیما مشکل دارم (مخصوصا اگر هواپیما در حال خفگی باشد یا از بریدن امتناع کند)، اولین جایی که نگاه می کنم چیپس شکن است. هر زمان که یک هواپیمای دستی جدید یا قدیمی را سوار می‌کنم و آن چیز درست نمی‌شود، اولین کاری که انجام می‌دهم این است که چیپ‌شکن آن را با هواپیمای دیگری که چیپ‌شکن کار می‌کند عوض کنم. تقریباً در همه موارد، این مشکل من را حل می کند.
پس هدف چیپ شکن چیست؟ دیدگاه بدبینانه من این است که به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت تا سازندگان ابزار بتوانند از یک برش فولادی ارزان و نازک استفاده کنند و آن را با یک صفحه آهنی یا فولادی نرم ارزان قیمت تقویت کنند. این توسط نام‌های عجیبی که به چیپ‌شکن‌ها داده می‌شود پشتیبانی می‌شود. برخی از منابع اولیه آنها را آهن های کلاهک، آهن های دوبل، آهن های شکسته یا تاپ آیرون می نامند. به عبارت دیگر، همه موافق نیستند که آنها برای شکستن تراشه ها طراحی شده اند.
هواپیماهای اولیه آهن های ضخیم داشتند و تراشه شکن نداشتند، حتی در عصر ماهاگونی، که به سختی می توان به خوبی هواپیما کرد.
به نظر من، هدف اصلی چیپ شکن در هواپیمای مدرن جفت شدن با مکانیزم تنظیم تیغه ابزار و کمک به بیرون ریختن تراشه است. اوه، و وجود دارد تا شما را ناامید کند.
پس چیپس شکن خود را در چه موقعیتی قرار دهید؟ من وزنم را حدود 3 ⁄ 32 اینچ در یک صفحه صاف کننده قرار می دهم – گاهی اوقات حتی اگر دهان سفت باشد کمی عقب تر. تمام تلاش من این است که از گرفتگی جلوگیری کنم.
این سوال پیش می‌آید: چرا چیپس‌شکن را به عنوان یکی از راه‌های کاهش پارگی فهرست کردم؟ خوب، من به یک مورد استفاده از چیپ شکن در هواپیمای مدرن به سبک بیلی اشاره کردم – این دستگاه با مکانیزم تنظیم عمق ابزار جفت می شود. این مکانیسم به شما اجازه می دهد تا به راحتی ابزار خود را طوری تنظیم کنید که بهترین برش ممکن را انجام دهد، که واقعا پارگی را کاهش می دهد.
بدون انحراف بدون پاره کردن برنامه ریزی بدون کج منجر به عدم پارگی در این تخته خاکستر شد.
من فهرستی را در ذهنم نگه می‌دارم که آن را «رازهای نجاری» می‌نامم – چیزهایی که وانمود می‌کنم درک می‌کنم اما خارج از درک من هستند.
یکی از معماها این است که چگونه یک درخت می تواند آب را به دورترین شاخه هایش پمپ کند. سرنخ های زیادی در مورد نحوه عملکرد آن وجود دارد، اما یک تصویر کامل از من دوری می کند. معمای دیگر در مورد نحوه عملکرد چسب زرد است. باز هم، من هرگز توضیح قانع کننده ای نخوانده ام.
راز سوم مربوط به هواپیماهای دستی و هندسه اولیه است. یکی از استراتژی های رایج برای کاهش پارگی در تخته، کج کردن هواپیما در حین برش است. این استراتژی توسط تمام معلمانم چه مرده و چه زنده به سرم زده شد. در اینترنت توسط افرادی که عمیقاً به آنها احترام می گذارم و به آنها اعتماد دارم تکرار می شود. و من خودم در کارم این کار را انجام می دهم.
اما اگر حساب کنید، می بینید که چگونه این استراتژی چندان منطقی نیست.
کج شدن و پاره شدن. برنامه ریزی با انحراف 30 درجه (هم انحراف به چپ و هم انحراف به راست) این تکه زشت از دانه های پاره شده را ایجاد کرد.
