طی دههها تحقیقاتِ دقیق، ثابت شده واکسن برای سلامت عموم افراد گزینه ایمنی است، اما برای نوزادان، افراد فاقد سیستم ایمنی و کسانی که به مواد تشکیل دهنده واکسن حساسیت دارند، واکسیناسیون میتواند مناسب نباشد. مراقبت از یک کودک واکسینه نشده می تواند ترسناک باشد، به ویژه زمانی که احتمال شیوع بیماریای وجود دارد، اما خوشبختانه شما میتوانید با اقداماتی گامبهگام و ساده، سلامتی و ایمنی کودک خود را افزایش دهید. با دیگران به وضوح در رابطه با نیازهای کودک و مراقبتهای ویژه ای که لازم دارد صحبت کنید تا بتوانید کودکتان را از منابع عفونی ممکن دور نگه دارید.هرگاه برای کنارآمدن با شرایط خاص کودکتان دچار مشکل شدید، از خانواده، دوستان و یا حمایتهای حرفه ای کمک بگیرید.
- با دیگران صحبت کنید
- با مدرسه کودکتان در رابطه با سلامتی کودکتان صحبت کنید.
از مسئولین مدرسه بپرسید چند کودک واکسینه نشده در مدرسه وجود دارند و بپرسید مدرسه برای امنیت آنها چه اقداماتی پیشگیرانهای را در نظر گرفته است.
- شاید مجبور شوید گزینه تحصیل در منزل را برای کودک خود در نظر بگیرید، بخصوص اگر آمار کودکان واکسینه نشده در محل سکونت شما زیاد باشد.
- برخی از کشورها، از جمله ایتالیا، اجازه نمیدهند کودکان واکسینه نشده در مدارس عمومی حضور داشته باشند. اگر کودک شما به دلایل سلامتی نمیتواند واکسینه شود، به اداره مربوطه اطلاع دهید و بخواهید برای شرایط کودک شما استثنا قائل شوند.
1-2 در مورد وضعیت واکسیناسیون اطرافیانتان سوال کنید:
هرکسی که زمانی را با کودک شما سپری می کند، باید واکسینه شده باشد. پرسیدن از اطرافیان در رابطه با وضعیت واکسیناسیون آنها خطر انتقال بیماری های جدی از طریق کسانیکه او را دوست دارند کم میکند. برای اقوام شرایط کودکتان را توضیح دهید و در رابطه با سلامتی شخصی آنها سوال کنید.
- شاید مجبور شوید به خاطر امنیت کودکتان، ارتباط خود با برخی از اقوام را منتفی کنید. در این صورت، مثلا توضیح دهید که دکتر خانوادگیتان این موضوع را لازم دانسته است.
- حتی از پرستار بچه و مهمانهایتان نیز سوال کنید.
- با والدین دوستان فرزندتان صحبت کنید.
اجازه دهید بدانند فرزند شما در معرض خطر بیماریهای قابل پیشگیری قرار دارد و در رابطه با واکسیناسیون کودکان آنها سوال کنید. این کار خطر انتشار بیماری را در بین کودکان کاهش میدهد. شما حق دارید که در رابطه با وضعیت واکیسناسیون دیگران سوال کنید و این کار برای سلامتی کودک مهم است. به عنوان مثال بگویید:
- پسرم در دوران درمان سرطان قرار دارد. من میخواهم مطمئن شوم که زمانش را با کودکانی که واکسینه شدهاند سپری می کند و خطری او را تهدید نمی کنید.
- دکتر خانوادگی ما تاکید کرده است که دختر ما نباید با کسانیکه واکسینه نشدهاند وقت بگذراند، اگر او دچار مریضی شود، ممکن است حتی در بیمارستان بستری شود.
- اگر آنها روی موضوع پافشاری کردند، چنین چیزی بگویید: من راحت نیستم که بچه ام زمانش را با کسانی سپری کند که احتمال شیوع بیماری به او را دارند.
