هر اقلام پلاستیکی را در خانه خود بردارید، و به احتمال زیاد نماد آشنای سه فلش حلقه ای، علامت جهانی بازیافت را خواهید دید. اعداد داخل فلش ها نشان دهنده کدهای شناسایی رزین است، طبقه بندی که توسط صنعت برای نشان دادن انواع مختلف پلاستیک ایجاد شده است. این نمادی است که معمولاً با محیط زیست مرتبط است، یادآوری آفتابی است که ما همیشه می‌توانیم آن را کاهش دهیم، دوباره استفاده کنیم و بازیافت کنیم. از آنجایی که ما با یک بحران جهانی پلاستیک مواجه هستیم، خیال آسوده است که فکر کنیم بطری آب پلاستیکی شما پس از اتمام کار به چیزی جدید و مفید تبدیل خواهد شد.
اما بر خلاف تصور عمومی، این نماد واقعاً به این معنی نیست که آن مورد بازیافت خواهد شد. فقط به این دلیل که یک اقلام پلاستیکی قابل بازیافت است به این معنی نیست که از نظر فنی همیشه این امکان برای افراد عادی وجود دارد. فقط 9 درصد از پلاستیک جهان بازیافت می شود و این به این دلیل نیست که مصرف کنندگان تنبل هستند، بلکه به این دلیل است که کل سیستم خراب است. بازیافت، به طور کلی، فرآیندی بسیار پرهزینه و پرمصرف است که تنها زمانی سودآور است که تقاضای زیادی برای محصول نهایی و تعداد زیادی پلاستیک برای پردازش در تأسیسات عظیم وجود داشته باشد. و حتی اگر برای تمیز کردن و دسته‌بندی زباله‌های پلاستیکی خود تلاش کنید، مرکز بازیافت شهری شما ممکن است آنها را به محل‌های دفن زباله بفرستد.
برای آشنایی با انواع مختلف پلاستیک، کارهایی که باید با آنها انجام دهید و مشکلات بزرگ و بزرگ سیستم بازیافت، به ادامه مطلب مراجعه کنید.
2 / 9
MVP سیستم بازیافت، پلی اتیلن ترفتالات با علامت 1 در داخل فلش های حلقه ای مشخص شده است. PET برای ساخت بطری های نوشابه و آب، بطری ها و ظروف دیگر برای همه چیز از دهانشویه گرفته تا کره بادام زمینی و همچنین برخی از انواع اسباب بازی های پلاستیکی استفاده می شود. این ماده عالی برای بازیافت است – به راحتی تمیز می شود، سبک وزن است، می تواند به پلاستیک شفاف تبدیل شود – و بازیافتی ترین پلاستیک در جهان است . به همین دلیل، ما آن را به عنوان کم‌ترین مواد قابل بازیافت رتبه‌بندی می‌کنیم—خوش آمدید، PET!
اما مراقب باشید! فقط به این دلیل که PET فوق العاده قابل بازیافت است به این معنی نیست که پایدار است. فقط 30 درصد از بطری‌های پلاستیکی در ایالات متحده بازیافت می‌شوند و بیشتر آن بطری‌ها به بطری‌های دیگر ساخته نمی‌شوند، بلکه به اقلام با کیفیت پایین‌تری تبدیل می‌شوند که بیشتر آنها را نمی‌توان دوباره بازیافت کرد. و از آنجایی که فرآیند بازیافت باعث کاهش کیفیت پلاستیک می‌شود، حتی اگر این بطری‌ها به بطری‌های جدید تبدیل شوند، تنها چند بار می‌توان یک بطری کوکاکولا را بازیافت کرد، قبل از اینکه به وسیله‌ای که به محل دفن زباله می‌رود تبدیل شود.
3 / 9
این احتمال وجود دارد که در اطراف خانه خود از مواد ساخته شده از HDPE استفاده کنید، از ظروف سفت و کوزه های مواد شوینده و شیر گرفته تا بطری های شامپو و تخته های برش پلاستیکی. HDPE، علامت گذاری شده است با شماره 2، همچنین می توان از آن برای ساخت اقلام پلاستیکی شل و ولتر استفاده کرد، مانند برخی از کیسه های پلاستیکی که در فروشگاه های بزرگ تهیه می کنید یا کیسه های داخل جعبه های غلات.
بازیافت HDPE ممکن است کمی مشکل باشد. مواد سفت‌تر ساخته شده از HDPE، مانند بطری‌ها و کوزه‌ها، معمولاً می‌توانند در کنار زمین بازیافت شوند (اگرچه برخی از شهرداری‌ها فقط ظروف گردن دار مانند پارچ‌های شیر را بازیافت می‌کنند ). با وجود این، کمتر از 30 درصد از بطری‌های HDPE در سال 2018 در ایالات متحده بازیافت شدند. نسخه‌های نازک‌تر HDPE مانند کیسه‌های پلاستیکی را نمی‌توان با کوزه‌ها و بطری‌ها بیرون آورد، زیرا می‌توانند در ماشین‌های مورد استفاده برای پردازش گیر کنند. قابل بازیافت بهترین راه برای بازیافت آن کیسه ها، یافتن یک مکان تخصصی برای تخلیه است .