بیایید با یک واقعیت شروع کنیم: هرچه زاویه حمله هنگام هواپیما بیشتر باشد، کمتر احتمال دارد که دچار پارگی شوید. واقعیت دیگر: کج کردن هواپیما در حال استفاده، زاویه حمله شما را کاهش می دهد. مایک دانبار، موسس موسسه ویندزور، این موضوع را به واضح ترین شکل ممکن توضیح می دهد. هنگامی که اصلاح با اتو هواپیما روبرو می شود، زاویه حمله مانند تپه ای است که اصلاح باید از آن بالا برود. اگر مستقیم از آن تپه 45 درجه ای راه بروید، کار زیادی است. وقتی ابزار را کج می‌کنید، مثل این است که اصلاح با زاویه پایین‌تری از تپه بالا می‌رود. یا به عبارت دیگر، کمی شبیه ساختن یک جاده به بالای یک کوه شیب دار است. شما جاده را مستقیماً از کوه بالا نمی‌برید، شما سوئیچ‌بک می‌سازید تا وسایل نقلیه واقعاً بتوانند آن را از شیب بالا بروند. کج کردن مقدار کار مورد نیاز را کاهش می دهد – هم برای هواپیما کردن یک تخته و هم برای بالا رفتن از تپه.
چوله زدن چقدر زاویه حمله شما را کاهش می دهد؟ انحراف یک هواپیمای دستی 45 درجه تا 30 درجه، زاویه حمله موثر شما را به 40.9 درجه کاهش می دهد – این بسیار مهم است.
و در 20 درجه برنامه ریزی با انحراف 20 درجه (هر دو چوله به چپ و راست) کمی پارگی ایجاد کرد.
بنابراین مشکل اینجاست: اگر زوایای بلند شدن هواپیما باعث کاهش پارگی می‌شود و کج کردن هواپیما زاویه حمله شما را کاهش می‌دهد، پس چگونه کج کردن هواپیما می‌تواند پارگی را کاهش دهد؟
نکته: جواب در شعبه هاست.
برای کشف این تضاد ظاهری، آزمایش کوچکی انجام دادم. من یک تکه خاکستر کوتاه با جهت دانه مشخص برداشتم – یعنی هیچ سوالی در مورد اینکه دانه در تخته به کدام سمت حرکت می کند وجود نداشت.
من یک صورت را با یک صفحه صاف کننده تمیز کردم و سپس تخته را چرخاندم به طوری که در مقابل دانه ها قرار گرفتم، که در آن زمان احتمال بیشتری وجود دارد که با پارگی مواجه شوید. سپس تخته را با یک صفحه بلوک اریب چیدمان کردم. این هواپیما در 12 درجه بستر است و آهن با یک ریز اریب 35 درجه تیز می شود، بنابراین زاویه حمله آن 47 درجه است. دهان هواپیما کاملاً باز است، بنابراین خیلی عاملی نیست. این ابزار طوری تنظیم شده است که ضخامتی حدود 0.002 اینچ داشته باشد.
ابتدا بدون اینکه ابزار را کج کنم، تخته را روی دانه چیدم. این تخته را به خوبی بدون پارگی تمیز کرد. سپس ابزار را 30 درجه منحرف کردم (که زاویه تابش موثر من را به حدود 43 درجه کاهش داد) و همین کار را انجام دادم. سعی کردم هم به چپ و هم به راست کج کنم. دو قسمت از تخته به طرز عجیبی از بین رفت.
سپس دوباره تخته را تمیز کردم و سعی کردم هواپیما را در 20 درجه کج کنم. پارگی در همان دو مکان اتفاق افتاد اما نه به آن بد. بنابراین سعی کردم هواپیما را در زوایای مختلف کج کنم. و بدون شکست، هر چه بیشتر هواپیما را کج کردم، پارگی بیشتر اتفاق افتاد.
بنابراین چگونه کج کردن می تواند پارگی را کاهش دهد؟
باید به یاد داشته باشید که درختان اقلام تولیدی نیستند. آنها مخروط های غول پیکری هستند که از الیاف ساخته شده اند و در جهات مختلف رشد می کنند، زیرا درخت به محیط خود واکنش نشان می دهد: یک تپه، یک بیماری، یک طوفان باد. سپس آنها را به شکل های مناسب برای ساختن اشیاء برش می دهیم، صرف نظر از اینکه الیاف چگونه از درخت عبور می کنند.