1-3 در طول ویزیت پزشک، به کارمندان مطب یا کلینیک در رابطه با وضعیت واکسیناسیون کودکتان توضیح دهید.
هم حفاظت از فرزندتان مهم است و هم سلامتی سایرین حاضر در مطب. پس برای مسئولین آنجا توضیح دهید کودکتان چه واکسنهایی را زده و کدام را نزده است.
- اتاقهای انتظار مملو از ویروسها و میکروبها هستند، بخصوص ویروسهای شایعی که واکسن لازم دارند. شاید کارمندان و پرستاران لازم بدانند کودک شما را جای دیگری ببرند.
- اگر کودکتان مریض است، دکتر باید احتمال سرخک و سیاه سرفه را هم در نظر بگیرد.
- تماس با آلودگی را محدود کنید.
2-1 ممارست در تمیز نگهداشتن خانه.
گرچه تمیزی خانه برای هر بچهای مهم است، اما برای کودکان واکسینه نشده، امری حیاتی است. در اینجا نکاتی برای کاهش میکروب در خانه مطرح شده است:
- شستن منظم دست؛ چه زمانی که به خانه برمیگردید، چه بعد از دستشویی، چه پس از تعویض پوشاک، جه قبل از امادهسازی یا خوردن غذا و یا حتی بعد از استفاده از دستمال کاغذی.(از همه اعضای خانواده بخواهید که این نکته را رعایت کنند.)
- -ضدعفونی کردن دستگیره های در، پریزهای برق، فلکه شیر دستشوییها و هر سطح دیگری.
- تعویض به موقع حولههای دستوصورت.
- هنگام عطسه و سرفه دهان و بینی را با آرنج یا دستمال کاغذی بپوشانید.(از همه اعضای خانواده نیز بخواهید این نکته را رعایت کنند.)
- صورت کوکتان را لمس نکنید و نگذارید او نیز صورت شما را لمس کند.
- غذا، نوشیدنی و یا آیتمهای شخصی کودکتان (مثل مسواک و حوله و یا ظروف غذاخوری و….) با سایرین مشترک نباشد.
2-2 تا میتوانید کودک را در خانه نگهدارید.
-اماکن عمومی میتوانند پر از باکتری و ویروس باشند. با اینکه بیشتر مردم میتوانند با این مشکل کنار بیایند، اما بودن در محیطها عمومی برای افراد واکسینه نشده (به ویژه نوزادان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف) آنها را در معرض خطر قرار میدهد. به جز مواقع ضروری کودک خود را به همچین اماکنی نبرید.
- کودک فاقد سیستم ایمنی را از جمعیت دور نگهدارید. مسابقات ورزشی، مراکز خرید و رویدادهای بزرگ برای کودک شما ایمن نیست.
- اگر در محلهای با آمار واکسیناسیون پایین هستید، تحصیل در منزل برای کودک شما مناسبتری است.
2.3 به نرخ واکسیناسیون منطقه خود اهمیت دهید.
آمار واکسیناسیون در برخی شهرها بالاتر از سایر شهرهاست. برای کودک شما ایمنتر است که با افراد واکسینه شدن در ارتباط باشد. مناطقی که از واکسینه شدن امتناع میکنند نرخ بالاتری از شیوع بیماریها را گزارش کردهاند.
- برخی از مناطق جغرافیایی کودکان واکسینه نشده را خوشه بندی میکنند. سعی کنید در چنین خوشههایی زندگی نکنید، زیرا ریسک بیماریها در این خوشه ها بیشتر میشود.
- در برخی ایالتهای آمریکا آزادی عقیده در رابطه با مسئله واکسیناسیون وجود دارد و پایینترین نرخ واکسیناسیون را دارند. سعی کنید در این ایالتها زندگی نکنید.
