یک دوست قابل اعتماد در دنیایی پیچیده
1 سال فقط 10 دلار!
1 سال فقط 18 دلار!
1 سال فقط 10 دلار!
1 سال فقط 18 دلار!
RD.COM فنی اینترنت
در این مرحله، بر کسی پوشیده نیست که گوگل در حال تماشای آن است . اگر تا به حال چیزی را در اینترنت جست‌وجو کرده باشید – از نام آن مرد در آن فیلم (شما آن را می‌شناسید) تا بهترین فروش کفش‌های کتانی – احتمالاً غرق تبلیغات مرتبط با موضوع شده‌اید. به لطف کوکی‌ها، وب‌سایت‌ها ما را به خاطر می‌آورند و تجربه‌ای شخصی به ما می‌دهند، اما این برای حریم خصوصی ما هزینه دارد. عامل خزش به تنهایی بسیاری از کاوشگرهای اینترنتی را به جستجوی یافتن راه هایی برای انجام جستجوی ناشناس بدون ردیابی می فرستد.
«ناشناس بودن جنبه مهمی از آزادی بیان است. انوراگ گورتو، مدیر ارشد محصول در شرکت امنیت سایبری StrikeReady می‌گوید بسیاری از مردم می‌خواهند هویت خود را هنگام جستجو در اینترنت پنهان کنند. شاید دلایل سیاسی، شخصی یا تجاری برای جستجوی ناشناس داشته باشید. شاید بخواهید خرید و فروش اطلاعات شخصی شما (و افراد برای استفاده از آن در حملات داکسینگ ) را برای کارگزاران داده دشوارتر کنید. یا شاید شما نگران نرم افزارهای جاسوسی مخرب بیشتری هستید.
با پیچیده تر شدن هکرها از همیشه و امنیت آنلاین یک نگرانی رو به رشد، ممکن است وسوسه شوید که به طور کامل از اینترنت ناپدید شوید. خوشبختانه، راه‌های کمتر افراطی برای جلوگیری از خطرات حریم خصوصی آنلاین که می‌تواند ناشی از ردیابی باشد، وجود دارد. علاوه بر آگاهی از نشانه هایی که رایانه شما هک شده است ، از روش های حرفه ای پیروی کنید و برنامه های امنیتی را نصب کنید و در عین حال برنامه هایی را که ممکن است بیشتر از اینکه به شما ضرر داشته باشند را پاک کنید.
برای نکات تخصصی بیشتر برای انجام جستجوی ناشناس بدون ردیابی، ادامه مطلب را بخوانید.
با آن روبرو شوید: مسئله این نیست که آیا اینترنت از شما جاسوسی می‌کند یا خیر، بلکه بحث این است که چگونه اینترنت از شما جاسوسی می‌کند. تونی آنسکومب، مبشر ارشد امنیت شرکت امنیت دیجیتال ESET، می‌گوید: «به‌طور گسترده بهترین توصیف از نحوه ردیابی شما به صورت آنلاین است.
دی. گرگ اسکات، کارشناس امنیت سایبری برای شرکت نرم افزاری Red Hat می گوید: «اگر من از مرورگر کروم برای هر کاری استفاده کنم، گوگل از آن خبر دارد. «گوگل هر کاری را که من با گوشی اندرویدم انجام می دهم می داند. وقتی با هر مرورگری وارد گوگل می شوم، گوگل هم آنجا مرا دنبال می کند. وقتی از آمازون خرید می‌کنم – یا هر جایی – و کوکی‌ها را رها می‌کنند، وب‌سایت‌های دیگر نیز آنها را انتخاب می‌کنند.»
Anscombe می‌گوید برخی از روش‌هایی که به‌وسیله آنها به‌صورت آنلاین ردیابی می‌شویم، واضح است و به داده‌های درخواست شده از طریق فرم‌ها، کوکی‌های مرورگر و ورود به حساب کاربری اشاره می‌کند. اما در حالی که ممکن است زیاد به آن فکر نکنید، آدرس IP شما بهترین روش ردیابی است. سایت‌ها همچنین می‌توانند از اثر انگشت برای اطلاع از رایانه و تاریخچه مرور شما استفاده کنند. برخی فروشگاه‌ها حتی بر اقدامات بازدیدکنندگان ، مانند کلیک‌ها و زدن کلید، نظارت می‌کنند.