4 / 9
مانند بسیاری دیگر از انواع پلاستیک در این لیست، پلی پروپیلن (که با شماره 5 مشخص شده است) می تواند بازیافت شود – اما بستگی زیادی به شکل نهایی آن دارد. از نظر وسایل منزل، PP است برای ساختن مختلف استفاده می شود ظروف غذا (مانند ماست و مرغ جوجه گردان )، انواع بطری های قرص و نی های پلاستیکی.
بازار پلی پروپیلن در سال‌های اخیر پس از اینکه چین، که یکی از بازارهای اصلی بیشتر پلاستیک‌های بازیافتی ایالات متحده بود، واردات پلاستیک از خارج از کشور را در سال 2018 متوقف کرد، متزلزل شد. علیرغم محبوبیت گسترده پلی پروپیلن، Greenpeace محاسبه کرده است که کمتر بیش از یک سوم جمعیت ایالات متحده به سیستم بازیافتی دسترسی دارند که این پلاستیک ها را می پذیرد.
برخی از مشکلات کلیدی گریبانگیر مواد پلی پروپیلن بازیافتی است، از جمله بوی ماندگار از مواد بدبوی ظروف (بنزین، ماست) و این واقعیت که نسخه بازیافتی اغلب به رنگ خاکستری یا سیاه نامطلوب ظاهر می شود و آن را نامناسب می کند. قادر است برای محصولات مصرفی نوآوری های اخیر در حل این مشکلات نویدبخش بوده است که می تواند به معنای استفاده بیشتر از مواد بازیافتی باشد.
5 / 9
یک نکته: ما الان هستیم وارد شدن به نوعی سرزمین غیر انسانی در رتبه بندی اینجا. در حالی که بیشتر انواع پلاستیک های باقی مانده از نظر فنی قابل بازیافت هستند، اما در اجرا نیز با مشکلات جدی مواجه می شوند.
چین بیشتر این نوع پلاستیک‌ها را مصرف می‌کرد (فقط 9 درصد آنها واقعا بازیافت می‌شدند ، در حالی که بقیه سوزانده می‌شدند، در محل‌های دفن زباله دفن می‌شدند، یا فقط در محیط ریخته می‌شدند)، و ممنوعیت سال 2018 بسیاری از تسهیلات بازیافت شهری را بر جای گذاشته است. غرق در مواد بازیافت بسیاری از این چیزها نه تنها بسیار گران است، به این معنی که واقعاً بازاری برای آن وجود ندارد، بلکه برای افراد عادی نیز بسیار دشوار است. برای اینکه بفهمید چگونه این اقلام را به درستی دور بیندازید – و در نتیجه، چیزها اغلب عادلانه هستند دور انداختن. علاوه بر این، هجوم سوخت‌های فسیلی ارزان‌تر – به کمک رونق فرکینگ در دهه گذشته – باعث شده بسیاری از مشتریان پلاستیک به جای خرید مواد بازیافتی، به پلاستیک بکر روی بیاورند.
به هر حال، پلی اتیلن با چگالی کم یا LDPE (با علامت 4 در داخل فلش ها) ، با ویژگی های سبک وزن و انعطاف پذیر طبقه بندی می شود. فیلم چسبناک پلاستیکی معمولاً از LDPE همراه با انبوهی از اقلام و مواد دیگر مانند کیسه های زباله، کیسه های نان و بسته بندی حباب دار ساخته می شود. یک نسخه سفت تر از LDPE را می توان برای ساخت سبدهای لباسشویی، بطری های فشرده و درب های پلاستیکی استفاده کرد.
هنگامی که نحوه بازیافت LDPE را دریابید، دوباره به محل زندگی شما بستگی دارد. برخی از برنامه‌های بازیافت شهری چیزهای محکم‌تری خواهند داشت، مانند بطری های خاص ، آن را کمی قابل بازیافت تر از بقیه انواع موجود در این لیست می کند. با این حال، بیشتر مکان‌ها پلاستیک‌های نرم‌تر مانند کیسه‌ها را نمی‌پذیرند. اینها باید در یک بازیافت تخصصی رها شوند.
