ویکیچهاگر احساس میکنید که ماریجوانا زندگی شما را تحت سیطره خود قرار داده و جایگزین همه دوستان و تفریحات و کارهای دوست داشتنی که برای گذران زمان خودتان داشته‌اید شده است، پس وقت آن رسیده که ترکش کنید و زندگی خود را دوباره روی روال برگردانید. ماریجوانا از آن قسم مخدرهایی است که اعتیاد روانی ایجاد می‌کند، که این بدان معناست که باید به صورت ذهنی آماده و مشتاق به ترک این عادت شوید. خب اگر شما دنبال کمک میگردید که تا به زندگی سابق خود برگردید و عادات قبلی خود را بازیابید، جای درستی آمدید.
انقلابی عمل کنید.
- هر دم و دستگاهی که برای مصرف ماریجوانا دور خود جمع کرده‌اید را بیرون بریزید.
اگر اطرافتان را از وسایلی که برای مصرف ماریجوانا نیاز است خالی نکنید، هربار خیلی راحت دوباره سراغش خواهید رفت. کارهایی که باید انجام دهید واضح است:
- از شر هر نوع فندک و کبریت و گیره و هر چیزی که مربوط به ماریجواناست، خلاص شوید. تمام سوراخ سُنبه‌هایی که ممکن است چیزی در آن پنهان کرده باشید را بگردید و مطمئن شوید چیزی را فراموش نکرده‌اید.
- مواد باقی مانده را توی توالت بریزید و سیفون را بکشید، اینطوری راه بازگشت آن را خیلی سخت میکنید.
- هر منبعی از ماریجوانا را از بین ببرید. یا اگر نمی‌توانید به سادگی تسلیم شوید، جایی بیندازید که به سادگی نتوانید سراغش بروید و برشان گردانید. (شاید خودتان را راضی کنید که فقط بسته را توی سطل زباله بیندازید، اما این بیشتر شبیه قایم کردن است و کافی نیست)
- از شر هرچیزی که می‌تواند در شما میل به کشیدن ایجاد کند، خلاص شوید. شاید این وسیله یک بازی ویدیویی و یا یک پوستر باشد. شاید به نظر مسخره بیاید، اما حذف محرکها عادات شما را تغییر می‌دهد. بعلاوه شماره ساقی و هرکسی که ممکن است به شما علف برساند را پاک کنید.
- تصمیمتان را با نزدیکان حامی خود مطرح کنید.
به دوستان و اعضای خانواده‌ی قابل اعتماد خود بگویید در چه مسیری هستید و برای ترک کردن از حمایت آنها استفاده کنید. احتمالا با این وضع روبرو خواهید شد که آنها خیلی هیجان زده سعی برآن دارند که به هر نحوی که می‌توانند به شما کمک کنند. این حرکت به ویژه زمانی مهمتر است که شما می‌خواهید در نزدیکی افرادی بمانید که همچنان مصرف کننده هستند. به آنها بگویید که شما قرار نیست آنها را ترک کنید، اما ممنون خواهید شد که اصرار نکنند به آنها ملحق شوید. اگر از آنها حمایتی ندید و یا حتی تصمیم شما را نادیده گرفتند باز هم به شما اصرار کردند، کمی بازتر فکر کنید، به این فکر کنید که وقتی این دختر یا این پسر به تصمیم شما احترام نمیگذارد، آیا می‌تواند جایی در زندگی شما داشته باشد؟
- حتی شاید مجبور باشید از دوستان مصرف کننده خود برای مدتی دور شوید. اگر دور شما را کسانی گرفته‌اند که تنها دغدغه‌شان “بالا بودن” و لذت بردن است، شاید باید اطرافیانتان را عوض کنید. می‌دانم ممکن است ظالمانه و خیلی خشن به نظر بیاید اما این راهی است که باید بروید.
- برای خماری آماده شوید.
خبر خوب اینکه خماری ماریجوانا یک روز بعد از آن انقلاب دور ریختنی‌ها، شروع می‌شود و بعد از دو سه روز اوج می‌گیرد و بعد از یکی دو هفته یکدفعه از بین می‌رود و تازه ممکن است همه این برهه‌ها و یا هیچ کدام برای شخص شما رخ ندهد. بهتر است از اول آمادگی همه چیز را داشته باشید، به جای اینکه با شرایط پیش بینی نشده‌ای مواجه شوید و به خانه اول برگردید. و اما خبر بد، یک سری علائم وجود دارد. چیزهایی مثل:
- بی خوابی: روزهای اول سعی کنید بی‌خیال کافه شوید، و به محض اینکه احساس خستگی کردید توی رختخواب بپرید.