فرمی را با اطلاعات خود پر کنید – مثلاً آدرس حمل و نقل خود را برای تسویه‌حساب سریع‌تر – و در حال ارائه داده‌ها به یک سایت هستید.
کوکی ها اطلاعاتی را در مورد نحوه تعامل شما با یک وب سایت (مثلاً زبان دلخواه شما) ذخیره می کنند و راه دیگری برای ردیابی تاریخچه اینترنت شما هستند. آنها اغلب برای تبلیغات و تبلیغات هدفمند استفاده می‌شوند، اما داده‌های مالی و شماره‌های تامین اجتماعی را نیز ذخیره می‌کنند، که اگر شخص اشتباهی این اطلاعات شخصی را در اختیار داشته باشد، می‌تواند منجر به سرقت هویت شود.
و در حالی که وب‌سایت‌ها از شما می‌خواهند کوکی‌ها را رد یا بپذیرید ، بسیاری از کاربران را وادار می‌کنند تا همه را رد کنند. (به طور طبیعی، یافتن دکمه "پذیرش کوکی ها" بسیار آسان است.)
وقتی وارد یک حساب کاربری می‌شوید، شرکت می‌تواند موقعیت شما را ردیابی کند و می‌تواند به اطلاعاتی که درباره شما در پرونده دارد دسترسی داشته باشد. گورتو می‌گوید: «شاید متعجب شوید که شرکت‌هایی مانند گوگل و فیسبوک در حال حاضر چقدر اطلاعات درباره شما دارند. "مانند سن، مکان، علایق و موارد دیگر."
راه های زیادی وجود دارد که اینترنت ما را ردیابی می کند، اما یکی از روش های اصلی از طریق آدرس IP است، یک کد منحصر به فرد اختصاص داده شده به دستگاه شما. گورتو می‌گوید: «آدرس IP شما می‌تواند چیزهای زیادی درباره شما فاش کند. فقط با نگاه کردن به آن می توانید متوجه شوید در کدام کشور، ایالت و شهری هستید. اگر می‌خواهید موقعیت مکانی خود را خصوصی نگه دارید، این عالی نیست.»
فرض کنید از حساب فیسبوک خود خارج شده اید – کاری که Anscombe توصیه می کند انجام دهید "بنابراین آنها ممکن است نتوانند تاریخچه مرور را به شما نسبت دهند." این بدان معنا نیست که شما به طور کلی از ردیابی اجتناب خواهید کرد. او می‌گوید اگر وب‌سایتی از ابزارهای فیسبوک برای اهداف تبلیغاتی استفاده کند، «ممکن است در حال جمع‌آوری داده‌های مرور بر اساس آدرس IP شما باشند».
جاشوا لانگ، رئیس بازاریابی در Mojeek، اولین موتور جستجو با خط مشی حفظ حریم خصوصی بدون ردیابی، می گوید که اثر انگشت یک روش ردیابی رایج است. او می‌گوید: «اینطور است که ماشین‌های ما در هنگام مرور اینترنت در وب‌سایت‌ها ظاهر می‌شوند، و بخش زیادی از تاریخچه مرور ما – اگر نه همه آن – در معرض وب‌سایت‌هایی است که بازدید می‌کنیم».
ترسناک به نظر می رسد؟ شما می توانید با مشاهده اثر انگشت مرورگر خود در AmIUnique متوجه شوید که چقدر در اینترنت قابل شناسایی هستید.
اگر نگران حریم خصوصی آنلاین خود هستید، احتمالاً نگران چیزی بیش از این هستید که گوگل از روی شانه شما نگاه کند. به احتمال زیاد، شما نیز از خود پرسیده اید: آیا شرکت های اینترنتی می دانند که من از چه سایت هایی بازدید می کنم؟ پاسخ کوتاهتر: بله.
ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) فعالیت‌های شما را از طریق آدرس IP، کوکی‌ها و سایر ابزارها پیگیری می‌کنند. مگدا چلی، مدیر ارشد امنیت اطلاعات در Responsible Cyber می‌گوید: «به همین دلیل است که حفظ حریم خصوصی در مورد اینترنت بسیار مهم است. راه‌هایی برای جلوگیری از ردیابی فعالیت‌های شما وجود دارد، اما این کار نیازمند تلاش و هوشیاری است. شما می توانید از VPN برای مرور وب به صورت ناشناس استفاده کنید، اما حتی در آن صورت، فعالیت شما می تواند توسط ISP یا دولت کنترل شود.
ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی شما می‌تواند ببیند از چه وب‌سایتی بازدید می‌کنید و اطلاعات دیگر، مانند تعداد دفعات بازدید از یک سایت و مدت اقامت در آنجا. همچنین می‌تواند آدرس IP شما را ببیند که موقعیت فیزیکی شما را نشان می‌دهد. اما حداقل در برخی از وب سایت ها محدودیتی وجود دارد. گورتو می‌گوید: «اگر از اتصالات رمزگذاری‌شده مانند https استفاده می‌کنید، ارائه‌دهنده نمی‌تواند ببیند چه صفحاتی در هر وب‌سایتی که بازدید می‌کنید یا چه ویدیوها یا تصاویری را در آن وب‌سایت‌ها مشاهده می‌کنید».
می‌دانی که ردیابی می‌شوی، و صادقانه بگویم، طرفدار نیستی. زمان اقدام فرا رسیده است. از کارشناسان امنیت سایبری پرسیدیم که چگونه بدون ردیابی، جستجوی ناشناس انجام دهیم. در اینجا بهترین روش‌ها برای اجتناب از کوکی‌ها، خصوصی نگه‌داشتن سابقه جستجو و نزدیک شدن به ناشناس بودن تا حد امکان وجود دارد.
این کار را انجام می دهد: به شما امکان می دهد بدون ردیابی جستجو کنید.
این کار را انجام نمی دهد: از ردیابی در سایر نقاط وب جلوگیری کنید.
گوگل از منظر جستجو عالی است، اما اگر به دنبال ردیابی آنلاین هستید، به یک موتور جستجوی خصوصی مراجعه کنید که به طور کلی قابل اعتمادتر است. اگر داده های شما را ردیابی و ذخیره نکند، نمی تواند اطلاعات شما را به مقامات دولتی تحویل دهد.
اگر به دنبال انجام یک جستجوی ناشناس و بدون ردیابی هستید، ممکن است بهترین کار این باشد که از انواع موتورهای جستجو بسته به چیزی که به دنبال آن هستید، استفاده کنید. دکتر مایکل هوث، یکی از بنیانگذاران Xayn، می گوید: «ما شاهد گرایش به دور شدن از یک موتور جستجوی استاندارد و عمومی، مانند Google، و به سمت روشی پیچیده تر برای استفاده از چندین موتور جستجوی تخصصی برای نیازهای مختلف هستیم. "Qwant برای جستجوهای ایمن برای خانواده عالی است، Xayn برای پخش اخبار بدون آگهی خوب است، و Ecosia از محیط زیست پشتیبانی می کند."
بسته به نیاز خود، ممکن است ترجیح دهید از مرورگرهای متمرکز بر حریم خصوصی مانند Firefox یا Brave استفاده کنید. اندی راجرز، ارزیاب ارشد در Schellman، یک ارزیاب امنیت سایبری جهانی، می‌گوید: «Brave با در نظر گرفتن حریم خصوصی ساخته شد و عمداً برخی از زنگ‌ها و سوت‌ها را برای جلوگیری از به اشتراک‌گذاری اطلاعات خصوصی شما بیرون انداخت. Brave یک مرورگر مبتنی بر کرومیوم است، به این معنی که بر اساس کد کروم ساخته شده است، اما آنها در نحوه طراحی آن با در نظر گرفتن حریم خصوصی کاربر دقیق بودند.
این کار را انجام می دهد: یک پنجره مرورگر جدید راه اندازی می کند که سابقه مرور، کوکی ها و داده های سایت یا اطلاعات وارد شده در فرم ها را ذخیره نمی کند.
این کار را انجام نمی دهد: از ردیابی آدرس IP شما توسط وب سایت ها جلوگیری می کند. ممکن است فعالیت شما همچنان برای وب‌سایت‌هایی که بازدید می‌کنید، کارفرما یا مدرسه و ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی شما قابل مشاهده باشد.
تقویت حریم خصوصی: یک پنجره خصوصی به اضافه یک VPN.
مرور خصوصی راهی برای مخفی نگه داشتن فعالیت آنلاین شما است، البته نه از همه. گورتو می‌گوید: «این تاریخچه مرور شما را در آن جلسه پنهان می‌کند، اما از شما در برابر وب‌سایت‌هایی که فعالیت شما در سایت‌هایشان را با آدرس IP ردیابی می‌کنند محافظت نمی‌کند».