در برخی از تخته ها، دانه می تواند چند بار جهت شما را تغییر دهد. و دانه‌ها می‌توانند در زوایای عجیب و غریب باشند – نمی‌توانید فرض کنید که همه تخته‌های شما دارای دانه‌هایی هستند که از یک سر به سر دیگر می‌روند – دانه ممکن است در جهت 20 درجه در امتداد صفحه تخته و 10 درجه در امتداد لبه حرکت کند. و دانه ممکن است به شکل یک موج کم عمق باشد.
بنابراین مواقعی وجود دارد که کج کردن هواپیما، لبه را در موقعیت مناسب در زمان مناسب برای مقابله با آن تکه دانه قرار می دهد.
در تابلوی مثال من در بالا، دو مکان که در آن پارگی رخ داد، در جاهایی بودند که دانه به سرعت بالا رفت. پس من با این هیئت چگونه برخورد کردم؟ همانطور که با مناطقی که پاره شده بودند روبرو شدم، ابزار را صاف کردم – بدون کج. وقتی مناطقی را که پاره نشدند کار کردم، ابزار را کج کردم تا تلاش لازم برای برنامه ریزی را کاهش دهم.
بنابراین، ترفند کج کردن، ما را به روش شماره 1 برای کاهش پارگی باز می گرداند: بهترین استراتژی این است که بهترین چوب ممکن را انتخاب کنید و یاد بگیرید که دانه ها را بخوانید تا بتوانید شروع به پیش بینی رفتار ابزارهای خود کنید. گاهی اوقات، بهترین استراتژی این است که ابزار را کج نکنید.
یا به عبارت دیگر: از آنجایی که دانه‌ها نامنظم هستند، گاهی اوقات کج کردن صفحه به تیغه اجازه می‌دهد تا با زاویه‌ای غیر انحرافی با دانه‌ها برخورد کند – و بنابراین می‌توانید بدون پارگی آن را صاف کنید. PW
کریستوفر سردبیر این مجله و نویسنده کتاب «میزهای کار: از طراحی و تئوری تا ساخت و ساز و استفاده» است. می توانید اطلاعات بیشتری در مورد ابزارهای سنتی در وبلاگ او در LostArtPress.com بخوانید .
در اینجا برخی از لوازم و ابزارهایی است که ما در کار روزمره خود در مغازه ضروری می دانیم. ممکن است از فروش های ارجاع شده توسط پیوندهای ما کمیسیون دریافت کنیم. با این حال، ما این محصولات را به دلیل مفید بودن و کیفیت آنها با دقت انتخاب کرده ایم.
مربع ترکیبی
چسب چوب Titebond III
لاک روغن تونگ
مقاله بسیار خوبی است. با تشکر از شما و بهترین ها!
بابت این قطعه متشکرم کریس از آنجایی که من تازه کار با چوب غیر از کاج، محبوب و غیره را شروع کرده ام. با پارگی مواجه شده ام. من چوب گورخر را برای پروژه ای برای نوه ام انتخاب کردم و کار با این چوب یک کابوس بود. من واقعا به این اطلاعات نیاز داشتم،
متشکرم
من می دانم که این قدیمی است، اما تعجب کردم که هیچکس نظری نداده است، بنابراین فکر کردم که اولین باشم. کلمات عالی مثل همیشه کریس، وقتی به همه چیزهایی که در این مقاله نوشتید فکر می کنید بسیار منطقی است. من اغلب با بسیاری از چیزهایی که می نویسید ارتباط برقرار می کنم و معمولاً در ذهنم فکر می کنم "عالی است، خوشحالم که تنها کسی نیستم که به این فکر می کنم" توصیه های بسیار متناقضی در کارهای چوبی وجود دارد، اما به نظر می رسد همیشه آن را انجام می دهید. برای من خیلی واضح است برای تمام کارهایی که انجام می دهید متشکرم، شما یک ستاره مطلق هستید.
برای ارسال نظر باید وارد سیستم شوید.
شروع به تایپ کنید و Enter را برای جستجو فشار دهید

source