- بی اشتهایی: اوایل احتمالاً حالت تهوع خواهید داشت، پس غذاهای راحت هضم را انتخاب کنید، مثل موز، کته، نان‌های تست، حلیم و سیب و….
- کج خلقی: شما در این مدت نوسانات خلقی زیادی را تجربه خواهید کرد، احتمالا همانقدر که سریع عصبانی می‌شوید، همانقدر سریع به گریه خواهید افتاد. برای این مواقع برنامه داشته باشید و وقتی این خلقیات بروز کرد، سعی کنید یک قدم از مسئله فاصله بگیرید و به اتفاقاتی که پیش آمده بهتر نگاه کنید. به خودتان بگویید “این من نیستم، این موقعیت به این اندازه که به نظر می‌آید ناراحت کننده و خشمگین کننده نیست. اینها همه علائم ترک است” هرچند بار که می‌توانید اینها را با خود مرور کنید.
- اضطراب: حس پا در هوا بودن و نا متوازن بودن زندگی از عوارض جانبی ترک بیشتر موادها به حساب می‌آید. فقط کافی است برای این لحظات به خودتان وقت بدهید، چشمتان را ببندید و نفس عمیقی بکشید و به یاد داشته باشید این علائم موقتی است.
- گُر گرفتگی: ممکن است بدنتان گرمتر از شرایط معمول شود و هر لحظه شروع به عرق کردن کنید.
- فعالیتی را جایگزین کنید.
به جای مصرف مواد، زمان‌های خالی جدیدتان را روی سرگرمی‌ها و ورزش‌ها صرف کنید. سعی کنید تفریح مورد نظر به سهولت روشن کردن فندک باشد. چیزی شبیه نواختن گیتار یا دویدن. هر لحظه هوس کردید، سراغ این جایگزین‌ها بروید. اگر مثلا برای دویدن خود را خیلی کسل و افسرده یافتید، سراغ یک فیلم طنز یا دسته‌کم دلگرم کننده بروید و یا وقت خود را با دوستانی که مصرف کننده نیستند بگذرانید و یا:
- به یک پیاده روی طولانی بروید
- به یک دوست قدیمی زنگ بزنید
- شنا کنید.
- آشپزی کنید.
- مطالعه کنید. مثلا روزنامه، یک رمان کوتاه، یک کتاب کمیک و یا داستان ماجراجویانه و یا یک زندگی‌نامه باحال.
- سبک زندگی شما باید تغییر کند.
در مسیر یافتن سرگرمی‌های جدید، باید روال‌های معمول زندگی را تغییر دهید تا به جای زمان‌هایی که عادت داشتید اصطلاحاً “های” باشید، خیلی احساس خلا نکنید. در زیر لیستی از کارهای جایگزین برای شما داریم:
- روتین‌های صبحگاهی را تغییر دهید: زودتر یا دیرتر از معمول بیدار شوید. صبحانه خود را تغییر دهید و یا دوش گرفتن صبح گاهی را به زمان دیگری موکول کنید و یا اصلا هر روز دوش بگیرید.
- روتین‌های کاری یا مدرسه خود را عوض کنید. از مسیر جدید به محل کار یا تحصیل خود بروید، جای صندلی خود را عوض کنید و حتی ناهار خود را هم تغییر بدهید.
- عادات مطالعه خود را عوض کنید. اگر عادت داشتید روی تخت خود کتاب بخوانید و این کار منتهی به کشیدن علف می‌شده، حالا به یک کافی شاپ بروید و آنجا مطالعه کنید.
- اما به فکر رژیم نیافتید. شاید فکر کنید که حالا کمتر گرسنه‌اید و می‌توانید کمتر غذا بخورید، اما باید خود را مجبور کنید که به اندازه سابق غذا بخورید تا سلامتی‌تان به خطر نیافتد.
- هوس‌های خود را کنترل کنید.
شما اغلب هوس یا ولع برای کشیدن خواهید داشت، و خیلی مهم است که بدانید چطور باید با این وضعیت روبرو شوید، اگر واقعا می‌خواهید ترک کنید. یک سری راهکار در زیر گفته شده که می‌تواند به کنترل ولع شما کمک کند:
- از مکان‌های تحریک کننده اجتناب کنید: جایی نروید که اشتیاق شما را برای کشیدن زیاد کند(فرقی نمی‌کند که زیرزمین خانه دوستتان باشد و یا ورزشگاه مدرسه).