بنابراین در حالی که حالت ناشناس Google از دیدن جستجوهای شما توسط شخصی که به رایانه شما دسترسی دارد جلوگیری می کند – که اگر به دنبال هدیه ای هستید یا در حال تحقیق در مورد چیزی هستید که نمی خواهید دیگران آن را ببینند مفید است – آنقدرها که بسیاری از مردم فکر می کنند واقعاً ناشناس نیست. این است.
چلی می گوید: «اطلاعات نادرست زیادی در مورد مرور ناشناس و تأثیر آن بر حریم خصوصی شما وجود دارد. هنگامی که یک پنجره ناشناس را می بندید، وب سایت هایی که در آن جلسه بازدید کرده اید در تاریخچه مرورگر شما ظاهر نمی شوند. با این حال، این بدان معنا نیست که فعالیت شما کاملاً خصوصی و ناشناس است. هنگامی که در حالت ناشناس هستید، ارائه‌دهنده خدمات اینترنت شما همچنان می‌تواند ببیند از چه وب‌سایتی بازدید می‌کنید. علاوه بر این، هر وب‌سایتی که بازدید می‌کنید همچنان می‌تواند فعالیت شما را از طریق کوکی‌ها یا سایر اشکال ردیابی داده‌ها ردیابی کند.»
به مرور خصوصی به عنوان اولین خط دفاع فکر کنید. (برای انجام آن، به فایل و سپس «پنجره جدید ناشناس» یا «پنجره خصوصی جدید» بروید.) برای انجام جستجوی ناشناس تر بدون ردیابی، به ابزار دیگری نیاز دارید. گورتو می‌گوید: «همچنین می‌توانید از یک VPN برای اتصال از طریق سروری متفاوت از سروری که معمولاً استفاده می‌کنید، استفاده کنید و هویت و مکان شما را پنهان کند.
این کار را انجام می دهد: از ذخیره سابقه جستجوی شما جلوگیری می کند.
این کار را انجام نمی دهد: وب سایت ها را از ردیابی آدرس IP شما باز می دارد. داده های شما همچنان برای وب سایت هایی که بازدید می کنید، کارفرمای شما و ارائه دهنده خدمات اینترنتی شما قابل مشاهده است.
تقویت حریم خصوصی: حالت مهمان به اضافه VPN.
اگر می‌خواهید جستجوی ناشناس و بدون ردیابی انجام دهید، حالت مهمان Google را مانند یک پنجره خصوصی در نظر بگیرید. کین می گوید: «در مرور حالت مهمان، سابقه جستجوی شما ذخیره نمی شود. با این حال، مانند حالت ناشناس، داده‌های شما همچنان برای وب‌سایت‌هایی که بازدید می‌کنید، ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی یا کارفرمایان قابل مشاهده است.»
به طور خلاصه: نه حالت ناشناس و نه حالت مهمان شما را در هنگام مرور وب نامرئی نمی کند.
گورتو می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدون نگرانی در مورد راه‌اندازی یک حساب کاربری جدید یا نیاز به خروج از حساب فعلی خود در اینترنت بگردید، حالت مهمان برای شما عالی است. "وقتی استفاده از حالت مهمان تمام شد، به سادگی پنجره را ببندید، و به طور خودکار تمام داده های مرور را حذف می کند."
اگر از رایانه عمومی استفاده می‌کنید، رایانه دوست خود را قرض می‌گیرید یا به کسی اجازه می‌دهید رایانه شما را قرض بگیرد، این یک گزینه مفید است. برای ورود به حالت مهمان مراحل زیر را دنبال کنید:
صحبت از Google: آیا می خواهید برخی از اطلاعاتی را که هنگام جستجوی خودتان ظاهر می شود پنهان کنید؟ یاد بگیرید چگونه خود را از جستجوهای Google حذف کنید .
این کار را انجام می دهد: درخواست می کند که سایت ها شما را ردیابی نکنند.
این کار را نمی کند: سایت ها را مجبور می کند که شما را ردیابی نکنند.
با تنظیم ردیابی (DNT) در مرورگر خود می توانید به سایت ها بگویید که ردیابی فعالیت شما را متوقف کنند. به عنوان مثال، در Chrome، می‌توانید به تنظیمات بروید، روی «حریم خصوصی و امنیت» و سپس «کوکی‌ها و سایر داده‌های سایت» کلیک کنید. از آنجا، گزینه ارسال درخواست پیگیری نشدن را تغییر دهید.