6 / 9
پی وی سی و وینیل اصطلاحات بسیار آشنا در اصطلاح مصرف کننده هستند و می تواند برای لوله ها، سایدینگ وینیل (duh) و سایر ویژگی های فضای باز، و همچنین بطری ها برای لوازم خودرو مانند گاز استفاده شود. این نوع پلاستیک می تواند برای مدتی دوام بیاورد: لوله های پی وی سی می توانند تا چند دهه به کار خود ادامه دهند. اما این بدان معناست که بسیاری از خانه‌های آمریکایی، که بسیاری از آنها در دهه 1980 به لوله‌کشی PVC ارتقا یافتند ، در حال نزدیک شدن به پایان چرخه عمر لوله‌کشی خود هستند.
بخشی از مشکل در تلاش برای بازیافت این نوع مواد افزودنی ها هستند: این مواد اغلب دارای محتوای کلر بالایی هستند و همچنین سایر مواد شیمیایی با آن مخلوط می شوند. ، بنابراین بازیافت اینها به طور جداگانه بسیار مهم است.
اگر در حال بازسازی خانه خود هستید و مقدار زیادی از این مواد باقی مانده است، از شرکت ساختمانی در مورد گزینه های بازیافت سوال کنید. آنجا همچنین هستند برخی از سایت‌های رها کردن تخصصی که این موارد را انجام می‌دهند.
7 / 9
اگر مورد شما با عدد 7 مشخص شده است، به این معنی است که در آن قرار می گیرد گرفتن همه دسته از پلاستیک هایی که در هیچ یک از برچسب های دیگر قرار نمی گیرند . تی در اینجا طیف وسیعی از چیزهایی وجود دارد که می توان از پلاستیک شماره 7 ساخت: سی دی و دی وی دی، بخشهای اتومبیل، اسباب بازی هایی مثل لگو از آنجایی که این گروه از محصولات بسیار بزرگ هستند، هنگام صحبت در مورد بازیافت آنها، بهتر است مرکز بازیافت محلی خود را برای دستورالعمل ها بررسی کنید. برخی از محصولات شماره 7، مانند بطری‌ها و شیشه‌ها، می‌توانند بازیافت شوند ، اما برخی دیگر از شما می‌خواهند یک سایت تخصصی برای فروش پیدا کنید.
برای ایجاد گیج کننده بیشتر، این برچسب برای پلاستیک های زیست تخریب پذیر نیز استفاده می شود: پلاستیک ساخته شده از شکر یا نشاسته ذرت. (در مورد چنگال پلاستیکی که ممکن است از محل نگهداری گیاهخواران محلی خود تهیه کنید فکر کنید.) اینها قابل بازیافت نیستند، اما قابل کمپوست هستند . با این حال، قبل از انداختن آنها در کمپوست، برچسب‌ها را به دقت بررسی کنید و دوبار مطمئن شوید که آنها هستند قابل تجزیه زیستی.
8 / 9
اگر این سیاره یک شرور پلاستیکی داشت، احتمالاً پلی استایرن بود. پلی استایرن معروف به پلاستیک شماره 6، فوق العاده سبک است و واقعاً به راحتی از هم جدا می شود، که استفاده از آن را برای مواردی مانند کارتن تخم مرغ، مواد بسته بندی و فنجان های سبک وزن و ظروف بیرون بری ایده آل می کند. متأسفانه، این دو ویژگی همچنین بازیافت بسیاری از چیزهای ساخته شده از پلی استایرن را بسیار دشوار – و در برخی موارد، اساساً غیرممکن – می کند.
استایروفوم، نام تجاری نام پلی استایرن منبسط شده به ویژه مشکل ساز است زیرا تمایل دارد به قطعات ریز تجزیه شود و به راحتی وارد سایر لوازم پلاستیکی شود و دسته هایی از مواد قابل بازیافت را از بین ببرد. به عنوان بستر، آن قطعات کوچک نیز می توانند آلوده شوند اکوسیستم ها و حیات وحش را به خطر می اندازد. تخمین زده می شود که استایروفوم f رام 25% تا 30 درصد از فضای دفن زباله در سراسر جهان.
برخی از برنامه‌های بازیافت شهری ممکن است برخی از انواع پلاستیک شماره 6 را بپذیرند، اما فوم استایرو تقریباً برای اکثر سیستم‌های بازیافت حاشیه‌ای غیر ارادی است. این یک فاجعه است که برخی از شهرها شروع به ممنوعیت ظروف بیرون بری با فوم پلی استایرن کرده اند. اگر متعهد هستید که به نحوی نحوه بازیافت را بیابید بسته بندی بادام زمینی از جدیدترین محموله مبلمان شما، تعداد انگشت شماری مرکز بازیافت فوم تخصصی در سراسر کشور وجود دارد.
در اصل، استایروفوم هر چیزی را که در مورد پلاستیک مشکل دارد را شامل می شود: آن همه جا، تقریباً بعد از اولین استفاده کاملاً بی فایده است، و i به حیات وحش صدمه می زند . خوشحالم که هزاران سال است که با این چیزها گیر کرده ایم!
9 / 9