- مکان را ترک کنید: هرکجا احساس کردید هوس کشیدن به سرتان زده است، سریع آنجا را ترک کنید؛ ترک کردن مکان مذبور بهترین شانس شماست.
- تنفس عمیق: یک دم عمیق و نگه داشتن هوا در ریه برای چیزی حدود 5 تا 7 ثانیه و بازدمی تدریجی شما را آرام خواهد کرد. این کار را آنقدر تکرار کنید تا کامل آرام شوید.
- چیز دیگری در دهانتان بگذارید: یک جایگزین مناسب(نه الکل و یا مخدر دیگری) را برای کاهش ولع خود پیدا کنید. آدامس،شکلات و یا نوشیدنی بدون قند و رژیمی و یا خلال دندان، مداد، خودکار و یا حتی یک نی..
- نوشیدن آب: آبرسانی به بدن هم به سلامتی شما کمک می‌کند(یادتان باشد که تعریق شما بالا می‌رود) و هم به کاهش اشتیاق شما برای مصرف.
- به هدف خود بچسبید.
بدترین علائم هم چیزی بین یک تا دو هفته ادامه خواهد داشت، بعلاوه همه می‌دانیم ترک هر عادتی چیزی در حدود سه هفته طول می‌کشد. پس با گذر یک ماه شما مطمئن خواهید بود که کاملا پاک و آزادید. شاید در زمان ترک همه چیز به نظر یک فشار ابدی برسد، اما فراموش نکنید که اصلا قرار نیست خیلی طول بکشد.
- برای یک جشن در یک ماه بعد از شروع ترک برنامه ریزی کنید. انتخاب یک هدف زمانی به شما کمک می‌کند که در مسیر باقی بمانید. برای آن زمان برای خود یک جایزه و یا یک کادو ویژه ترتیب دهید.
از کمک حرفه‌ای ها استفاده کنید.
- با روانپزشک در خصوص مصرف دارو صحبت کنید.
یک پزشک و یا یک داروساز می‌تواند برای شما دارویی بسازد که در فرآیند ترک کردن ماریجوانا به شما کمک کند. اگر این فرآیند ترک یکدفعه‌ای و یا تدریجی برای شما خسته کننده شده و یا اینکه می‌دانید تنهایی از پس آن بر نمی‌آیید، کمک گرفتن از یک پزشک انتخاب خوبی است.
- حتی اگر درخصوص ترک ماریجوانا با خود نتوانستید کنار بیایید، کافی است یک ویزیت داشته باشید. اجازه ندهید ترس از هزینه‌های درمان شما را از انتخابتان منصرف کند. امروزه گروه‌هایی برای کمک به معتادان وجود دارند که با ویزیت‌های خیلی ناچیز، به شما کمک می‌کنند. یادتان باشد، بازگشت به ماریجوانا خیلی رایج است. اگر از این خدمات استفاده کرده‌اید و همچنان به مصرف متمایلید، با مشاور خود مشورت کنید.
- با یک درمانگر صحبت کنید.
اگر دلایلی و مسائلی در زندگی شما هست که سبب مصرف ماریجوانا شده مثل افسردگی و یا اضطراب، مسئله را با یک مشاور مطرح کنید و برای رفع آن کمک بگیرید. بخصوص با کسانی مشورت کنید که در حوزه اعتیاد هم تخصص دارند.
- به وجوه مختلف مسائل دقت کنید. اشکال و مدلهای مختلفی از درمان برای ترک اعتیاد به علف وجود دارد. با درمانگرتان در مورد معروفترین روشها صحبت کنید و البته در خصوص درمانها رفتارشناختی نیز، تحقیق نمایید.
- به گروه ملحق شوید.
اگر به دلیل نداشتن گروه همپا و یا نبود اعتماد به نفس کافی، ترک کردن برای شما سخت و طاقت فرسا شده است، یک گروه حمایت کننده احتمالا راه حل شماست.
- امروزه در اغلب کشورهای جهان گروه‌های ترک ماریجوانا یا به طور کلی مواد مخدر وجود دادر که عضویت و دورهمی‌های آنها رایگان است. می‌توانید در اینترنت برای یافتن آنها در محدوده خود یک سرچ ساده انجام دهید.
- بستری شوید.