پس از فعال شدن، این ویژگی از وب‌سایت‌ها می‌خواهد که کوکی‌هایی را به شما اختصاص ندهند، آن فایل‌هایی که اجازه می‌دهند تنظیمات در مرورگر شما برای زمان بازگشت ذخیره شوند. عالی به نظر می رسد، اما آنقدرها هم ساده نیست. لانگ توضیح می‌دهد: «یک وب‌سایت برای این کار باید به DNT احترام بگذارد، و بسیاری این کار را نمی‌کنند. "DNT راه موثری برای جلوگیری از ردیابی آنلاین نیست، حداقل نه به تنهایی، زیرا از نظر قانونی قابل اجرا نیست و روشی جامع برای جلوگیری از ردیابی آنلاین نیست."
اشلی سیمونز، بنیانگذار سایت حفظ حریم خصوصی و امنیت آنلاین Avoid the Hack، با این موضوع موافق است. "این به طور خودکار وب سایت ها را از ردیابی شما باز نمی دارد و فقط یک هدر درخواست را به سرورهای وب ارسال می کند تا از شما درخواست کند ردیابی نشوند. وب سایت موظف به رعایت این موضوع نیست.»
لانگ می‌گوید برای اینکه Do Not Track موثر باشد، باید با تعداد زیادی روش دیگر ادغام شود، از جمله برنامه‌های افزودنی که ردیاب‌ها را مسدود می‌کنند، مانند uBlock Origin (توصیه او و استاندارد طلایی برای بیشتر). اما حتی این یک یا دو مشت نمی تواند به طور کامل ردیابی را از بین ببرد.
سیمونز می‌گوید «ردیابی نکنید» می‌تواند ابزار دیگری برای ردیابی شما باشد، بنابراین بهتر است آن را کنار بگذارید. و افزونه ها مشکلات خاص خود را ایجاد می کنند. به عنوان مثال، اگر شما تنها کسی هستید که از یک گروه بندی خاص از برنامه های افزودنی استفاده می کنید، یک اثر انگشت منحصر به فرد برای ردیابی به خود می دهید. لانگ می‌گوید: «هر افزونه اضافی که اضافه می‌کنید، شما را در فرآیند انگشت نگاری منحصربه‌فردتر می‌کند.
اسکات فکر می کند که برنامه های افزودنی در کل ایده بدی هستند. او می گوید: «فقط بگو نه. «بیشتر اینها نرم افزارهای جاسوسی پنهان هستند. افرادی که این افزونه ها را می سازند باید به نحوی پول در بیاورند."
لانگ می‌گوید که هر بار که یک افزونه جدید اضافه می‌کنید، باید «پروژه را بررسی کنید و ببینید که آیا با آن راحت هستید یا خیر» و بپرسید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید یا خیر. Huth می گوید: «استفاده از ابزاری با حریم خصوصی همیشه روشن، مانند مرورگر Brave، ممکن است رویکرد بهتری برای برخی از کاربران باشد.
این کار را انجام می دهد: ترافیک وب شما را رمزگذاری می کند و آدرس IP شما را پنهان می کند.
این کار را انجام نمی دهد: ردیابی از طریق کوکی ها، اثر انگشت مرورگر شما یا ورود به حساب کاربری را متوقف کنید.
تقویت حریم خصوصی: مرورگر VPN به علاوه Tor.
همانطور که در وب مرور می کنید، آدرس IP شما – آن شماره ویژه ای که به دستگاه شما اختصاص داده شده است – قابل مشاهده است. اگر می‌خواهید جستجوی ناشناس و بدون ردیابی انجام دهید، می‌خواهید آن را پنهان کنید. اینجاست که یک شبکه خصوصی مجازی یا VPN وارد می شود.
بنابراین، آیا VPN فعالیت اینترنت شما را از ارائه دهنده شما پنهان می کند؟ بله آدرس IP شما را پنهان می کند، موقعیت مکانی شما را مسدود می کند و سابقه مرورگر شما را از سایت هایی که بازدید می کنید، ارائه دهنده خدمات اینترنت شما، هکرها و دولت پنهان می کند. فناوری این کار را با تغییر مسیر ترافیک وب شما از طریق سرورهای VPN انجام می دهد. اگر از Wi-Fi عمومی استفاده می کنید، این یک مزیت بزرگ است که می تواند خطرات امنیتی ایجاد کند.