2.4 در خصوصه سفر، به ویژه سفر به کشورهای فقیر، محتاط باشید.
برخی از کشورها از نظر نرخ بیماریهای خطرناک رتبه بالاتری نسبت به سایر کشورها دارند و احتمالا افراد واکسینه نشده بیشتری را نیز خواهند داشت(به ویژه در کشورهای توسعه نیافته) شاید برای کودک شما سفر به چنین کشورهایی امن نباشد. شاید در صورت بروز مریضی نتوانید سریعا برای درمان به کشور خود برگردید، در نتیجه به کشورهایی که بیمارستانهای مناسب ندارند، سفر نکنید.
- اگر در طی سفر کودکتان مبتلا به بیماری شد از وسایل حمل و نقل عمومی مثل اتوبوس و هواپیما استفاده نکنید و شخصا او را به مرکز درمان منطقه برسانید.
- در رابطه با هر کشوری که قصد سفر به آن را دارید، پیش از سفر تحقیق انجام دهید تا مطمئن شوید سفر به آنها برای سلامتی کودکتان خطر خاصی نداشته باشد. این اطلاعات را میتوانید در وبسایتهای گردشگری کشور خود بیابید. برای مثال دولت بریتانیا لیستی از بیماریهای عفونی محتمل در هر کشور مهیا کرده که در لینک زیر میتوانید ببینید:
https://www.gov.uk/guidance/high-consequence-infectious-disease-country-specific-risk
- بیماریهای شایع را بررسی کنید.
3-1 بررسی کنید در منطقه شما چه بیماریهایی شایع است.
نحوه شیوع و علائم اولیه آن ار بشناسید. این به شما برای حفاظت از کودکتان کمک میکند، بعلاوه در صورت بیمار شدن او میتوانید به موقع به او کمک کنید.
مثلا اگر در منطق شما سرخک بیماری شایعی است، خیلی مهم است که سعی کنید فرزندتان را ازمحیطهای عمومی دور نگه دارید؛ زیرا ویروس سرخک از طریق هوا منتقل میشود، این یعنی شیوع سریع بیماری از فردی به فرد دیگر، بدون تماس بدنی.
3-2 در هنگام شیوع بیماری در منطقه کودکتان را در خانه نگهدارید.
در طی زمان خطر شیوع بیماری، شاید لازم باشد فرزندتان در خانه نگهدارید،دور از مدرسه، مهد، و یا هر فعالیت عمومی.
- شاید مدرسه، مهد و یا انستیتوها هم از شما بخواهند کودکتان تا پایان خطر شیوع بیماری، در خانه نگهدارید. اما اگر نگران هستید، نیازی نیست منتظر کسب تکلیف از کسی بمانید.
3-3 اگر فرزند شما یا یکی از اعضای خانواده بیمار می شود سریعی کاری بکنید.
معطل نکنید. خیلیی از بیماریهای قابل پیشگیری، سبب عارضههای جدی و یا حتی مرگباری میشوند بلافاصله فرد را نزد دکتر ببرید تا درمان مناسب را دریافت کند و یا حتی قرنطینه شود.
- حتی بیمارهای سادهای مثل سرخک هم عوارض جدیای دارند، به خصوص برای کودکان واکسینه نشده و افرادی که سیستم امینی ضعیف دارند.
3-4 اگر فرزندتان بیمار شد ، درمان طولانی مدت باشید.
حتی پس از درمان و مرخص شدن فرزندتان از بیمارستان هم ممکن است چند هفته یا چند ماه پس از آن احساس بدی داشته باشد. اگر فرزند شما بیمار شود، باید برای زمان درمان و بهبودی طولانی مدت آماده باشید.
- با پزشک فرزندتان در رابطه با طول درمان احتمالی فرزندتان در صورت بروز بیماری صحبت کنید.
3-5 اگر می توانید فرزندتان را واکسینه کنید.