اگر هیچ کدام از گزینه‌های دیگر کارگر نیفتاده و اعتیاد به ماریجوانا سلامتی و شادی شما را به چالش کشیده است، شاید باید به گزینه بستری شدن فکر کنید. این اتفاق بیشتر شبیه تعطیلاتی است برای تجدید قوا، تجدید خیال و بازتعریفی برای زندگی شخصیتان. بیشتر کسانی‌که بستری شدن را امتحان کرده‌اند، دیگر به اعتیاد برنگشته‌اند. اما بعضی هم به کمی توجه بیشتر و مراقبت بیشتر نیاز داشته‌اند و چندین بار بستری شده‌اند. منکر درمان خود نشوید. همیشه در جستجوی کمک باشید و به هزینه‌ها بعدا فکر کنید.
- ابتدا همه گزینه ها را امتحان کنید، بستری شدن هزینه بر است. اگر همه گزینه‌های دیگر کارساز نبود، این دیگر آخرین انتخاب شماست. چک کنید که بیمه شما چقدر هزینه‌های درمانی شما را پوشش می‌دهد.
ترک کردن تدریجی
- روزی که قرار است کاملا از شر علف خلاص شده باشید را مشخص کنید.
برنامه ریزی برای زمانی بین دو هفته تا یک ماهه آینده هم به اندازه کافی نزدیک هست که شما را آگاه نگه دارد و هم به اندازه کافی دور هست که احساس ناممکن بودن را از شما دور کند. اگر فکر می کنید به اندازه کافی واقع گرایانه نیست، می‌توانید یکی دو ماه به خودتان وقت بدهید. اگر علف پایه ثابت زندگی شما شده باشد، واقعا سخت است که بعد از تنها یکی دو هفته از شر آن خلاص شوید.
- تدریجی و مخروطی عمل کنید.
در تقویم روز ترک کامل ماریجوانا را برای خود مشخص کنید. نقطه نیمه راه را مشخص کنید و با خودتان عهد کنید که تا آن روز، نصف آنچه که الآن مصرف می کنید را مصرف خواهید کرد.
- روی تقویم علامت گذاری کنید و مشخص کنید که هر روز چقدر قرار است از مقدار مصرف شما کم شود و به برنامه بچسبید. تقویم را جایی بگذارید که هر روز آن را ببینید.
- از سهمیه خود کم کنید.
به جای اینکه فقط سعی کنید به برنامه تدریجی خود عمل کنید، کمی از برنامه خود جلوتر باشید. این راهی که نباید خیلی در خصوصش فکر کنید. شما فقط آنچه که به خود قول دادید را انجام می‌دهید، مثل مصرف دارو.
- سر خود را گرم کنید.
هرچه از زمان‌های مصرف کردن خود کم میکنید، از آن طرف برنامه‌های جایگزین را بعد از مصرف اضافه نمایید. با گذر زمان و انتقال لذت به سرگرمی و ورزشهای جایگزین، مرزهای تفاوتی را در ذهن شما کمرنگ می‌کند. اگرچه شما هنوز نیاز دارید زمانی را صرف آرامش و تنهایی خود کنید، اما سعی کنید روز خود را با سرگرمی‌ها، فعالیت‌ها و تکالیف جدید پر کنید تا تمرکز خود را از علف دور کنید.
- تا آنجا که می‌توانید برنامه خود را با فعالیت‌ها و مشارکت‌های اجتماعی پر کنید، تاجایی که احساس نکنید تحت فشار هستید.
- با انگیزه بمانید.
اگر واقعا می‌خواهید ترک کنید، پس باید به نتیجه کار خود ایمان داشته باشید. هربار به خود یادآوری کنید که چرا می‌خواهید ترک کنید؛ چه برای بهبود سلامتی، چه تفکر ، زندگی اجتماعی و یا چشم‌انداز زندگیتان. سعی کنید روی هدف خود متمرکز باشید. اهدافتان را بنویسید و زیر میز خود بچسبانید، یا انگیزه ها و شاخص های خود را بنویسید و در کیف خود بگذارید و یا فقط جایی بچسبانیدشان که هر روز جلوی چشم شما باشند، برای لحظاتی که سرد می‌شوید.
- زمانیکه در اراده شما خللی پیش آمد، تمام کارهایی که با ترک ماریجوانا می‌توانید انجام دهید در نظر بیاورید. شما برای کارهایی که می‌خواهید انجام بدهید فعال‌تر، پر انرژی‌تر و با انگیزه‌تر خواهید بود.
میثم علی پور
نظر دهید