همه اینها مفید است، اما VPN ها شما را کاملاً آنلاین نامرئی نمی کنند. آنها به طور قابل اعتمادی ردیابی سایت‌هایی را که شما فعالانه استفاده می‌کنید متوقف نمی‌کنند یا مانع از ردیابی شما توسط کوکی‌ها نمی‌شوند. Vikram Venkatasubramanian، بنیانگذار و مدیر عامل Nandi Security می گوید: "شما می توانید از یک راه حل VPN استفاده کنید، اما این فقط بردار ردیابی را از ISP به ارائه دهنده VPN تغییر می دهد."
با این حال، در ترکیب با سایر ابزارهای حفظ حریم خصوصی، مانند استفاده از مرورگر Tor (در یک دقیقه بیشتر در مورد آن) قدم خوبی است. با توجه به اینکه VPN چقدر برای حفظ حریم خصوصی آنلاین مفید است، ایده خوبی است که روی یکی با شهرت امنیتی خوب سرمایه گذاری کنید، مانند NordVPN و دسترسی به اینترنت خصوصی.
این کار را انجام می دهد: فعالیت وب شما را با رمزگذاری آن پنهان می کند و پس از هر جلسه تاریخچه مرور و کوکی های شما را حذف می کند.
این کار را انجام نمی دهد: هنگامی که از Tor استفاده نمی کنید از ردیابی جلوگیری کنید.
تقویت حریم خصوصی: Tor به علاوه VPN.
Tor مخفف The Onion Router است و یک سازمان غیرانتفاعی است که بر این باور است که «کاربران اینترنت باید دسترسی خصوصی به یک وب بدون سانسور داشته باشند.» مرورگر Tor با ایجاد یکسان به نظر رسیدن همه کاربران از طریق رمزگذاری و انتقال ترافیک شما از طریق هزاران سرور داوطلبانه که به عنوان رله Tor شناخته می شوند، اثر انگشت را حذف می کند. اگر به دنبال انجام جستجوی ناشناس و بدون ردیابی هستید، Tor گزینه خوبی است.
Anscombe می گوید با استفاده از مرورگر Tor، می توانید فعالیت خود را پنهان کنید و وب سایت ها نمی توانند فعالیت آنلاین شما را به آدرس IP شما ردیابی کنند. او می گوید: «این به این دلیل است که شبکه Tor از یک سری پراکسی برای مخفی کردن اطلاعات اتصال استفاده می کند. با این حال، ISP شما می‌تواند تشخیص دهد که شما به شبکه Tor متصل هستید، بنابراین همه ردیابی‌ها حذف نمی‌شوند. یک مرحله اضافی وجود دارد که می توان با استفاده از VPN و سپس استفاده از مرورگری مانند Tor برداشت. این کار استفاده از Tor را برای ISP پنهان می کند، اما دوباره، آنها احتمالاً می توانند سرویس VPN مورد استفاده شما را با آدرس IP که به آن متصل هستید تعیین کنند.
اگر می خواهید به عنوان یک شبح در اینترنت بگردید، با یک روش از پس آن بر نمی آیید. برای بهترین نتایج، سعی کنید ابزارهای حفظ حریم خصوصی را ترکیب کنید. از VPN و مرورگر خصوصی استفاده کنید. هنگام استفاده از VPN، از طریق یک موتور جستجوی خصوصی در یک مرورگر خصوصی جستجو کنید. و اگر ناشناس ماندن آنلاین مانند کار به نظر می رسد، به این دلیل است که اینطور است.
هنگامی که آماده سازی برای تجربه وب ناشناس بعدی خود را تمام کردید، راه های دیگری را برای تقویت امنیت آنلاین خود بیاموزید، مانند ایجاد رمزهای عبور خوب ، هوشیار بودن برای فیشینگ و جعل، و فعال کردن احراز هویت دو مرحله ای برای همه حساب های خود.
منابع:
مارک های ما
ما دیگر از اینترنت اکسپلورر (اینترنت اکسپلورر) پشتیبانی نمی‌کنیم زیرا تلاش می‌کنیم تجربیات سایت را برای مرورگرهایی که از استانداردهای جدید وب و شیوه‌های امنیتی پشتیبانی می‌کنند، ارائه دهیم.
ما به کاربران خود توصیه می کنیم مرورگر را به روز کنند.