واکسینه کردن دقیقه نودی بهتر از واکسینه نکردن است. اگر به دلیل اعتقادات شخصی تصمیم گرفتهاید کودکتان را واکسینه نکنید، برای مراقبت از فرزندتان یک فرصت دیگر به خود بدهید و دوباره فکر کنید.
- واکسیناسیون زودهنگام شانسیاست که فقط برای بعضی از کودکان مهیاست. حتی اگر کوچکتر از سن پیشنهادی برای واکسینه شدن هست با دکترتان در خصوص اینکه اگر ممکن است زودتر واکسنهایش زده شوند، صحبت کنید.
- سعی کنید با مشکلات مالی و استرس کنار بیایید.
4-1 اگر شکسته شدید، به اطرافیان و ارتباطاتتان تکیه کنید.
خیلی ترسناک است که بدانید که خطر بروز یک بیماری میتواندچطور به فرزندتان آسیب بزند و یا حتی باعث ورشکستگی خانواده شما شود. شما، فرزندتان و همه اعضای خانواده احتمالا برای حفاظت فرزندتان در مقابل بیماریها تحت فشار هستید. با دوستان و اقوامتان در رابطه با مشکلی که با آن دست به گریبانید و یا احساسی که دارید، صحبت کنید.
- هر زمان که نیاز داشتید احساساتتان را بیان کنید، زمانی را برای گردش و لذت بردن بگذارید و به کسانیکه میتوانند حامی شما باشند، تکیه کنید.
- اگر زمانی به حمایت عملی نیاز داشتید، از درخواست آن دریغ نکنید. برای مثال در زمان شیوع یک بیماری، از اقوام یا دوستانتان بخواهید در زمان ماموریت، مثلاً یک بعد از ظهر، از فرزندتان مراقبت کنند.
4-2 به حرفهای کودکتان گوش دهید و برای احساساتش ارزش قائل شوید.
فرزند شما شاید بابت وضعیت واکسیناسیون خود افسرده و یا سردرگم شود، به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد و در مقابل هر بیماری آسیب پذیر باشند. اجازه دهید بداند ناراحت بودنش طبیعی است و این حقیقت که زندگی منصفانه نیست، چقدر ناراحتکننده است.
- برای مثال می توانید بگویید: میدانم از اینکه نمیتوانی به جشن تولد دوستت بروی ناراحتی، درک می کنم، خیلی سخته که احساس کنی کنار گذاشته شدی.
4-3 اگر نیاز به پشتیبانی بیشتری دارید، به مشاوره فکر کنید.
اگر این وضعیت برای شما، فرزندتان و یا سایر اعضای خانواده سخت است، دنبال مشاوری بگردید که بتوانید در رابطه با وضعیتتان با او صحبت کنید. نگرانی در رابطه با سلامتی و مسائل آن میتواند ترسناک باشد و کنار آمدن با آن سخت است. شما مجبور نیستید با این مشکل به تنهایی روبرو شوید.
- اگر برای فرزندتان دنبال مشاور میگردید از متخصص اطفال بخواهید کسی را توصیه کند. شاید آنها بتوانند کسی را معرفی کنند که در رابطه با کودکانی با شرایط مشابه فرزند شما، تجربه داشته باشند.
4-4 پول جمع کنید.
در آمریکا درمان یک بیماری قابل پیشگیری با واکسن میتواند به طرز باور نکردنی گران تمام شود. اگر بدشانس باشید، چیزی در حدود 100 تا 1000 دلار. اگر متوجه شدید که کودک شما به دلایل سلامتی نمیتواند واکسینه شود، تدابیری برای مواقعی که ممکن است بیمار شود در نظر بگیرید.
- اگر کودک شما به علت بیماری خاصی نمیتواند واکسینه شود(مثلا سرطان) دنبال خیریههایی بگردید که با این مریضی مرتبطند. شاید آنها بتوانند شما را از نظر مالی، حمایت کنند.